Bebeklerin Parmaklarını Emmesi ile İlgili Tavsiyeler
Annelerin çocuklarındaki belirli davranışlar ile ilgili pek çok endişeleri olabilir. En sık sorulan sorulardan biri, bebeklerin parmaklarını emmesi ile ortaya çıkar.
Bu davranış, genel itibarı ile bebeğin henüz anne karnındayken edindiği bir alışkanlıktır. Bu nedenle yeni doğan bebeklerde tamamen normaldir ve genellikle uzun süre devam eder.
Çoğu bebek ağzına tek bir parmak sokar ve bu parmağı emer. Diğer bebekler ise iki parmak ya da belki ellerinin bir bölümünü emmeyi tercih eder.
Bazıları parmaklarını emdikleri zaman, kendilerini bir battaniye ya da kıyafete sürter. Bunların hepsi bir bebeğin doğal rahatlama ritüelinin bir parçasıdır. Fakat bu ne kadar süre normal kabul edilir?
Bebekler neden parmaklarını emer?
Bebeklerin parmaklarını, emziklerini ya da giysi ve kumaş gibi şeyleri emmesi ile bebek ve etrafındaki dünya arasında uygun bir temas kurulur. Bu alışkanlık 2 veya 3 yıl kadar sürebilir. Çocuk gerginse, güvensizse ya da çok şımarıksa, daha uzun bile sürebilir.
Bebeklerin parmaklarını emmesi: Buna ne kadar süre izin verebilirim?
Bebeğinizin sağlığı üzerinde sonuçları olabileceği için, bu alışkanlığı izlemeniz ve uzun süre devam etmesine izin vermemeniz tavsiye edilir. Birçok çocuk bu uygulamayı kendi başlarına bırakıyor.
Bazı çocuklar biraz daha fazla sorun yaşıyor ve yardıma ihtiyaç duyuyor, bazıları ise bir emzik ile parmaklarını değiştiriyor. Bebeklerin parmaklarını emmesi, genel olarak bebeğin can sıkıcı bir durumda ya da bir duyguda sakinleşme ihtiyacı ile ilişkilendirilir.
Öyleyse, bebeklerin parmaklarını emmesi, kendilerini sakinleştirmenin bir yoludur diyebiliriz. Çocuklar uzun süre parmaklarını emerse, ileriki zamanlarda çene ekleminde sorun yaşayacak olmalarının yanı sıra, dişlerde ve diş etlerinde ortaya çıkan kusur ya da anormallik olasılığını da artırmış olurlar.
Bebeğim parmağını emiyor. Bunun sonuçları ne olur?
Çok genç yaşta parmaklarını emmeye başlayan bebekler, çoğu kez diş problemleri ortaya çıkarır. Parmağın ağızda kalıcı olması, bazı dişlerin çıkmasını geciktirir ve dişlerin içinde deformasyona neden olur.
Sonuç olarak, bebeğin parmağını emmesinin yoğunluğu ve dilin geriye doğru itilmesi, gelecekte yüksek ihtimal diş tellerine ihtiyaç duyulmasına sebep olacaktır.
Bir bebek, damağa baskı yaptığında ve yukarı doğru ittiğinde, ogival damak denilen şeyi üretir. Bebeklerin parmaklarını emme dürtüsü, burun deliklerinin düzgün bir şekilde solumak için ihtiyaç duyduğu boşluğun oluşmasına engel olur.
Bu nedenle de bebek sürekli ağızdan nefes almak zorunda kalır. Ek olarak, parmak dilin serbestçe hareket etmesini önler. Bu, konuşma zorluğuna yol açabilecek düz dil sendromuna neden olur.
Diğer bir problem ise üst dişlerin, özellikle de merkezdeki iki dişin ileri doğru hareket etmesidir. Bu, açık kapanış, kapanış bozukluğu ya da maloklüzyon olarak bilinir. Bu deformiteyi iyileştirmek için özel diş telleri kullanmak gereklidir.
