Anneler uyumaz. Hep tetiktedirler.

Yeni doğum yapan anneler uyuyamaz, çünkü o çok ihtiyaçları olan uyku yerine, bebekleri bilinçlerinde büyük bir yer kaplar. Anne olan kadınların nöro-bilişsel işlevleri, gözlerini kapatıp dinlendikleri zaman bile, sürekli olarak tam kapasitede çalışır.

Annelerin bu durumu tamamen metabolik ve eşsizdir. Bazılarının gözünde “zayıf” olan anneler, inanılmaz bir kalbe, cesarete ve dayanıklılığa sahiptir.

Neden anneler hiç uyumaz denir ki?

Anneler hiç uyumaz denir, çünkü gerçek budur. Aksi takdirde, uykunun hayvanlar ve insanların psikolojik bir ihtiyacı olduğu göz önünde bulundurulduğunda, kimse insan doğasına ve üretkenliğe bu kadar aykırı olan bir ifadeyi kullanmaya cesaret edemezdi.

Annelerin nasıl böyle bir kapasiteye sahip olduğuna dair bir araştırma yapmamız gerekir. Çünkü, bir kadın anne olduğunda, kendisini dış dünyaya tamamen kapatmadan dinlenebilmesini sağlayan bir kapasite geliştirir. Doğumdan sonra dünya, her gece baş ucundaki beşiğin etrafında dönmeye başlar.

Çocuğun hiçbir hareketi, inlemesi ve nefes alıp vermesi annenin dikkatinden kaçmaz ve neredeyse hiç uyumamış olsa bile pür dikkat kesilir.

Annelerin, bebeklerini diğer herkesten daha iyi anlamak ve dinlemek gibi bir yetenekleri vardır; ve bebeklerine bakmadan bile neye ihtiyacı olduğunu anlayabilirler. Oda alacakaranlıktayken bir gözleri açık uyurlar.

Neden annelerin sürekli tetikte olduğu söylenir?

Annelerin her zaman tetikte olduğu söylenir, çünkü bu tamamen gerçektir. Bütün olasılıklara ve her anne için ortak olan durumlarla yüzleşmeye hazırdırlar:

• Bebek emmek istediğinde
• Uyandığında ve tekrar uykuya dalması gerektiğinde
• Beşiğinden çıkartılıp kucağa alınmak istediğinde
• Krampları olduğu zaman ağladığında
• Bezinin değiştirilmesi gerektiğinde
• Aşı olduktan sonra kendini hasta hissettiğinde

Bebeğin ihtiyacı olduğunda, anne her zaman orada, hazır ve nazırdır. Bebeğinin neyi, nasıl istediğini en iyi o bildiği için kendini rahat ve güvende hisseder.

Anneler için mesai diye bir şey yoktur. Eğer çocuğun ilgiye ihtiyacı varsa, saat gecenin ikisi bile olsa, bebekleriyle ilgilenmek için hazır beklerler.

Anneler uyumaz. Her zaman tetiktedirler.

Anneler uyumaz, her zaman tetiktedirler, çünkü bu onlar için kolaydır, doğaldır ve içlerinden gelir. Düşüp bayılacak kadar yorgun düşebilirler, ve hatta düşünemez hale gelip kendilerini büyük bir üzüntü içinde bulacak kadar stresli olabilirler.

Belki günlük hayatları çok değiştiği için ve sahip oldukları hayat öncekine göre çok farklı olduğu için zaman zaman üzülüp ağlayabilirler.

Siz annelerden bahsediyorum. Hamilelikteki gibi ruh haliniz sürekli olarak değişebilir. Üzüntüye kapılabilirsiniz, ama kendini neşelendirip, göz yaşlarınızı silip kaldığınız yerden devam edersiniz.

Gülümseyip, depresyonu ve üzüntüyü bir kenara bırakıp en neşeli halinize bürünebilirsiniz.

Kadınlar bu yeteneğe sahiptir. Annelik hissini bir kez tattıklarında, bebeklerinin ağlamasını, çığlıklarını, kikirdemelerini ve gülücüklerini duyduklarında bu yeteneğe kavuşurlar.

Evet, ağlayabilirler, ve hatta depresif bile hissedebilirler, hiç olmadığı kadar yorulabilirler. Ama, güçlü kalıp dünyaya bir insan getirmenin lütfuyla mutlu olmaya devam ederler. Bu varlık, onlardan bir parça taşıdığı için, ona bakma yükümlülükleri vardır.

Anneler, bir, iki, üç gece ya da bütün hayatları boyunca uykusuz kalabilecek müthiş bir güce ve önceki gibi güzel, sevgi dolu ve anaç olabilecek bir kabiliyete sahiptir.

Anne, bütün sabrın, bütünlüğün, azmin ve her gün yaptığın fedakarlıklar için hayat sana teşekkür ediyor: gece gündüz demeden, kendi isteklerin ve ihtiyaçların üstüne bebeğinin sağlığını koyduğun için.