Ebeveynler ve Çocuklar Arasında Karşılıklı Saygı

Ebeveynler ve çocuklar arasında karşılıklı saygı esastır. Sağlam bir bağ ve sağlıklı bir ilişki oluşmasında bu anahtar rol oynar. Ayrıca zaman geçtikçe büyüyen hoş bir his de yaratır.

Bununla birlikte, karşılıklı saygı yolu bazen beklediğimizden daha zor olabilir. Ve çocuğumuz bize saygısızlık ettiğinde, genellikle yanlış şekilde tepki veririz.

Saygısızlık durumuyla karşı karşıya kaldığınızda, yapabileceğiniz en iyi şey, durumu bir öğretim fırsatı olarak kullanmaktır. Elbette, olumsuz tepki vermemek zor.

Ancak ön kontrol uyguladığımız takdirde çocuklara bağırmak ve onları cezalandırmaktan çok da daha fazla ilerleme kaydederiz.

Ebeveynler tüm cevapları bilerek doğmazlar ve çocuklar bir kullanım kılavuzu ile gelmez. İşte bugün, çocuğunuza saygı duymayı öğretmeniz gerektiğinde doğru hazırlanmanıza yardımcı olacağız.

Ve bunu çocuğunuza sinirlenmeden yapmanıza yardım edeceğiz.

En yaygın tepkilerimiz

Çocuklarımızın bize saygısızlık ettiğini düşündüğümüzde, ebeveynler olarak şu şekilde tepki verme eğilimindeyiz:

1. Şok hâli. Şaşırmış bir hâlde sessiz ve hareketsiz kalıyoruz.
2. Olumsuz tepki. Dürtüsel davranıyoruz ki bu işleri daha da kötüleştiriyor. Buna şiddet, bağırmak veya çocuklarımızı cezalandırmak dâhil. Ebeveyn / çocuk ilişkimize saygıyı açıkça eklemeksizin çocuğumuzdan saygı görmeyi talep ediyoruz.

Çocuklarımızın saygıyı öğrenmesi ve uygulaması için onlara saygı göstermeye başlamalıyız. Bu, onlara dikkat etmek ve duygularını anlamak anlamına gelir.

Olayları onların perspektifinden görebilmek için yaşlarını ve ihtiyaçlarını dikkate almalıyız.

Düşüncelerdeki ve algılardaki bu zıtlık, ikiniz arasındaki durumla daha iyi yüzleşmelerine ve ilerlemelerine yardımcı olacaktır.

Karşılıklı saygı ilkesini öğretmek

Diyalog iyi bir ilişkinin önemli bir parçasıdır

Saygı, şüphesiz, çocuğunuza öğretebileceğiniz en önemli değerlerden biridir. Saygı karşılıklı bir kavramdır – saygı görme amacıyla, karşımızdakine saygı gösteririz.

Unutmayın, çocuğunuza saygılı davranmak, ondan üstünmüş gibi davranmak veya çocuğunuzun iradesine boyun eğmek demek değildir. Bu, çocuğunuza yaklaşmak ve onun ne düşündüğünü ve hissettiğini anlamaya çalışmakla ilgilidir.

Çocuğunuzla diyalog kurun. Birlikte oturup huzurlu bir sohbet için doğru anı arayın. Hem sakin hem de rahat bir ruh halindeyken zaman bulmaya çalışın.

Her şeyden önce, olumlu bir tutum sürdürün ve çocuğunuzu anlayın. Sorunlara birlikte çözümler arayın.

Bugün size önerimiz, çocuğunuzun endişelerine sabırla yanıt vermenizdir. Bu küçüklere onlara saygı duyduğunu göstermenin en iyi yolu olacak. Ayrıca onlara saygı duymanın ne olduğuna dair iyi bir model sağlayacaktır.

Çocuğunuza karşılıklı saygı ilkesini kendi ebeveynlerinden daha iyi kim öğretebilir? Sizi ne kadar anladıklarını ve büyüdüklerini görünce şaşırabilirsiniz.

Bir fark yaratmayı öğrenin

Ebeveyn olarak yapmamız gereken şeylerden biri kurallarla bir fark yaratmayı öğrenmektir. Bu bakımdan en önemli şey, bu kurallara ilk saygı duyanın kendimiz olmamızdır.