Ancak bebeklerin parmaklarını emmesi ile ilgili oluşabilecek tüm sonuçlar ağız ile ilgili değildir. Bu alışkanlık, ciddi baş ağrıları ve işitme ağrısı gibi, vücudun diğer bölümlerinde de bazı sorunlara neden olabilir.
Çocukların parmaklarını emmeyi bırakmasına yardımcı olmak için neler yapabilirsiniz?
Bir bebeğin bu alışkanlığı uzun bir süre boyunca uygulamasının tüm sonuçlarını göz önüne aldığımızda, ebeveynlerin bu konuda zamanında davranması büyük önem taşımaktadır.
Bebeklerin parmaklarını emmelerini engellemek, ne yazık ki her zaman için zaman alacak bir süreç olacaktır; çünkü onlar için parmak emmek birçok tatmin edici hissi temsil eder.
Bebeğiniz uykuya dalmak için parmağını ağzına sokarsa, bebeğinize temas kurduğunda rahatlaması ve sakinleşmesi için yumuşak bir bez bebek ya da bir dolgu oyuncak hayvan vermeyi deneyebilirsiniz.
Bebek sadece yalnız olduğunda ya da sıkıldığında parmaklarını emiyorsa, çocuğa eşlik etmesi için ya da bu konuda teşvik edilmesini sağlamak için alternatif aktiviteler sunmak en iyisidir. Bu alternatif aktivitelere örnek olarak güzel bir yürüyüş, okuma zamanı, bir hikayeyi canlandırmak ya da spor yapmak verilebilir.
“Bebeğin ağzında sürekli bir parmağın var olması, dişlerin çıkmasını geciktirir ve dişlerin içinde deformasyona neden olur.”
Öte yandan, bebeğinize eldiven giydirmek, yara bandı yapıştırmak, parmağını sarmak ya da üzerine baharat ya da limon gibi hoş olmayan maddeler sürmek, belirli bir zamanda işe yaramış olabilecek eski moda alternatif yöntemlerdir.
Bununla birlikte, günümüzde, bebeğiniz parmağını emmeden biraz zaman geçirdiği zaman, ona çeşitli ödüller vererek, bebeğiniz üzerinde olumlu pekiştirme denemek çok daha iyi olacaktır. Böylece çocuk, ödülü kazanma hedefine ulaşmak için kendini teşvik edilmiş hissedecektir.
Çocuğun parmağını ağzına sokmadığı her bir dönemden sonraki bu motivasyonla ve gurur gösterileriyle, çocuğunuzdaki doğuştan gelen bu alışkanlığın sonuçlarını başarılı bir şekilde en aza indirgemenin anahtarı sizde olacaktır. Ayrıca, buna ek olarak, tabii ki çok sabırlı olmalı ve kararlılıkla buna devam etmelisiniz.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Cerny, R. (1981). Thumb and finger sucking. Australian dental journal, 26(3), 167-171. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1834-7819.1981.tb03938.x
- Pearson, G. H. (1948). The psychology of finger-sucking, tongue-sucking, and other oral “habits”. American Journal of Orthodontics and Dentofacial Orthopedics, 34(7), 589-598. https://www.ajodo.org/article/0002-9416(48)90157-2/pdf
- Larsson, E. (1988). Treatment of children with a prolonged dummy or finger-sucking habit. The European Journal of Orthodontics, 10(1), 244-248. https://academic.oup.com/ejo/article-abstract/10/1/244/457977
- Levy, D. M. (1928). Fingersucking and accessory movements in early infancy: An etiologic study. American Journal of Psychiatry, 84(6), 881-918. https://ajp.psychiatryonline.org/doi/pdf/10.1176/ajp.84.6.881
- Lewis, S. J. (1937). The effect of thumb and finger sucking on the primary teeth and dental arches. Child Development, 8(1), 93-98. https://www.jstor.org/stable/1125827