Koruyucu Aile Nedir?
Koruyucu aileler bir çocuğa ya da ergen bir gence geçici bakım sağlar. Çocuk biyolojik ailesine geri dönene kadar, bu aile onun fiziksel, duygusal, psikolojik ve ekonomik olarak korunması ve hayatını sürdürmesini sağlarlar.
Koruyucu bakım çaresiz durumlara düşen küçükler için geçici bir tedbiri temsil eder. Kendi ailesi ya da yakın akrabaları onlara göz kulak olabilecek duruma gelene kadar çocuğu bir aile ortamında tutar. Eğer bu imkansız olursa, bağı olmayan bir koruyucu aile çocuğu alır.
Ebeveynler çocuklarına bakamazsa, hükümet onları korur. Çocuğun ihtiyaçlarını karşılamak için, çocuk merkezleri sorumluluk alabilir. Ancak, araştırmacılar, çocukların uygun gelişimi için bir ailenin parçası gibi hissetmeleri gerektiğini keşfetti. İlk koruyucu sistemler de bu şekilde ortaya çıktı.
Koruyucu aileler, çocuğun aile durumu çözülene kadar onun bakımından sorumlu gözetici figürler olarak işlev görür. Koruyucu bakım, çocukla ilgilenen kişilerin yasal ebeveynleri olacağı anlamına gelmez. Bu, evlat edinme ve koruyucu bakım arasındaki ana farktır.
Koruyucu bakım nasıl işler?
Koruyucu aileler, çocuklar biyolojik ailelerine geri dönene kadar, onları hayatlarına entegre eder ve kişisel, maddi, manevi ve eğitimsel gelişimlerini sağlar.
Biyolojik ebeveynler, çocuklarına bakabilmek için eğitim aldıkları ve aileyi ayıran çatışma ya da durumu çözdüklerini gösterdikleri zaman yeniden birleşme gerçekleşebilir.
Koruyucu bakım çocukların biyolojik aileleriyle bağlantılarını korumalarına izin verir. Böylece koruyucu ailelerinin kanatları altındayken, biyolojik aileleriyle tekrar birlikte yaşamaya başlayana kadar onları görebilirler. Bu, koruyucu aileyi çocuğun ebeveynleri yapmaz.
Koruyucu bakım ile ilgili yasalar, süreçte yer alan tüm tarafların haklarını ve yükümlülüklerini düzenler. Ayrıca mevzuat, çocuklara, biyolojik ailelerine ve kültürel kimliklerine saygıyı garantiler.
Koruyucu bakım, kurumsallaşma ile karşılaştırıldığı zaman farklı özellikler gösterir. Çocuk, bir aile alanı içinde kişiselleştirilmiş ilgi ve gelişimden faydalanır. Bu, dahil olan herkes için hayati ve zenginleştirici bir deneyimi temsil eder.
Ayrılığa neden olan koşullar düzelene kadar bu beraberlik devam edecektir. Öte yandan, koruyucu bakımı bırakmak için, yeni bir çıkış stratejisi olan evlat edinme gerçekleşebilir.
Koruyucu aileler için gereklilikler
Ekonomik zorluklar, sağlık kaygıları veya ebeveynler arasındaki çatışmalar gibi çeşitli koşullar koruyucu aile ihtiyacına yol açar. Bu nedenle, çözümler farklı olabilir.
Örneğin, biyolojik ebeveynlerin iş hayatları çocuklarıyla beraber olmalarına imkan vermiyorsa, çocuklar bu süre zarfında haftada sadece birkaç gün koruyucu aile yanında kalabilir.
“Koruyuculuk, süreçte yer alan tüm tarafların haklarını ve yükümlülüklerini düzenleyen yasalar tarafından çerçevelenmiştir.”
Geçici ihtiyaç ya da acil bir duruma yanıt olarak kısa bir süre için gözetmenler ayarlanabilir. Bu durum, ebeveynlerin çocuklarına bakamadıkları dönemlerde gerçekleşir, örneğin hastane kabul süreçlerinde.
Son olarak, en yaygın koruyucu durum türü uzun vadeli gözetmenliktir. Bu durum, çocuğun veya bebeğin biyolojik ailesiyle yaşamaya döneceği zaman belli olmadığında geçerlidir.
Bir çocuğun bakımını üstlenmek: zor bir seçim
Evli çiftler bir çocuk evlat edinme konusunda en iyi pozisyonu korur. Bakılacak çocukla aynı yaşta çocuğu olan çiftler tercih edilecektir. Bundan sonra, tercih çocukları olmayan evli çiftlere ve son olarak, bekarlara geçer.
Sosyal hizmetler ve tıbbi ekipler bakıcıları hazırlar, değerlendirir ve destekler. Onların işbirliği anahtar değerindedir, çünkü bu özel deneyim profesyonellerin destek ve yardımı ile üstlenilmelidir.
Geçmişi sorunlu bir çocuğa bakmak harikadır ama bir zorluk teşkil eder. Çocuk bakıcı ailede garip hissedebilir ya da şüpheli şekillerde davranabilir.
Bu anlamda, çocukların temel korkusunun, biyolojik aileyi kaybetme olduğunu işaret etmek önemlidir. Tabii ki, onlar koruyucu ailelerini iyi tanımadıkları için, onlara ne kadar güvenebileceklerini de bilmez. Bu yüzden esnek olmak önemlidir.
Bu sistemin rahatlığı
Koruyucu aile her yaştan çocuğun, belli bir süre boyunca ihtiyaç duydukları kadar, kendi aile ortamından farklı ama misafirperver ve destek sağlayan bir ailede yaşamalarını sağlar. Bu deneyimlere dayanarak, koruyucu bakım olası ve uygulanabilir bir sistem sunar.
Bu seçim hem kısa hem de uzun vadeli faydalar sağlar. Erken çocukluk çağında gerekli bakımın eksikliği, çocuğun gelişiminde ciddi ve bazen kalıcı sonuçlara yol açabilir. Koruyucu aileler sayesinde bir sürü çocuk mutlu bir çocukluk yaşar ve daha iyi bir geleceğe sahip olur.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Valgañon, M. (2014). Estilo de funcionamiento de las familias de acogida y conducta adaptativa-autoconcepto de los niños, niñas y adolescentes bajo su cuidado. Salud & Sociedad, 5(2), 156-169. https://revistaderecho.ucn.cl/index.php/saludysociedad/article/view/893
- Herce, C., ACHÚCARRO, C., GOROSTIAGA, A., DE CÁDIZ, B. T. G., & BALLUERKA, N. (2003). La integración del menor en la familia de acogida: factores facilitadores. Psychosocial Intervention, 12(2), 163-177. https://www.redalyc.org/pdf/1798/179818034004.pdf
- Muñoz, C., Méndez, R., CONDEZA, R., & COVARRUBIAS, F. (2019). Familias de Acogida Externa: un desafío de política pública. Propuestas para Chile, 19. https://politicaspublicas.uc.cl/wp-content/uploads/2020/03/CAP-1.pdf
- Salinas Prat, D. C. (2018). Familias de acogida: evolución y perspectivas. http://repositorio.uchile.cl/handle/2250/150341