Anneler Neden Babalardan Daha Streslidir?

Tabi ki tüm ebeveynler ve diğer ev halkı birbirinden farklı olduğu gibi, bazı eşlerin stresle başa çıkma yolları da diğerlerinden farklıdır. Bununla birlikte yapılan çalışmalar; babaların, çocuklarının bakımı söz konusu olduğunda anneler kadar strese maruz kalmadıklarını göstermektedir.

Bilimsel sonuçlar kadınların, ebeveyn sorumlulukları söz konusu olduğunda erkeklerden daha mutsuz olduklarını göstermektedir. Bunun sebebi nedir? Buna siz de katılıyor musunuz?

Ebeveynlik bir dizi yorucu taahhüt anlamına gelir. Rutinler, yükümlülükler ve bunun sonucunda kendine yeterli zaman ayıramama durumu bunaltıcı sonuçlar doğurabilir. Bu, kadınlar için erkeklerden çok daha karmaşık bir şekilde gerçekleşir.

Biz, bu durumun kadınların mükemmeliyetçilik duyguları ve eşlerinden gerekli yardımı alamamalarından kaynaklandığına inanıyoruz.

Aynı rutine sahip iki kişi arasında bir uyumsuzluk olduğunda ne olur? Bu durumda, bir kişi işin çoğunu üstlenmek zorunda kalır. Bir anne, eşinin ona yardım etmediğini veya işleri düzgün yapmadığını gördüğünde, daha çok stres hisseder.

Ebeveynlik söz konusu olduğunda, genellikle hiçbir baba uzun süre boyunca çocuklara bakmak zorunda kalmaz, çoğunlukla geçici bir süre bu sorumluluğu alırlar ve bu herhangi bir strese yol açmaz.

Bir baba, anne döndüğünde nöbetini devralacağını bilir. Ancak tam tersi durum hiçbir zaman gerçekleşmez. Bir anne çocuklarla meşgul iken baba geldiğinde nöbeti devralmaz.

Veriler stresli anneler hakkında ne söylüyor?

Amerikan Cornell Üniversitesi, Minnesota Nüfus Merkezi aracılığıyla bir araştırma gerçekleştirdi. Araştırmaya, hem erkeklerin hem de kadınların çocuklarına bakmaya harcadıkları zamanın miktarı analiz edilerek başlandı. Bu çalışma, aradaki uçuruma işaret etmek adına oldukça yeterliydi.

Araştırma sonuçlarına göre, kadınlar sadece ebeveynlik için daha fazla zaman harcamakla kalmıyor, aynı zamanda yorucu bir süreçten geçiyorlar. Eğer süreç olabildiğince basit ve tamamen tatmin edici bir şekilde gerçekleşirse annenin sinir ve stresi üzerinde olumsuz bir etki yaratmadığı da görülmüş.

Ancak, bazı durumlarda, kadınların daha stresli ve erkeklerden daha az mutlu oldukları da belirtilmiş.

Araştırmacılar 12 bin ayrı vakayı incelediler. Ebeveynlerin duyguları, zamanlarını nasıl kullandıklarına göre incelemeye tabi tutulmuş ve araştırma üç yıllık bir zaman dilimi boyunca yürütülmüştür.

Çalıştıkları göstergeler, annelerin ve babaların çocuklarıyla geçirdikleri zaman miktarı ve birlikte yaptıkları farklı aktivitelerin sayısını ölçmeyi amaçlamaktaydı. Ayrıca ebeveynlerin içinde bulunduğu ortam da hesaba katıldı.

Ebeveynlik sorumluluğunun çoğu anne üzerinde kaldığından dolayı, çocuklarıyla birlikte keyif aldıkları zamanın azaldığı sonucuna varıldı. Anneler ayrıca kendilerine yeterli zaman da ayıramamışlardır. Babaların, annelerden daha sık bir şekilde boş zamana sahip oldukları görülmüş.

Anneler çocuklarıyla daha az miktarda keyifli zaman geçiriyorlar

Aşağıdaki durumu analiz edelim: Zor bir günün ardından bir baba eve gelir. Bu arada, anne akşam yemeğini hazırlar ve çocuklar televizyon izler.

Baba bu durumda ne yapar? Çok sık olmamakla birlikte, çocuklarla birlikte bir süre dinlenmek ya da oturmak seçeneğini seçer.

Ancak anne bunu yapabileceği zamana sahip değildir. Yemek yapmaya devam etmeli, sonra servis yapmalı ve mutfağı organize etmelidir. Bu arada, zaten tüm ev işlerinden, çocukların sorumluluğundan ve belki de kendi işlerinden dolayı da ekstra stres biriktirmiştir.

Ne yazık ki, tüm bunlardan sonra, ne çocuklarıyla ne de eşiyle birlikte kaliteli zaman geçirebilir.

Bu tür durumlar farklı seviyelerde tekrar edebilir. Örneğin, bir babanın çocuğuna bakması gerektiğinde, onları sinemaya götürmek, dondurma almak ya da sadece oyun alanında oynamak gibi birçok seçeneği bulunur.

Anneler, diğer aile üyelerini mutlu etmek adına çalışmaya devam etmeleri gerektiği için bu şekilde hareket edemezler.

Annelerin, çamaşırları yıkarken ya da evi organize ederken, eşlerinden çocukları parka götürmelerini istemeleri de oldukça yaygın görülen bir durumdur. Her zaman olduğu gibi, kendimizi ailemiz için feda ediyoruz ve sonunda bize gerçekten zevk veren bir şeyden dolayı mutsuz oluyoruz.

Anne olmak bizi mutsuz etmez; anneliğin yolu, omuzlarımıza bırakılmış olan talepleri karşılamaktır.

Ailemizde hiçbir şeyin eksik olmadığından emin olmaya duyduğumuz ihtiyaç dolayısıyla, onlara zaman ayırmakla kalmayız. Ayrıca bu zamanı normalde eğlenerek geçireceğimiz zamanlardan kısarak ayırmak zorunda kalırız.