Otizmli Bir Çocuğun Dünyayı Nasıl Gördüğünü Keşfedin
Başkalarının hayatta neler yaşadığını ve dünyayı nasıl gördüğünü tasavvur etmek hiç de kolay değildir. Bundan daha zoru ise, kendimizi otizmli bir çocuğun yerine koymak ve onların çevrelerini nasıl algıladıklarını, nasıl hissettiklerini ve ne düşündüklerini anlamaktır.
Kendinizi bir başkasının yerine koymak hiç de kolay değildir, ama bunun için sarfettiğiniz çabaya değer. Otizmli bir çocuğun dünyayı nasıl gördüğünü öğrenerek, onları daha iyi anlayacaksınız.
Dürtü ve otizm
Otizmli çocuklar, sadece kendi sahip oldukları engellerle değil, aynı zamanda toplumun onları nasıl gördüğüyle alakalı birçok engelle de baş etmek zorunda kalırlar. Genellikle diğer insanlar, otizmli çocukların nasıl hissettiğini ve dünyayı nasıl gördüklerini anlamazlar.
Kalabalık bir alışveriş merkezine gitmek gibi sizin için tamamen normal olan bir durum, otizmli bir çocuk için oldukça stresli ve korkutucu olabilir.
Otizmli insanlar, çevrelerinden gelen uyaranlara karşı çok duyarlıdır. Duyusal uyaran bombardımanına tutulduklarında, şaşırmış, bunalmış ve sıkılmış hissedebilirler.
Otizmli bir çocuğun geçirdiği sinir krizlerinin her zaman bir sebebi olduğunu bilmek önemlidir. Çocuk bunu dikkat çekmek için yapmaz. Mutlaka onun hoşgörü sınırlarını zorlayan bir şey olmuştur.
Otizmli çocukların dünyayı nasıl gördüğü hakkında birkaç bilgi
Ulusal Otizm Derneği tarafından yürütülen “Çok Fazla Bilgi” adlı kampanya, bu durumu özetliyor.
İngiltere’de bulunan bu organizasyon otizmli bir çocuğun dünyayı nasıl gördüğünü göstererek, toplumu onları anlama ve empati kurma konusunda eğitmeyi amaçlıyor.
Otizmli bir çocuk çevresinden çok fazla uyaran aldığında, kırılma noktasına ulaşabilir.
Bunu akılda tutarak, Ulusal Otizm Derneği, otizmli bir bireyin davranışları nedeniyle kamusal bir alanı terk etmeye zorlanması gibi durumları önlemek amacıyla otizmli çocukların ve yetişkinlerin dünyayı nasıl gördüğüne dair farkındalık yaratmak istemektedir.
Birçok otizmli birey ve onların aileleri, toplumun onları anlamadığını ve onları tecrit ettiğini düşünmektedir.
Otizmli bir çocuğun beyni farklı bir şekilde donatılmıştır. Bu durum, günlük hayatta yaşanan durumları onlar için kaotik bir hale getirebilir. Bütün duyular, gelen tüm bilgileri anlamak için aynı anda aktive olur ve bu da ciddi sıkıntılara yol açar.
Artık, toplumun otizmli çocukların dünyayı nasıl gördüğüyle ilgili bilgi sahibi olma zamanı geldi. Bu farkındalık, otizmli birçok bireyin hissettiği tecritin sona erdirilmesine yardımcı olacaktır.
Otizmli çocuklar için; gürültülü, ışıklı, renkli ve değişik kokular barındıran kalabalık bir yere gitmek, bir uyarı bombardımanı altında olmak demektir. Aşağıdaki kısa video, onların nasıl hissettiğini anlamanıza yardımcı olacak.
Nasıl tepki verilmeli
Ayrıca, otizmli bir çocuğun aşırı uyarım nedeniyle “uygunsuz” bir davranış sergilemesi durumunda, toplumdaki diğer bireylerin nasıl tepki vereceğini bilmesi de yararlı olacaktır.
Otizmli çocuklar toplumumuzun bir parçasıdır ve onların daha rahat hissetmelerine yardımcı olmak hepimizin görevidir. Bu amaçla uygulanabilecek bazı stratejiler şunlardır:
- Çocuğa bilgiyi işlemesi için zaman tanıyın
- Bir öfke nöbeti esnasında etrafta kalabalık etmeyin, çocuğu ve ailesini yargılamaktan kaçının.
- Çocuğun sakinleşmesini sağlamak için ailenin sessiz ve güvenli bir alan oluşturmasına izin verin.
- Aileye, herhangi bir yardıma ihtiyaçları olup olmadığını sorun.
- Düşünün: Bir sinir krizi geçiriyor olsanız, size nasıl davranılmasını isterdiniz?
- Empati yapın, eleştirmeyin.
Videonun sonunda da söylendiği gibi: “Ben yaramaz bir çocuk değilim, otistiğim ve çok fazla bilgi alıyorum.”
Bu videoyu kaçırmayın. İzledikten sonra, kendinizi onların yerine koyup düşünün ve otizmli bir çocuğun böyle bir durumda nasıl hissettiğini keşfedin.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Álvarez, I., & Arroyo Ignacio, C. (2016). Bases genéticas del autismo. Acta Pediátrica de México. https://doi.org/10.18233/apm31no1pp22-28
- Assumpção Jr, F. B., & Pimentel, A. C. M. (2000). Autismo infantil. Brazilian Journal of Psychiatry, 22, 37-39. http://www.scielo.br/scielo.php?pid=S1516-44462000000600010&script=sci_arttext&tlng=pt
- Cuxart i Fina, F. (2000). El Autismo : aspectos descriptivos y terapéuticos. Aljibe.
- Ritvo ER, Ornitz EM. (1976). Autism: diagnosis, current research and management. New York: Spectrum.
- Rivière, A. (2001). Autismo. Orientaciones para la intervención educativa. Madrid: Trotta. SA Cómo potenciar la comunicación en el alumnado con trastorno del espectro autista.
