Evde Çocuklara Duyguları Öğretmenin Önemi
Çoğu zaman yetişkinler olarak kendi duygularımızı idare edemeyiz, bu da çocuklarımız ile uğraşmamızı zorlaştırır. Çocuklara duyguları öğretmek kolay bir iş değildir, ama imkansız da değildir.
Tıpkı hastalıklarda olduğu gibi, tedbirli olmak üzülmekten daha iyidir. Bu yüzden, çocuklarımızın iletişim ve ifade yetersizliği özel tedavi ya da terapi gerektirmeden önce, duyguları evde öğretmeye çalışmak çok önemlidir.
Sonuç olarak, çocukların, duygularını ifade edebilmelerine imkan sağlayan hareket, çizim ya da yemek pişirme gibi ebeveynleriyle yapabilecekleri faaliyet ve görevlerle meşgul olmaları önemlidir.
Duygularımızı tanımlamanın önemi
Duygular en sadık dostlarımızdır. Aslında, onları öyle içselleştiririz ki, tanımlamak ve düzgün şekilde sıralamak genellikle zordur. Birisi bize nasıl hissettiğimizi sorduğunda, cevabın “iyiyim” ya da “çok iyiyim” olması muhtemeldir.
“Ama, gerçekten böyle mi hissediyoruz?” Duygularımızı isimlendirmeye çalıştığımızda kelime dağarcığımız yetersiz kalır. Bu yüzden, genellikle belirsiz ve olumlu bir cevap vermeyi tercih ederiz.
Duygularımızı tanımak ve nasıl hissettiğimizi anlamak kendimizi derinden tanımamıza, eylemlerimize anlam vermemize, onları daha iyi yönetmemize ve tepkilerimizi kontrol edebilmemize yardımcı olacak bir başlangıç noktasıdır.
Farklı yaşlarda duygular
Duygular doğduğumuzdan beri bir parçamızdır, hepsi gereklidir ve adapte edilebilir. Yine de, bazı duyguların bazı yaşlarda ortaya çıkması diğerlerine göre daha muhtemeldir. Aşağıda bazı örnekler bulabilirsiniz:
- Bilinmeyene olan korku 9 ay ve 2 yaş arasında ortaya çıkar.
- Hayal kırıklığı 2 ya da 3 yaşlarında görünür.
- Karanlık korkusu yaklaşık 5 yaşında kendini gösterir.
- Gurur okulun ilk yıllarında gelir, çocukların bir şeyleri kendi başlarına yapma ihtiyacından kaynaklanır.
- Kıskançlık, çocuklar, 7 yaşlarında kendilerini yaşıtlarıyla kıyaslamaya başladığında ortaya çıkar.
- Suçluluk, okul yıllarında gelişmeye başlar.
- Utanç, erken ergenlik döneminde daha belirgin olur.
- Yalnızlık ergenlikte daha baskın olur.
“Çocuklara evde duyguları öğretmek, sadece onları nasıl tanımlayacakları anlamına değil, aynı zamanda gerekli olduğunda onları yönetme ve kontrol etmelerine yardımcı olmak anlamına gelir.”
Duyguları inkar etmek
Toplumumuzun büyük sorunlarından biri de, günlük yaşamda temel olan sıkıntılı duyguların sürekli inkarıdır. Öfke, hınç veya korku doğru ölçüde gereklidir. Anahtar onları tanımlamak ve doğru kullanmakta yatıyor.
Örneğin, öfkeyi aşırı abartı ya da provokasyon olmadan iyi bir şekilde ifade ettirmesi zordur. Aslında, bu, genellikle bir şey ifade etmek için kullandığımız mekanizmadır. Benzer şekilde, korku daha dikkatli hareket etmemizi sağlar, ama aşırı olduğu zaman zihnimizi engelleme noktasına gelir.
Çocuklara evde duyguları öğretmek
Uzmanlara göre eğitim zamanla gelişmiştir. Başarılarımızın temelde duygusal ve sosyal zekamıza bağlı olduğunu iddia eden birçok bilimsel çalışmaya dair görüşler sayesinde duygular geçerlilik kazandı.
Son zamanlarda, duygusal öğretim odaklı eğitim tesislerinin daha iyi akademik sonuçlar elde ettiği kanıtlanmıştır. Mezunları, çatışmaları azaltma ve çözme konusunda daha iyi beceriler sergiler.
Dahası, aileler yavaş yavaş bu konuda daha önemli konuma geliyor. Babalar ve anneler, çocuklarıyla doğru şekilde konuşma ve onların duygularına dikkat etme konularında bilgi edinmek için ebeveynlik dersleri alıyor.
Ebeveynlerin de öğrenmesi gerekir
Aile, bağların, ilişkilerin ve duyguların geliştiği ilk yerdir. Ebeveynler, çocukların takip ettikleri rol modelleri ve rehberlerdir. Yani evde çocuklara duyguları öğretmeden önce, ebeveynlerin de kendi duygularını dengelemeyi ve kontrol etmeyi öğrenmeleri temeldir.
“Çocukların duygularını ifade etmeye hazırlanması ve bunun için onlar rehberlik etmek, sosyal ve bireysel gelişimini arttırır.”
Çocukların doğru gelişimi için anahtar evde duygusal eğitim ile başlar. Erken yaşlarda güçlü bir duygusal eğitim alırlarsa, yetişkin oldukları zaman ortaya çıkabilecek sorunlar ve zorluklarla daha iyi yüzleşirler.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Bisquerra, R. (2011). Educación emocional. Propuestas para educadores y familias. Bilbao: Desclée de Brower. http://otrasvoceseneducacion.org/wp-content/uploads/2019/04/Educación-Emocional.-Propuestas-para-educadores-y-familias-Rafael-Bisquerra-Alzina-2.pdf
- Goleman, D. (2010). La práctica de la inteligencia emocional. Editorial Kairós.
- López, M. (2008). La integración de las habilidades sociales en la escuela como estrategia para la salud emocional. Psicología sin fronteras: revista electrónica de intervención psicosocial y psicología comunitaria, 3(1), 16-19.
- Shapiro, L. E. (2002). La salud emocional de los niños (Vol. 16). Edaf.
- Ekman, P. E., & Davidson, R. J. (1994). The nature of emotion: Fundamental questions. Oxford University Press.
- Ekman, P. (1992). Are there basic emotions? https://psycnet.apa.org/doiLanding?doi=10.1037/0033-295X.99.3.550
- Ekman, P. (1999). Basic emotions. Handbook of cognition and emotion, 98(45-60), 16.