Otizm Belirtisi Olabilecek Davranışlar

Otizm Belirtisi Olabilecek Davranışlar

Son Güncelleme: 27 Aralık, 2018

Ebeveynler olarak, sağlık sorunları olan çocuklarımız hakkında endişelenmemiz doğaldır. Otizmden bahsederken, en kısa zamanda (18 aydan önce) durumu tespit etmek en iyisidir. Bu bozukluğu teşhis etmek için, öncelikle otizm belirtilerinin neler olduğunu bilmeliyiz.

Otizm daha sonra teşhis edilirse, endişelenmeyin, tedavi her aşamada gerçekleştirilebilir. Bozukluğun etkileri önemli ölçüde azaltılabilir, böylece çocuğunuz sağlıklı bir şekilde büyüyebilir ve öğrenebilir.

Otizm nedir?

Otizmin ana işaretlerinden bahsetmeden önce, ilk olarak durumla ilgili temel bilgileri kapsayarak başlamalıyız.

Otizm, çocuğun gelişimini etkileyen diğer koşullarla belirtileri ve semptomları paylaştığından, tanı zaman zaman zor olabilir.

Basit anlamda otizm, beyin gelişiminde bir bozukluk grubu olarak bilinir ve durumun ciddiyeti ile belirlenen özelliklere sahiptir.

Otizm, kendisini sosyal olarak etkileşimde zorlayıcı ve sözel ve sözel olmayan bir dil olarak ortaya koyar. Otizmin başka bir işareti, tekrarlayan davranışların performansıdır.

Küçük çocuklarda otizm belirtileri:

Aşağıdakiler otizmli çocukların nadiren gerçekleştirdikleri eylemlerdir:

  • Göz teması kurmazlar (onlarla konuştuğunuzda, beslediğinizde veya onlarla oynadığınızda).
  • Çevrelerindeki diğer insanlar gülümsediğinde gülümsemezler.
  • Adlarıyla çağrıldıklarında veya tanıdık bir ses duyduklarında yanıt vermezler.
  • Önlerinde salladığınız nesneleri takip etmezler.
  • İletişim kurmak için jest kullanmıyorlar. Örneğin, merhaba derken veya elveda derken ellerinizi hareket ettirmek gibi.
  • Ellerinizle veya vücudunuzun diğer bölümleriyle işaret ettiğiniz nesnelere bakmazlar.
  • Bir şeye ihtiyaç duyduklarında dikkatinizi çekmek için ses çıkarmazlar.
  • Bazen sarılmaya ve diğer sevecen jestlere cevap vermezler.
siyah beyaz bebek gözleri
  • Oyun zamanı geldiğinde, onlara yönelik hareketleri veya yüz ifadelerini taklit etmezler.
  • Almayı istedikleri zaman ellerini kaldırmazlar.
  • Oyun sırasında başkalarıyla oynamazlar veya ilgi veya sevinç gösterirler.
  • Otistik çocuklar, kendi başlarına hareket edemedikleri zaman yardım istemezler.

Yaş grubuna göre dikkat etmeniz gereken otizm uyarı işaretleri.

6 ay. Sık sık gülümsemez veya mutluluk ifadeleri göstermezler.

9 ay. İletişim kurmak için sesler, gülümsemeler veya yüz ifadeleri üretmezler.

12 ay. İsimlerine cevap vermiyorlar. Onlar da (ağızdan iletişimin ilk aşaması) mırıldanmaya başlamazlar. Nesneleri işaretleme ve toplama gibi jest ve eylemlere karşı tepkisizlik.

16 ay. Bu çağda hala kelimeler üretmeye başlamamışlar.

24 ay. İlk cümlelerini oluşturmaya başlamadılar (ikiden fazla kelime içeren).

