Fiziksel Şiddet Çocukların IQ’sunu Olumsuz Etkiliyor

Fiziksel Şiddet Çocukların IQ’sunu Olumsuz Etkiliyor

Son Güncelleme: 23 Şubat, 2018

Çocuklara karşı fiziksel ve sözlü şiddet, özgüveni düşük, uyuşturucu ve intihara meyilli bireyler yaratabilir.

Doğduğumuzda, uyarımlara aynı yetişkin insanlar gibi benzer tepkiler veririz: zevk, şaşırma, öfke, acı, utanç ve benzeri. Büyüdükçe, bu tepkiler yaşadığımız deneyimlerle birleşip daha kompleks bir duygusal yaşantı oluşturur.

Çocukların duygusal yönleri, kötü muameleye maruz kaldıklarında zarar görür. Özellikle de, onur kırıcı sözleri tokat takip ederse. Bu durum, çocuğun özgüvenini kaybetmesine, depresyona girmesine, aile ve arkadaşlarıyla etkileşime girmekten kaçınmasına sebep olur. Anksiyete ve olumsuz düşünceler de, çocuğunuzun bir birey olarak kendini değersiz görmesine sebep olabilir.

Kendine olan güvensizliği, okul hayatında başarısız olmasına ve derslerinde tökezlemesine neden olabilir. Bu durum ise, okul hayatında büyük boşluklar yaratır. Ebeveynlerin bundan rahatsız olması, çocuklarına karşı olan sert tutumlarını sürdürmelerine ve bunun bir döngüye dönüşmesine sebep olabilir.

Gelişmiş ülkelerde bile, birçok yetişkin fiziksel şiddeti bir disiplin aracı olarak görmektedir. Ancak, fiziksel şiddetin, çocuğu disipline etmek bir yana, her şeyin çok daha kötüye gitmesine sebep olduğu defalarca kanıtlanmıştır. Fiziksel şiddet yerine başvurabileceğiniz birçok alternatif yöntem mevcuttur. Fiziksel şiddet, çocuğun davranışlarını düzeltmek amacıyla acı ve rahatsızlık vermek için fiziksel güç kullanmak anlamına gelmektedir.

Şunu da unutmamak gerekir ki, şiddet uygulayan birçok ebeveyn, çocukken şiddete maruz kalmıştır.

Şiddetin her türlüsü kötüdür. Şiddet, kendi içinde kötüdür.

                                                                                               Jeremy Bentham

Fiziksel şiddet çocuğun canını acıtmakla kalmaz; aynı zamanda ona hayatı boyunca eşlik edecek bir takım travmalar oluşturur. Amerikalı bilim adamları tarafından yürütülen bir araştırmaya göre, bu travmalardan biri, gençlik ve yetişkinlik hayatlarında yaptıkları her eylemi olumsuz yönde etkileyebilecek, IQ seviyesinde azalmadır.

düşünen çilli erkek çocuk

Fiziksel şiddet yerine etkili alternatifler

Ebeveynlerin, çocuklarının gelişimini anlamasını sağlayacak birçok farklı alternatif mevcuttur. Bazı durumlarda, çocuğa fiziksel şiddet uygulamaya sebep olan öfke ve hayal kırıklıklarını da azaltmaktadır. Bunu başarmanın en etkili yöntemlerinden biri, fiziksel şiddet yerine konuşup tartışmaktır.

Şimdi bunu başarmak için uygulayabileceğiniz alternatiflere bir göz atalım:

  • Çocuklarınıza ne tür davranışların doğru ya da yanlış olduğunu veya neyin tehlikeli olup neyin olmadığını, fiziksel şiddet yerine onunla konuşarak anlatabilirsiniz.
  • Bir çocuğa bir şeyi neden yaptığını ve bunu yapmak için sebeplerini açıklamasını sağlamak, karar verme kabiliyetini olumlu yönde etkileyecektir.
  • “Disiplin” kelimesi, “öğrenmek” anlamına gelen “discere”den gelmektedir. Çocuğun davranışlarında da bu kelimenin önemli bir yeri vardır. Bu davranışlar, içindeki hislerle doğrudan bağlantılıdır. Bu nedenle, disiplin, davranış öğrenimi ve bu davranışlara sebep olan hislerle ilgilidir.
  • Çocuğunuz doğru davranışlar gösterdiğinde onu ödüllendirmek.
  • Öfke içermeyen faklı kurallar belirlemek.
  • Ona bolca sevgi ve yakınlık göstermek.
  • Çocuklar, kendilerini ebeveynleri üzerinden tanımlarlar. O yüzden onlara iyi örnek olmalıyız. Çocuklar, ebeveynlerinin hem davranışlarını hem eylemlerini taklit ederler. Ebeveynlerinin nasıl davrandığı, konuşma tarzları ve hareketleri, çocuk gelişimini derinden etkiler.
    baba oğul ders çalışıyor
    Fiziksel şiddet, gelişimi olumsuz etkilediği gibi,  birçok yan etkiye de sebep olur. Ebeveynler, istenmeyen davranışları disipline etmek için şiddet yerine farklı yöntemler geliştirmelidirler.
    Eğer daha az öfke ve kızgınlık olan bir toplum istiyorsak, fiziksel şiddeti ortadan kaldırmak güzel bir başlangıç olabilir.

Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Aguirre, E., Montoya, L., & Reyes, J. (2006). Crianza y castigo físico. Diálogos, 4, 31-48. https://www.aacademica.org/eduardo.aguirre/8.pdf
  • Baumrind, D. (1996). The Discipline Controversy Revisited. Family Relations, 45(4), 405- 414.
  • McMahon, R. (1991). Entrenamiento de padres. En V.E. Caballo (ed.), Manual de técnicas de terapia y modificación de conducta, Madrid: Siglo XXI.
  • Sánchez Gutiérrez, Ginette. (2009) Teorías de niñas y niños sobre el castigo parental. Revista Electrónica “Actualidades Investigativas en Educación”; Universidad de Costa Rica; San Pedro de Montes de Oca, Costa Rica;  vol. 9, núm. 2, mayo-agosto, 2009, pp. 1-29; 31 pág  https://www.redalyc.org/pdf/447/44713058002.pdf
  • Tabares, X. (1998). El castigo a través de los ojos de los niños. Bogotá. D.C.: CES-Universidad Nacional de Colombia.
  • Víquez Jiménez, Mario Alberto. (2014) Castigo físico en la niñez: un maltrato permitido. UNICEF; San José; Costa Rica; 158 págs https://www.unicef.org/CastigoFisico-final-9octubre-web.pdf

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.