Aşırı Hoşgörülü Ebeveynliğin Riskleri Nelerdir?
Konu çocuk yetiştirmeye geldiğinde, ebeveynler genellikle çok katı mı yoksa çok mu esnek olduklarını merak ederler. Bu nedenle, bu makalede aşırı hoşgörülü ebeveynliğe ve bunun sağlıklı olup olmadığına bir göz atacağız.
Açık olan şey, ebeveynlerin çocukları için her zaman en iyi seçenekleri aramaları gerektiğidir. Ebeveynler katı ve esnek olma arasında iyi bir denge sağlamaya çalışmalıdır.
Öyle görünmese de, çocuklarınızın öğrenmesine ve yakın ve olumlu bir aile atmosferini sürdürmesine yardımcı olmak için fazla rahat olmanıza gerek yoktur.
Peki limit nerede?
İyi ebeveyn olmak için, her ne pahasına olursa olsun aşırı uçlara düşmekten kaçınmak önemlidir. Ne kadar ılımlı ve dengeli olursanız, her gün karar vermek o kadar kolay olacaktır.
Unutmayın, sevgi göstermenin, değerleri öğretmenin veya sağlıklı alışkanlıklar geliştirmenin sağlıklı yolları vardır. Ancak, hiçbir şey için açıklama yapmayacak kadar katı olmak zararlıdır.
İşin sırrı, çocukların gerçekçi parametrelerle büyümesi için sağlıklı sınırlar koymayı öğrenmektir. Ayrıca çocuklar ebeveynleriyle güvenle iletişim kurabilmeliler.
Ölçülü olmaya ek olarak, hatalarınızdan ders çıkarmaya çalışmanız ve mümkün olduğunca pozitif olmanız gerekir.
Ek olarak, çocuklarınız yeterince büyüdükten sonra, diyaloğu teşvik edin ve herkesin birlikte çalıştığı ortak bir ortam yaratın. Çocuklarınıza sevgi ve şefkatle rehberlik etmek için pozitif bir dil kullanmak da iyi bir fikirdir.
Aşırı hoşgörülü ebeveynlik
Aşırı hoşgörülü ebeveynlik, ebeveynlerin çocuklarının hayatına mümkün olduğunca az müdahale etmesi gerektiği fikrine dayanır.
Bu fikrin temeli, çocukların neyi, nasıl ve ne zaman yapacaklarına rehberlik edilmeden veya düzeltilmeden karar verme yetkisine sahip olmasıdır. Bu anlamda, kendi yargılarına güvenirler.
Bu model, dostça ve zararsız görünmesine rağmen, aslında gerçek bağımsızlığı desteklemiyor. Ek olarak, gerçekten sağlıklı bir aile ortamı yaratmaz.
Bazı ebeveynler, çocuklarını büyütmenin en iyi yolunun izin verme olduğunu düşünme eğilimindedir. Bunun nedeni, kuralların veya sınırların empoze edilmemesinin, çocukların öfke nöbetleri geçirmesini veya isyankar olmasını engelleyeceğini düşünmeleridir. Ayrıca, onları çocuklarına daha da yaklaştıracağını düşünmektedirler.
Ancak araştırmalar, kurallar veya sınırlar olmadan büyüyen çocukların dengeli yetişkinler olmadıklarını gösteriyor. Aslında, en fazla eksikliği hem okulda hem de duygusal olarak yaşarlar.
Ne yazık ki aşırı hoşgörü, çocukların kendilerini terk edilmiş, önemsenmemiş ve kaybolmuş hissetmelerine neden olabilir. Bu, onları çok fazla incitir.
Aşırı hoşgörülü ebeveynlik riskleri
Genel olarak, çok rahat ebeveynlikle büyüyen çocuklar, diğer çocuklardan daha olgunlaşmamış, düşüncesiz, sorumsuz, meydan okuyan ve daha bencil olma eğilimindedir. Bu tür bir kişilik aşağıdaki risklere sahiptir:
- Kurallardan, çaba sarf etmekten ve değerlerden hoşlanmama
- Ailenin geri kalanından kopma
- Aile içinde ve dışında sağlıklı bağlar kuramama
- Zayıf gerçeklik algısı
En iyi seçenek
Daha önce de bahsettiğimiz gibi, her şey siyah-beyaz veya katı-esnek değildir. Aksine, bir orta yol bulmak önemlidir. Daha katı olmanız gereken zamanlar olacak ve daha fazla müsamahakar olabileceğiniz zamanlar olacaktır.
Çocukların sağlıklı büyümeleri ve iyi bir yetişkin yaşamına hazırlanmaları için sağlıklı sınırlarla ebeveynlik yapmak çok önemlidir.
Sınırlar, hayal kırıklığıyla başa çıkmanıza, duyguları yönetmenize ve hedeflere ulaşmak için çaba göstermenize olanak tanır. Herhangi bir sınırın olmaması aslında bağımsız olmayı zorlaştırır.
Anlayışlı ve adil olmak, çocuklarınızı büyütmenize yardımcı olur, ancak aynı zamanda onlara yakınlaşmanıza da yardımcı olur.
Hiç kimse nasıl çocuk yetiştirileceğine dair bir kılavuzla doğmaz. Ancak, yol boyunca denemek ve öğrenmek önemlidir. Ayrıca, tüm çocukların aynı olmadığını ve tüm durumların kolay olmadığını unutmayın.
Son olarak, gerektiğinde sağlıklı sınırlar koyarsanız, aşırı hoşgörülü ebeveynliğin kötü olması gerekmez. Aslında, çocukların bir şeyi daha eğlenceli ve pratik bir şekilde öğrenmesini sağlamak için esneklikten yararlanabilirsiniz.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Robinson, C. C., Mandleco, B., Olsen, S. F., & Hart, C. H. (1995). Authoritative, authoritarian, and permissive parenting practices: Development of a new measure. Psychological reports, 77(3), 819-830. https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.2466/pr0.1995.77.3.819
- Neal, J., & Frick-Horbury, D. (2001). The effects of parenting styles and childhood attachment patterns on intimate relationships. Journal of Instructional Psychology, 28(3), 178-178. https://go.gale.com/ps/anonymous?id=GALE%7CA79370572&sid=googleScholar&v=2.1&it=r&linkaccess=abs&issn=00941956&p=HRCA&sw=w
- Hinnant, J. B., Erath, S. A., Tu, K. M., & El-Sheikh, M. (2016). Permissive parenting, deviant peer affiliations, and delinquent behavior in adolescence: The moderating role of sympathetic nervous system reactivity. Journal of abnormal child psychology, 44(6), 1071-1081. https://link.springer.com/article/10.1007/s10802-015-0114-8
- Ang, R. P. (2006). Effects of parenting style on personal and social variables for Asian adolescents. American Journal of Orthopsychiatry, 76(4), 503-511. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1037/0002-9432.76.4.503