Kurallara uymalı ve çocuklarımıza da onları takip etmeyi öğretmeliyiz. Ve sinirlenmeden bunu yapmalıyız.

Aşağıda olumlu yönde nasıl bir fark yaratacağınıza dair bir öneri listesi veriyoruz:

1. Kendi kurallarınıza uyun ve saygı duyun.
2. Tutarlı olun. Tutarlı olmanız önemlidir, böylece çocuklarınız onlara talimat verdiğinizde şaşırmazlar. Aksi takdirde, isteklerinizi ciddiye almazlar.
3. Belli sınırlar belirleyin ve nedenini açıklayın. Ancak unutmayın, çocukların sınırları aşmaya çalışması normaldir! Bu keşfetmek için bir yol ve gelişimlerinin bir parçası. Çocuklarınız sınırları zorladığında, bu kişisel bir saldırı değildir. Kural ve arkasındaki nedeni sakince ve kesin bir şekilde açıklayın. Zamanla çocuğunuz sınıra saygı duymayı öğrenecek ve ikiniz de gereksiz çatışmalardan kaçınmış olacaksınız.
4. Çocuğunuz iyi davrandığında onu takdir edin. Bu, çocuklarınıza olumlu bir iz bırakmanın kilit bir parçasıdır. Söylediğiniz onaylama sözcükleri, doğru olanı yapma konusunda kendilerini iyi hissetmelerini sağlayacaktır. Ayrıca böyle devam etmeleri için onları motive edecektir.

Nasıl HAYIR demeli

Bazen bir şey istediklerinde çocuklarımıza HAYIR demek zor olabilir. Çocuğunuzu mutlu etmek veya öfke nöbetinden kaçınmak için yardım etmeye istekli olabilirsiniz.

Bununla birlikte, sorumlu bir ebeveyn olarak rolünüzü yerine getirmeniz ve gerektiğinde HAYIR demeyi öğrenmeniz daha iyi olacaktır.

Kesin sınırlar koyup çocuklarınızı sorumlu tuttuğunuzda, en önemli mesajı vermiş olursunuz. Çocuğunuza onları sevdiğinizi ve onlara ne olacağını umursadığınızı gösteriyorsunuz.

İhtiyaçlarını bildiğinizi ve hangi arzuların karşılanması gerektiğinin farkında olduğunuzu kanıtlıyorsunuz. Karşılıklı saygı bir değerdir, ancak aynı zamanda iki insan arasında farklı bakış açılarıyla bir buluşma noktasıdır.

Disiplin? Evet. Şiddet? Asla

Tavrınız, çocuklarınızla davranışları ve davranışların ardındaki nedenler hakkında konuşma zamanı geldiğinde önemlidir. Bağırmayın ve konuşmanın kavgaya dönüşmesine izin vermeyin. Bunu yaparsanız, hem kendiniz hem de çocuğunuz için yalnızca daha fazla saygısızlık üreteceksiniz.

Sesinizi yükseltmek birçok anne-babanın düşündüğünün aksine, size daha fazla otorite, güvenilirlik ya da saygı kazandırmaz. Aslında, bağırmak sadece çocuklarınıza korku, itaatsizlik ve uzaklığı aşılar.

Her zaman küçük çocuklarınızla sakince konuşmayı ve beden dilinizi, tonunuzu, sesini ve kelimelerinizi kontrol etmeyi hedefleyin. Örnek olarak, çocuklarınıza aynı şekilde cevap vermeyi öğreteceksiniz.

Ç ocuğunuz size ters davrandığında veya ukala cevaplar verdiğinde , sakin olun.

Çocuğunuzun yanıt verme şeklinin yararlı ya da doğru olmadığını açıklamak için elinizden geleni yapın.

SİZ’in ebeveyn olduğunuzu ve bir fark yaratmanın sizin işiniz olduğunu unutmayın. Çocuğunuza şiddet, saldırganlık veya ters cevap verme gibi şeyler olmadan bir şeyler söylemenin daha saygılı yolları olduğunu öğretin.

Bu ipuçlarını uygulamak bazen zor olsa da, ebeveynler olarak, çocuklarımız söz konusu olduğunda öz kontrol uygulamamız gerekiyor. Eğer tepkilerimiz agresifse, o zaman çocuklarımızdan da sadece agresif tepkiler bekleyebiliriz.