Çocuklukta ve Ergenlikte Boşanmanın Etkisi
Eğer eşinizle ayrılıyorsanız, boşanmanın çocuklar üzerindeki etkisi ve onlara nasıl yardım edebileceğiniz hakkında bilgi edinmelisiniz.
Çocuklukta ebeveynlerin boşanması, çocuklar için günden güne daha sık yaşanan bir deneyim haline gelmektedir.
Bu durum, eşler için korkunç duygusal, sosyal ve ekonomik sonuçlar doğurur ama şüphesiz ki çocuklar da bu durumdan çok kötü etkilenir. Peki onlar için ne yapabilirsiniz?
Yaşa göre boşanmanın etkileri
Çocuğunuzun yaşına bağlı olarak bazı yaygın hareketler olabileceğini bilmelisiniz. Bu yüzden, her sorunun suçlusu olarak boşanmayı görmemeniz gerekir.
Bununla birlikte, bu sorunların zamanla geçeceğini de varsaymamalısınız. Çocuğunuzun yaşına göre ona nasıl destek olabileceğinizi ve doğru sınırları çizebileceğinizi bilmeniz gereklidir.
Boşanmadan kötü etkilenmenin çocuğunuzun yaşıyla bir ilgisi olmasa da bu durumla nasıl başa çıkılacağı çocukların yaşına göre farklılık gösterir.
Uzmanlar, ebeveynlerinin boşanmasından etkilenen çocukları yaşlarına göre dört aşamaya ayırmıştır. Bu aşamalar, yenidoğandan 1 yaşına kadar, 2 ile 3 yaş arası, 3 ile 5 yaş arası ve 6 ile 12 yaş arası olarak gruplanmıştır.
Buna karşılık, 13 ve 17 yaş arasındaki ergenlerde boşanma ile başa çıkma durumu çocuklarda olduğu kadar önemli farklılıklar göstermemektedir.
Yazımızın devamında, boşanmanın etkileri ve değerlendirmeniz gereken faktörlerden bahsedeceğiz.
1 yaşına kadar
Bu yaşta çocuğunuz henüz ne olduğunu anlayacak kadar büyümemiştir. Bu yüzden, sizin bir boşanmanın ortasında olduğunuzu anlamasını bekleyemeyiz. Buna karşılık huzursuz olabilir ve durumdan etkilenerek reaksiyon verebilir.
Çünkü bebekler çok hassastır. Bu yüzden, ebeveynlerin hislerini ya da yokluğunu hissederek ortamdaki gerginlikten etkilenebilirler.
Genellikle, bu yaşta, bir şeylerden rahatsız olarak ağlarlar çünkü terk edilme korkusu yaşarlar. Ayrıca, uyuma ve beslenme düzenleri de bozulabilir bu da sağlık sorunlarına yol açabilir.
Bu durumla savaşmanın en iyi yolu çocuğun her gün iki ebeveynini de olabildiğince sakin bir şekilde görmesidir.
Hem siz hem de eski eşiniz mümkün olduğunca fazla onunla konuşmalı, ona şarkı söylemeli ve onunla oyun oynamalısınız. Ayrıca olanlardan dolayı beslenme ve uyku düzeninin bozulmamasını sağlamalısınız.
2 ile 3 yaşlar arası
Bu yaşta çocuğunuz annesi ve babasının birlikte yaşamadığını anlar ama bunun sebebini anlayamaz. Bu tehlikelidir, çünkü bu yaştaki çocuğunuzun güvende hissetmesi, korunması ve dengeli bir ortamda olması önemlidir.
Ayrılıktan dolayı bu ortamı sağlamak tabii ki zor olacaktır. Bunun sonucu olarak öfke ve üzüntü duygularıyla iyi başa çıkılamayabilir.
Bu aşama, çocukların konuşma ve yürüme becerilerini geliştirdiği bir aşamadır. Boşanmadan dolayı bu aşamaların gerçekleşmesi biraz gecikebilir. Çocuklar diğer problemlerin yanı sıra ayrıca büzücü kas kontrolü eksikliği ya da psikomotor sorunlar yaşayabilir.
Yani, çocuğunuzun iki ebeveyninin de onu sevdiğini bilmesi önemlidir. Ona bolca sevgi ve ilgi gösterin ki siz gittiğinizde onu terk edeceğinizi düşünmesin.
Ayrıca, gelişiminde gecikme olursa onu azarlamayın. Bunun yerine kendi kontrolünü sağlaması için ona izin verin.
