Ergenlik Çağında Gelecek Kaygısı

Çocuğunuzun çok düşünceli veya endişeli olduğunu gözlemliyorsanız, çocuğunuz gelecek kaygısı yaşıyor olabilir. Bu yazımızda, ergenlerin gelecek kaygısının üstesinden gelmelerine ve böylece onların olumsuz yönde etkilenmesini önlemeye nasıl yardımcı olabileceğinizi keşfedin.

Ergenlik çağı, gençler için çok önemli bir aşamadır. Bu aşamada, bireyler olarak sorumluluklarının farkına varırlar ve bu da onların endişe ve korku duymalarına, gelecek kaygısı yaşamalarına neden olabilir.

15 yaşından ve hatta belki daha da öncesinden itibaren gençler, okulda veya evde, eylemlerinin bazı kalıcı sonuçları olduğunu duymaya başlar.

Böylece, iyi notlar almak ve üniversiteye gitme ihtimali, cinsel eğitim ve istenmeyen hamilelik ve hatta uygun sosyal davranış ve arkadaş edinme yeteneği hakkında daha detaylı düşünmeye başlarlar.

Çok genç oldukları ve henüz olgunluğa erişmedikleri için, gelecek korkusu gençleri bunaltabilir. Dünya Sağlık Örgütü (WHO) 15-29 yaşlar arasındaki intiharların ikinci önde gelen ölüm nedeninin gelecek kaygısı olduğunu söylemiştir.

Ergenlik çağında gelecek kaygısı

Ergenlik döneminde geleceğe yönelik aşırı endişe, gençlerde aşırı kaygıyı tetikleyebilir. Pek çok genç, evdeki koşulları ideal olduğunda, iyi notlar aldığında ve arkadaşlarıyla sosyalleştiğinde ergenlik dönemini normal bir şekilde yaşar.

Şartlar farklılaştığında bu süreç de farklılaşır. Pek çok genç bu aşamanın ortak hedeflerine ulaşmak için fazladan çaba sarf etmelidir. Bu nedenle korku, endişe ve kafa karışıklığı ortaya çıkabilir. Gelecek ile ilgili olarak gençlerin aklındaki özel ihtiyaçları da gözden geçirmek gerekir.

Gençlerin kaygılarının kaynağı

Gençleri bunaltan sorunlar aşağıdaki gibidir:

1. Lisede iyi notlar alamamak veya üniversitede istediği bölümü okuyamamak

Gençlerin okul yaşamları son derece önemlidir. Ne kadar çalışırlarsa çalışsınlar, bazı dersleri diğerlerinden (örneğin matematik veya edebiyat gibi) daha kolay anlama yeteneğine sahip olduğumuz görülmüştür.

Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğundan muzdarip birçok ergene bu teşhis konulmamıştır. Bu durum da gençlerin en çok zorlandıkları derslerde iyi notlar alamadıkları takdirde gelecek kaygısı duymalarına sebep olur. Bu, gerçekten çok fazla çaba gösterildiğinde bile meydana gelebilir.

2. Arkadaş edinememek veya tatmin edici sosyal yaşama sahip olamamak

Uyum sağlama ve kabul edilme ihtiyacı da gençlerin temel endişelerinden biridir. Okulda zorbalıktan muzdarip olmak ya da arkadaş edinememek, gençlerin kendilerini gölgede kalmış gibi hissetmelerine sebep olabilir. Bu da onların öz güvenlerini etkileyecektir.

3. Bir sevgili bulamamak veya cinsel yönelimi kabul etmekte zorlanmak

Ergenlik döneminde, gençlerin hormonları hareketlenmeye başlar ve aşık olmaya ve cinsel uyanışa yol açar. Bu, gençlerin zaten karmaşık olan yaşamlarına daha fazla baskı ekler.

Eşcinsel olan veya kendilerini cinsiyetleriyle özdeş hissetmeyen gençler için, bu durum biraz daha fazla baskı yaratabilir.

4. Yetişkin hayatını nasıl yaşayacağını bilmediğinden yanlış yönelim

Özellikle herhangi bir mesleği sevmemek, okumaya devam etmek istememek veya çalışmaya başlamak da gençlerde kaygıya neden olabilir. Birçoğunun masrafları karşılayacak maddi durumu bile olmayabilir.

Gençlerde mesleki krizler oldukça yaygındır ve bu gençlerin kaybolmuş veya yönlerini şaşırmış hissetmelerine neden olabilir.

5. Aileden bağımsız olma arzusu ve onların kurallarına uymak istememe

Okul yıllarından sonra birçok genç, yetişkin yaşamını deneyimleme konusunda endişeli oldukları için ebeveynlerinden bağımsız olmaya karar verir. Hatta bazıları para kazanmak için işe girip okula ara vermek bile isteyebilir.

Bununla birlikte, bazıları ise aileleriyle birlikte ebeveynleriyle yaşamaya devam etmek zorundadır ancak onların kurallarına uymak istemezler. Bu, evde gergin ve stresli durumlara yol açar.

Son olarak, gençlerde stres, kaygı ve aşırı endişenin ilgilenilmesi gereken bir konu olduğunu göz önünde bulundurmak gerekir. Uç vakalarda gençler davranışlarını kökten değiştirebilirler. Böyle bir durumda onları yönlendirmeli veya bir psikoloğa götürmelisiniz.