Neden Bebekler Hep Kucakta Olmak İsterler?

Bebeklerin sürekli kucakta tutulmak istemelerinin nedeninin arkasında evrim teorisinin sunduğu nedenler yatmaktadır. Bebeğiniz, doğduğunda hayatta kalma içgüdüleri sebebiyle, sürekli annesini yanında istemesi gayet normaldir. Kucakta, annesinin kolları arasında, hayatta ihtiyaç duyabileceği her şey vardır: yemek, sıcaklık ve güvenlik.

Evrim teorisi bize insanoğlu ve şempanzelerin, diğer primatlar gibi, aynı soydan geldiğini söyler, bu sebeple büyük bir soyu oluştururuz. Diğer maymun türlerinin aksine, şempanzeler doğduğunda, bebek şempanzenin, annesine kendiliğinden tutunabilme yeteneği yoktur.

İşte bu noktada, şempanzeler ve insanlar diğer maymunlardan ayrışarak, benzerlik gösterirler. Ancak bu, iki türün bebeklerinin de aynı olduğunu veya göründüğünü akıllara getirmesin, zira aralarındaki fark hemen anlaşılır.

Doğumdan üç hafta sonra, şempanze yavrusu daldan dala, ağaçtan ağaca geçebilecek bedensel performansı gösterirken; bebeklerin yaşamsal faaliyetleri kendi kendilerine yapabilecek hale gelmesi üç haftadan çok daha fazla zaman almaktadır. 

Bebeğinizi kucağınızda taşımanız aranızdaki bağı güçlendirir.

Kesinlikle diğer bebeklere kıyasla annesine daha fazla bağımlı olan bebekler vardır ve ne zaman korksalar, sıkılsalar, yalnız ya da güvensiz hissetseler, hemen kucaklanmak isterler.

Birçok anne bebeği ağladığı zaman onu kucağına alarak rahatlatmaya çalışır. Çocuğunuzu ihtiyacı olduğu zaman kucağına almanız ve mümkün olduğunca onu anne sütüyle beslemeniz sadece fiziksel gereksinimi değil, aynı zamanda güven duygusunu hissedebilmesi için de önemlidir.

Çocuğunuzu kucağınıza almanız ve çocuğunuza sarılmanız anne ve bebek arasındaki bağın güçlenmesine yardımcı olur. Genelde yaygın olan inanış, onu fazla şımartmamanız ve sürekli kucağınıza almamanız olacaktır ama yeni bilimsel veriler tam da tersini söylemektedir. Genel kanının aksine, çocuğunu kucaklayan ve çocuğuna sarılan annelerin yetiştirdiği bebekler ileri yaşta daha da çok bağımsız ve kendine güvenen yapıya sahip olmaktadırlar.

Bu gereği her zaman yerine getirmeniz mümkün olmayabilir, yorucu olabilir ve hatta sizi başka vazifeleri yerine getirmeniz konusunda engelleyebilir. Ancak bu engeller bebek taşıma çantasıyla kolayca aşılabilir. Bu yöntem kadınlar tarafından dünyanın dört bir yanında yıllardan beri kullanılagelen gayet sağlıklı ve doğal bir yöntemdir.

Çok kısa bir süre için bebeğinizi kucağınızda taşımanız gerekmektedir

Çocuğunuzu taşımanız ve onu gittiğiniz yerlere götürmeniz başta sizin ve özellikle kollarınız için zor olabilir ama unutmayın ki, bu evre sadece çocuğunuz emeklemeyi öğrenmeye başladığı ana kadardır. Ondan sonra, dünyayı keşfedebilmesi mümkün olacaktır; istediği ve merak ettiği yere emekleyerek gidebilecektir, tabii ebeveynlerinin izin verdiği ölçüde.

Yavaş yavaş, bebeğiniz daha da büyüyecek ve her geçen gün anneye olan bağımlılık azalacaktır. Yiyebilmesi için, hareket edebilmesi ve vücudunu sıcak tutabilmesi için her geçen gün anneye daha az ihtiyaç duyacaktır. Tabii, büyüdükçe artan kilosu da artık kucakta taşınabilmesini engelleyen faktörlerden biri olacaktır.

Ayrıca, zaman geçtikçe bebeğinizi kollarına alan sadece siz olmayacaksınız, çünkü zamanla ve çocuğunuz kucakta olmaya alıştıkça, başkaları da güvenli bir şekilde onu taşıyabilir. Bu gayet normal bir şeydir ve aslında doğal bir süreçtir. Çocuklar annelerinin fiziksel temasına ve aslında akrabalarının, yani yakınlarının da fiziksel temasına muhtaçtırlar; bu hayatta kalmaları ve sağlıklı büyümeleri hususunda oldukça önemlidir.

Bebeğiniz ağladığında ne için ağladığını nasıl anlayacaksınız?

Bebeğin doğumundan sonra bütün hayat düzeni anne için biraz zor olacaktır, sürekli çocuğunun ihtiyaçlarını karşılamak zorunda olmak bir süre sonra çok zor olabilir. Anneler aynı zamanda bebeği ağladığı zaman ne için bebeğinin ağladığını veya neden gecenin bir saati uyandığını da keşfetmek zorundadırlar. Çocuğun hareketlerini ve hareketlerinin nedenlerini anneden daha iyi kavrayabilecek bir kişi daha yoktur. Yani, eğer bunu fark edemediyseniz, bunu hissedebileceğiniz ve buna hazırlanabileceğiniz bir dokuz ayınız var.

Bu sebeple, bebeğinizin neden ağladığını sadece siz bilirsiniz. Sebep korkmuş olması olabilir, ya da aç olması, ya da sadece birazcık sevgiye ihtiyacı vardır ve sizi özlemiştir. İhtiyaçlarına nasıl karşılık verilmesi gerektiğini tahmin etmek ve bilmek annelerin daima yapmak zorunda olduğu, hatta hiç efor sarf etmeden yapabilecekleri bir görevdir.

Yakın bir zamanda, zamanın ne kadar da hızlı geçtiğini anlayacaksınız. Bir kaç ay içerisinde, bebeğiniz onu tutmanızı istediği için ağlamayı bırakacak ve kendi başına emeklemek için can atacak ve hatta her geçen gün daha da fazla özgürlüğünü talep edecektir. Ondan sonra, size ihtiyacı olduğu ve sizin kucağınızda dinginleştiği o dakikaları hatırlayıp özleyeceksiniz.