Sen Geldiğinde Dünyam Güzelleşti
Evet, sana çok teşekkür etmeliyim, benim parlak küçük güneşim. Hayatımda açık bir kırılma noktası vardı. Tabii ki, daha iyisi için. Çünkü bugün anlıyorum ki sen hayatıma geldiğinde daha iyi bir hayat tanıdım. Seni hiç beklemediğim anda dünyama girdin, kesinlikle ama kesinlikle sana en çok ihtiyacım olduğu anda geldin.
Hiç kimseyi tanımadım ben, senden daha güzel. Dokuz ay boyunca birbirimizi görmek için sözleştiğimiz o kör randevuda tanıdım seni. Belki de bu ilk karşılaşma hayal ettiğimiz gibi değildi. Pek çok şeyi kontrol edemedik ama orada birbirimize duyduğumuz aşktan ölüyorduk.
Peri masalından çıkmış prens, prensesler gibi. Açıklanamaz duygulara bürünmüş, sihir dolu hayat. Daha iyi bir dünya getireceğine dair düşünceler benim hislerimden, duygularımdan geçiyor.
İşte böyleydi. Günler geçtikçe kendimi yeniden keşfetmeme yardım ettin. Beni insan, kadın ve anne olarak parlattın. İçimdeki en iyiyi ortaya çıkardın. Mutluluk ve aşk gibi kavramları yeniden tanımladın. Bana, muazzam zenginlik için basit olanı sevmeyi öğrettin.
Senin yanında daha iyi bir hayat
Bir bakışın ve bir gülümsemenin kolayca benim dünyam olabileceğini keşfettim. Küçük benliğimin dünyam olduğumu anladım. Kendimi özel, önemli, temel bir varlık olarak gördüm. Saf gerçek aşkı, gerçekliği, derinliğin anlamını yakından öğrendim.
Sınırı veya koşulu bilmeyen bir aşkın sularına daldım. Fedakarlık, adanmışlıkla damgalanmamdaki cömertliği ve dayanışmayı keşfettim. Sana verebileceğim en değerli şeyi teklif ettim: zamanımı. Karşılığından hiçbir şey almadan her şeyi. Daha doğrusu, daha iyi bir yaşamın bedelini ödememin karşılığında senin yanında olmayı öğrendim.
Dünyadaki kayıtsızlığın neden olduğu yaralarımı iyileştirmeyi sende buldum. Tazeliğin, samimiyetin ve masumiyetin beni güçlendirdi. Ne kadar ironiktir ki, beni güçlendirebilecek bir zayıflıktır bu. İşte böyleydi, ne fazla ne de az. Senin büyüklüğün yüzünden küçük devim, seni hiç kimsenin sevmediği kadar sevmeye başladım.
Her “seni seviyorum anne” de hayatımın cevabını buldum. Her öpücükte, her sarılmada, ayağa kalkıp kendi tarzında yaşamaya devam etmen için bir neden daha var: hayatı onurlandırmak. Hayatı yoğun bir şekilde yaşamak, bu sayede başkalarına aktarılmayı hak eden bir hayatımız olur.
Sen dünyaya geldiğinde hayatı daha iyi tanıdım
Evet aşkım. Varoluşun sayesinde daha iyi bir hayatı tanıdım. Özünde her zaman saflık, hassasiyet ve tatlılık vardı. Sen kırık ruhların şifası, her yaralı kalbin şifasısın. Gri günlerin her birine renk katıp, unutmanın daha iyi göründüğü o kötü günleri müzikle ahenklendiriyorsun.
Senin mimiklerin, kokun ve hareketlerin benim her günümü neşelendiriyor. Senin yaramazlığın benim ruhumu ve aşka olan bakış açımı süslüyor. Kalbimi ele geçirdin, sonsuza kadar ruhumda hüküm süreceksin. Karnıma bir kelebek krallığı ve varlığıma yumuşak dokunmaları yerleştirdin.
En iyi olaylar ve en ürkütücü rüyalardır. Derinliklerinde gizlenmiş bir yığın sır ve binlerce şarkı var. Gökyüzüne bakıyorum ve her yıldıza teşekkür etmek, sana hayran olmak ve sana tapmak için bir sebep veriyorum. Bu mütevazı ama içten sözler gibi, gök kubbe benim için yetersiz kalıyor.
Yavrum, seni o gün korkular arasından seçtiğim gibi, yine bin kez seni seçerdim. Çünkü sen kesinlikle duygu, düşünme ve sevme biçimimi tamamen değiştirdin. Artık eskisi gibi değilim ve olaylara eskisi gibi bakmıyorum.
Seni tekrar seçerdim çünkü birçok şeyi anladım. Acıya, risklere ve hayatın anlamına değersin. Bu ebedi masalın kahkahaları, en güzel anları ve anekdotları. Benim küçük cennet parçam olduğun için ve her zaman büyük sevginin ışığıyla sevdiğin için teşekkür ederim.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Bowlby, J. (1986). Vínculos afectivos: formación, desarrollo y pérdida. Madrid: Morata.
- Bowlby, J. (1995). Teoría del apego. Lebovici, Weil-HalpernF.
- Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
- Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
- Moneta, M. (2003). El Apego. Aspectos clínicos y psicobiológicos de la díada madre-hijo. Santiago: Cuatro Vientos.