İki yaşından büyük çocuklarda otizm belirtileri

gökyüzüne bakan çocuk
  • İnsanların etrafta olmadıkları konusunda ilgisiz veya habersiz görünüyorlar.
  • Sosyalleşirken veya başkalarıyla etkileşimde hiçbir ilgi göstermezler.
  • Dokunulmamayı, taşınmamayı veya şefkat gösterilmemesini tercih ederler.
  • Genellikle grup oyunlarına dahil olmazlar. Oyun zamanı geldiğinde, yaşıtları çocukları taklit etmiyorlar veya oyuncaklarını yaratıcı bir şekilde kullanmıyorlar.
  • Duyguları hakkında konuşmakta zorlanıyorlar.
  • Konuşulduğunda dinlemiyor gibi görünüyorlar.
  • Başarılarını ya da ilgi alanlarını kendilerine en yakın insanlarla paylaşmazlar.
  • Alışılmadık bir ton ve ritim ile konuşurlar.
  • İfade tekrarı da bu yaşta otizmin karakteristiğidir.
  • Bir soru sorulduğunda, basitçe tekrarlar veya net bir cevap vermezler.
  • Üçüncü şahıslarda kendilerine atıfta bulunurlar.
  • Konuşurken birçok dilbilgisi hatası yaparlar.
  • Onların ihtiyaçları ve arzuları hakkında konuşmayı zor bulurlar.
  • Basit talimatları uygulamakta zorlanıyorlar.
  • Gözle temastan kaçınma.
  • Söyledikleriyle uyuşmayan yüz ifadeleri kullanıyorlar.
  • Davranışları, iletişim kurarken jestlerden yararlanamadıkları için bir şekilde robotik olabilir.
  • Duruşları iyi değildir.
  • Çok sıkı bir rutin takip ederler.
  • Değişikliklere uyum sağlama zorluğu.
  • Her şeyi çok titiz bir şekilde düzenlerler.

Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Álvarez, I., & Arroyo Ignacio, C. (2016). Bases genéticas del autismo. Acta Pediátrica de México. https://doi.org/10.18233/apm31no1pp22-28
  • Assumpção Jr, F. B., & Pimentel, A. C. M. (2000). Autismo infantil. Brazilian Journal of Psychiatry, 22, 37-39. http://www.scielo.br/scielo.php?pid=S1516-44462000000600010&script=sci_arttext&tlng=pt
  • Cuxart i Fina, F. (2000). El Autismo : aspectos descriptivos y terapéuticos. Aljibe.
  • Díez-Cuervo, A., Muñoz-Yunta, J. A., Fuentes-Biggi, J., Canal-Bedia, R., Idiazábal-Aletxa, M. A., Ferrari-Arroyo, M. J., … & Posada-De la Paz, M. (2005). Guía de buena práctica para el diagnóstico de los trastornos del espectro autista. Rev Neurol, 41(5), 299-310. Disponible en este enlace.
  • Guzmán, G., Putrino, N., Martínez, F., & Quiroz, N. (2017). Nuevas tecnologías: Puentes de comunicación en el trastorno del espectro autista (TEA). Terapia psicológica, 35(3), 247-258. https://scielo.conicyt.cl/scielo.php?pid=S0718-48082017000300247&script=sci_arttext&tlng=en
  • Martínez Sanchis, S. (2015). Papel de la corteza prefrontal en los problemas sensoriales de los niños con trastornos del espectro autista y su implicación en los aspectos sociales. revista de neurología, 60(1), 19-24. https://clasev.com/pluginfile.php/21076/mod_resource/content/1/autismo.pdf
  • Moro Gutiérrez, L., Jenaro Río, C., & Solano Sánchez, M. (2015). Miedos, esperanzas y reivindicaciones de padres de niños con TEA. https://gredos.usal.es/bitstream/handle/10366/131901/Miedos%2c_esperanzas_y_reivindicaciones_de.pdf?sequence=1&isAllowed=y
  • Morrison, J. (2015). DSM-5® Guía para el diagnóstico clínico. Editorial El Manual Moderno.
  • Ritvo ER, Ornitz EM. (1976). Autism: diagnosis, current research and management. New York: Spectrum.
  • Rivière, A. (2001). Autismo. Orientaciones para la intervención educativa. Madrid: Trotta. SA Cómo potenciar la comunicación en el alumnado con trastorno del espectro autista.
  • Soriano Moreno, E. (2016). Dieta libre de gluten y caseína como intervención nutricional en niños con Trastorno del Espectro Autista. https://dspace.uib.es/xmlui/bitstream/handle/11201/145936/tfm_2015-16_MNAH_esm220_37.pdf?sequence=1&isAllowed=y
  • Velarde-Incháustegui, M., Ignacio-Espíritu, M. E., & Cárdenas-Soza, A. (2021). Diagnóstico de Trastorno del Espectro Autista-TEA, adaptándonos a la nueva realidad, Telesalud. Revista de Neuro-Psiquiatría, 84(3), 175-182. http://www.scielo.org.pe/scielo.php?pid=S0034-85972021000300175&script=sci_arttext
  • Zúñiga, A. H., Balmaña, N., & Salgado, M. (2017). Los trastornos del espectro autista (TEA). Pediatría integral, 21(2), 92-108.

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.