Bebekler çok hassastır ve bu yüzden ebeveynlerinin hislerinden kaynaklanan ortamdaki gerginliği algılayabilirler.
3 ve 5 yaşlar arası
Bu yaşlar benmerkezciliğin geliştiği yaşlardır, bu yüzden çocuğunuz meydana gelen her şeyin onunla bir ilgisi olduğunu düşünebilir. Yani, eğer boşanmanız bu yaşlara denk gelirse çocuğunuz bunun onun suçu olduğunu düşünebilir ve depresyona girebilir.
Bu yüzden, çocuğunuzun boşanmayla ilgili yanlış varsayımlarını mutlaka düzeltmelisiniz. Ona, her şeye rağmen annesinin ve babasının her zaman yanında olacağını hatırlatın.
6 ve 12 yaşlar arası
Bu aşamada, çocuğunuz daha çok okula odaklıdır. Dünya artık onun etrafında dönmüyordur ve kendi hislerine olduğu kadar diğer insanların hislerine de dikkat etmektedir.
Bu da onun ebeveynlerinden biri tarafından reddedilme korkusu yüzünden üzgün ya da kızgın olsa da hislerini belli edememesine yol açabilir. Bu da yalnızlaşmasına sebep olur.
Çocuğunuzun akademik başarısının bu durumdan etkilenmemesi için öğretmenleriyle sürekli iletişimde olmanız önemlidir.
Öte yandan, çocuğunuzla iletişim kurmayı ihmal etmemelisiniz ve eski eşinizle tekrar bir araya gelmeyeceğinizi anlamasını sağlamalısınız.
Ergenlikte boşanma
Ergenlik döneminde çocuğunuz çocukken olduğu gibi sizin düşüncenizi çok önemsemez ama içinde bulunduğu sosyal grubun düşüncesini daha çok önemser.
Bu yüzden, istediği şeyleri elde etmek için sizi ya da diğer insanları manipüle edebilir. Bu özellikle de karşı cinsle ilişki kurduğu durumlarda çok tehlikeli olabilir.
Bu sebeple, eşinizle iletişim kurmayı da ihmal etmemelisiniz. Eşinizi kötüleyerek çocuğu yanınıza çekmeye çalışmayın. Karar verirken onu da hesaba katın ve ona sorumluluk verin.
Son olarak, çocuğunuzun hayatınızdaki en değerli şey olduğunu ve ona en iyisini sağlamanız gerektiğini unutmayın. Onu asla ihmal etmeyin ya da diğer ebeveynini görmekten mahrum bırakmayın. Bunun yerine, kendine güvenli olmasını ve dengeli biri olmasını sağlayın.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Amato, P.; Keith, B. (1991). Parental divorce and the well-being of children: A meta-analysis. Psychological-Bulletin, 1991 Jul; 110 (1): 26-46
- Caplan, G. (1993). Prevención de los trastornos psicológicos en los hijos de padres divorciados. En: Caplan, G. Aspectos preventivos en salud mental. Barcelona: Paidós.
- Garin, P. B. (1992). Un análisis exploratorio de los posibles efectos del divorcio en los hijos. Psicothema, 4(2), 491-511.
- Salvador, G. P., & Del Barrio, V. (1995). El efecto del divorcio sobre la ansiedad de los hijos. Psicothema, 7(3), 489-497. https://www.redalyc.org/pdf/727/72707302.pdf
- Shaw, D. (1991) The Effects of divorce on children’s adjustment. Behavior Modification, 15(4), 456-485.
- Testor, C. P., Pujol, M. D., Vidal, C. V., & Alegret, I. A. (2009). El divorcio: una aproximación psicológica. Universidad Ramon Llull, 2, 39-46. https://www.researchgate.net/profile/Carles_Testor/publication/242775375_El_divorcio_una_aproximacion_psicologica/links/54e43ae50cf282dbed6ea7ba/El-divorcio-una-aproximacion-psicologica.pdf
- Arrieta, M. J., Macías, M. A., & Amarís, M. V. (2012). Afrontamiento en crisis familiares: El caso del divorcio cuando se tienen hijos adolescentes. Salud Uninorte, 28(1), 99-112. https://www.redalyc.org/pdf/817/81724108011.pdf
- Duarte, J. C., Arboleda, M. R. C., & Díaz, M. D. J. (2002). Las consecuencias del divorcio en los hijos. Psicopatología Clínica Legal y Forense, 2(3), 47-66. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=2516704