Otizmli Çocukların Eğitimi

Otizmli çocukların kaliteli bir eğitim almasını sağlamak için okulların ciddi bir çaba sarf etmesi gerekir. Bugün bu yapılması gerekenlerden bahsedeceğiz.
Otizmli Çocukların Eğitimi

Son Güncelleme: 19 Kasım, 2019

Günümüzde otizmli çocukların eğitimindeki hedef, olabildiğince kapsayıcı ve kucaklayıcı bir noktaya ulaşmak. Bundan dolayı, otizmli çocukların da herkes gibi eğitim alabilmesi için eğitim sisteminde ciddi düzenlemelere gidilmesi gerekiyor.

Bunun için de çocukların saygın ve eşit bir eğitim alabilmeleri adına, çocuklara destek olunacağı ve özel ilgi gösterileceği kaynaklar yaratılmalı.

Otizmli Çocukların Eğitimi: Eğitim Merkezi Türleri

Otizmli çocukların gidebileceği iki tür okul bulunuyor. Çocukların hangi okula yerleştirilmelerinin gerektiği, özel ihtiyaçlarına ve becerilerine göre değişir. Otizmli çocuklar şu okullarda eğitim alabilirler:

  • Genel bir eğitim kurumu.
  • Özel bir eğitim kurumu.
  • Bazı çocuklar hem genel hem de özel kurumlardan destek alabilirler.

Çoğu otizmli çocuk normal okullarda okur ve şu iki durumdan birinden yararlanırlar:

  • Normal sınıflarda özel destek verilir ve bazı durumlarda esnek yapılandırmalara tabi tutulunarak uyum sağlamaları sağlanır.
  • Özel sınıflarda daha kişiye özgü eğitim verilir.

Her halükarda, gerekli eğitimi sağlamak öğretmenlerin ve diğer yardımcı uzmanların görevidir. Bundan dolayı, eğitimciler koordine bir şekilde hareket etmeli ve otizmli çocukların eğitim anlamında yeterli kaynağa ulaşabildiklerinden emin olabilmek adına iletişimde olmalıdırlar.

Tabii ki bunun yanı sıra okulun da belirli özellik ve kaynaklara sahip olması gerekmektedir.

Otizmli çocukların ellerinde tuttukları kalp

Otizmli Çocukların Eğitimi: Okulların Özellikleri

Otizmli çocukların eğitim ihtiyaçlarının karşılanması için okulların belirli bir seviyede olması gerekir.

Bu bağlamda, bu çocukların bağımsız hareket etmelerini sağlamak için okulun çevresine resimli yazılar asılmalıdır. Örneğin, sınıfları, tuvaletleri, kantini ve diğer ortak alanları göstermek için resimler asılabilir. Bu sayede otizmli ya da diğer kognitif engelleri olan çocuklar okulda yollarını rahatlıkla bulabilir ve etraflarında olup bitenleri takip edebilirler.

Bu çocuklara daha çok yardımcı olunması için okul, kaotik ve kafa karıştıracak alanlardansa, ön görülebilir ve basit alanlar oluşturmaya özen gösterebilir. Otizmli çocukların nerede nasıl davranmalarının istendiğini bilebilecekleri bir ortam oluşturulmalıdır. Bu sayede onlardan neler beklendiğini ve onların neler beklemesi gerektiğini bilirler.

Eğitimciler de çocukların normal sınıflara uyum sağlamasını kolaylaştıracak eylemlerde bulunmalıdırlar. Bundan ötürü öğretmenler:

  • Yeni ve soyut kavramları daha somutlaştırarak anlatmaya çalışmalı,
  • Mümkün olduğunca pratik bir anlatımda bulunmalı, derste öğretilenlerin nasıl pratiğe dökülebileceğini göstermeli,
  • Grafikler ve görsel materyaller sağlamalı,
  • Ödevlerin nasıl tamamlanması ve ne zaman teslim edilmesine dair bilgiler veren görsel tablolar hazırlamalı,
  • Örneklerle doğrudan yol göstermeli,
  • Net bir dil kullanmalı, sınıfta hoşgörü ve saygı ortamını sağlamalılar.

Özel Öğretmenler

Otizmli çocuklardan bazıları kendi başlarına hareket edemezler. Durum böyle olunca da, okulun aşağıdaki konularda çocuklara yardımcı olacak öğretmenler çalıştırması gerekir:

  • Dikkat
  • Bakım
  • Tenefüs ve öğle yemeğinde yardım
  • Sağlık ve güvenlik
  • Sınıftaki bazı zamanlarda yardımcı olunması
Oyun halısında araba süren çocuk

Okullarda, sınıf öğretmenlerinin yanı sıra, özel öğretmenler, dil ve konuşma terapistleri de bulundurulmalıdır. Bu görevliler otizmli çocuklara ve hizmetlerine ihtiyaç duyan diğer öğrencilere destek olurlar.

Bu eğitmenler ve terapistler, eğitim programı için gerekli eğitici materyalleri seçme, geliştirme ve uyarlama görevini üstlenirler. Programın amacı, otizmli çocukların yeni bilgileri daha kolay öğrenmelerini sağlamaktır.

Bu eğitimciler şunları gerçekleştirmek için uğraşırlar:

  • Çocuklara davranışlarının etraflarındakileri nasıl etkileyebileceğini öğretmek.
  • Farklı durumlarda diğerleriyle empati kurmayı öğretmek.
  • Öğrencilerin kendi duygu ve düşüncelerini ve diğerlerininkileri anlamalarına yardımcı olmak.

Dil ve konuşma terapistleri ise şu görevleri yerine getirmeye çalışırlar:

  • Gündelik hayattaki konuşmaların rahat bir biçimde yapılması.
  • Sözlü ve sözsüz iletişimin sağlanması.
  • Çevrenin anlaşılması ve çevrede olan bitene tepki verilmesi.
  • Sohbet başlatmak ve sürdürmek için gerekli yetilerin edinilmesi.

Her bir öğrencinin bu profesyonellerle ne kadar vakit geçirmesi gerektiği kişiden kişiye değişir. Buna, çocuğun ihtiyaçlarına göre karar verilir.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Gallego, M. M. (2012). Guía para la integración del alumnado con TEA en Educación Primaria. Salamanca: Instituto Universitario de Integración en la Comunidad – INICO.
  • Merino-Martínez, M. y García Pascual, R. (2014). Guía para profesores y educadores de niños con autismo. Castilla y León: Federación Autismo Castilla y León.
  • Sainz, A., Babarro, C., Urquijo, C., Martínez, C., Ortueta, L., Aliende, Y.,…, Bereziartua, J. (1996). El autismo en la edad infantil: los problemas de la comunicación. Gobierno Vasco: Departamento de Educación, Universidades e Investigación.
  • Tortosa, F. (2000). Educar a personas con autismo y otros trastornos generales del desarrollo.  Murcia: C.P.E.E. para Niños Autistas “Las Boqueras”.

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.