Anneler Çocuklarını Kendilerinden Daha Çok Severler

Bunu neden söylediğimizi açıklamadan önce size şu soruları sormak istiyoruz: Siz de, annelerin çocuklarını kendilerinden daha çok sevdiklerini düşünüyor musunuz? Bu koşulsuz sevgi her annede görülen bir şey midir?

Bir anne çocuğunu nasıl kendine duyduğundan daha büyük bir sevgiyle sevebiliyor? Ve son olarak; bu genç, sağlıklı, mutlu ve sevimli hayatları nasıl dünyaya getiriyorlar?

Bunlar bugün sizi, Ben Anneyim’de cevaplamaya davet ettiğimiz sorular ve unutmayın ki sizin fikirleriniz bizim için her zaman değerlidir.

Anne ve çocuk arasındaki bağ, bazı istisnalar olsa da, genellikle koşulsuz sevgiyi en güzel açıklayan örnektir. Bir anne her zaman çocuğunun iyiliğini, kendininkinden önde tutar.

Rahmindeki çocuğu 9 ay boyunca bekler, daha döllenmenin yaşandığı ilk andan itibaren çocuğuna bir sığınak olur ve çocuğunun doğumunu sabırsızlıkla bekler.

Anneler, çocuklarının fiziksel ve kişilik gelişimlerinin her zaman için en yakın tanıkları ve de kahramanları olmuşlardır.

Henüz doğmamış bir çocuğa hayat vermek, geleceğe dair bir umut ve inanca sahip olmayı gerektirir. Anne, çocuğuna bir gelecek vaat eder ve anne olmaktan kaynaklanan o yüce hislerini gösterir.

Doğum anından itibaren kalbiniz kaçınılmaz bir şekilde başka bir bedende atacaktır. Tam da bu nedenle diyoruz ki, anneler çocuklarını kendilerinden daha çok severler.

Bununla birlikte, bir anne olmanın toplumda oynayacağımız rollerden yalnızca biri olduğunu unutmamak gerekir. Bizler aynı zamanda birer kız, kadın, çalışan, eş ve arkadaşız.

Bu nedenle kendimize dikkat etmeyi de asla unutmamalıyız. Bebeğinizi bütün kalbinizle sevin, ama aşağıdakileri de unutmayın:

Eğer kendinizi yeterince sevmezseniz, başkalarını da tam olarak sevemezsiniz, hatta kendi çocuklarınızı bile…

Sağlık

Bu bir anahtar kelimedir. Anne ve çocuk arasındaki ilişki sağlıklı bir temel üzerine inşa edilmelidir. Çocuklarımızın bize “ait” olduğuna inanmak bencilliktir.

Aksi halde, çocuk sahibi olmak bazı anneler için acılı ve üzüntü veren bir durum haline gelir. Çocuklar, bağımsız bireylerdir, bizlerin bir uzantısı ya da objesi değildir.

Özerklik ve özgürlük

Annelerin çoğu, çocuklarının özerk olmasını ister. Çocuklarının bağımsız birer erkek ve kadın olacak şekilde büyümelerini isterler.

Bu ancak, anne o bastırılamayan sevgisini çocuğuna sunduğunda gerçekleşir; çocuklarını yargılamadan, kendi kişiliklerinin tamamen geliştirmelerine olanak sunan o sevgiyi mutlaka onlara sunmalıdırlar.

Bir sevgi örneği olun

Çocuklar ebeveynlerinin davranışlarını tekrar etmeyi ve onları kopyalamayı severler. Ebeveynler olarak bizler aslında onların ilk ve en büyük rol modelleriyiz.

Bu nedenle, kendine güvenen, öz saygısı yerinde ve sevgi yayan başarılı bir anne, gelecekte çocuklarında görmek istediği sevginin en iyi kaynağı olacaktır.

Sağlıklı ve mutlu anne

Çocuğunuzu bütün varlığınızla sevmek, kendinizi ona feda etmeniz veya kendinizi terk etmeniz gerektiği anlamına gelmez.

Aksine, sizin ihtiyaçlarınız ve çocuğunuzun ihtiyaçları arasındaki sağlıklı uyum oldukça önemlidir. Bu uyum, anne olmanın zorlu gerekliliklerinin, bunaltıcı ve stresli bir hale gelmesini önler.

Saygı

Çocuğunuza duyduğunuz sevgi ve çocuğunuzun sizin için duyduğu sevgi mutlaka saygıyla da desteklenmelidir.

Çocuğunuza başkalarını sorumlu bir şekilde ve saygıyla sevmenin ne anlama geldiğini öğretin. Onlara her zaman saygı gösterilmesi gereken bazı sınırlar ve otorite figürleri (ebeveynler) olduğuyla ilgili bilgi verin.