Çocuklarda Basit Dil Gecikmesi ve Çözümler
Basit dil gecikmesi, çocuklarda dil gelişiminin başlangıcında hafif bir zorluktur. Başka bir deyişle, uzun vadeli bir problem değildir.
Çocuk yaşına uygun bir dil becerisine sahip değilse, bir gecikme yaşıyor olması muhtemeldir.
Bunun en yaygın nedenleri evde aşırı koruma ve stimülasyon eksikliği olmasıdır. Örneğin, ebeveynler çocuğun isteklerini her zaman önceden karşılarsa, çocuk dileğini yüksek sesle ifade etmek üzere motive olmaz.
Dilin ifadesi etkilense de, bu anlamanın da etkilendiği anlamına gelmez. Aksine, basit bir dil gecikmesi, çocuğun konuştuklarından daha fazlasını anladığını gösterir.
Basit dil gecikmesi nasıl ortaya çıkıyor?
Basit dil gecikmesi, dilin normalden daha geç ve yavaş geliştiğini gösterir.
Basit dil gecikmesi durumunda çocuğun ilk sözleri 1. yaş yerine 2. yaş civarında ortaya çıkmaktadır. Diğer taraftan, 18. ayda gerçekleşmesi gereken iki kelimeyi birleştirme becerisi (örneğin, “sarı çiçek”) 3 yaş civarında yaşanır.
Unutmamak gerekir ki dilin kullanımı kısıtlı olduğundan cümlelerin oluşması daha zor hâle gelir. Yani çocuğa bir şey sorulduğunda çok kısa cümlelerle cevap verir ve çok az konuşur.
Aynı bakımdan, çocuğun dil söz konusu olduğunda pasif bir tavır aldığı açıktır.
Çocuğun, özellikle ailesinin müdahalesi sırasında, özel ifadeleri anladığı bazı aşamalar vardır. Örneğin: “topu bana ver.”
Ancak daha fazla soyut alan / zaman cümleleri veya ona çok aşina olmayan ifadeleri (örneğin: “bir yolculuğa çıkmak”), erken yaşta anlayamayacaktır.
Basit dil gecikmesinin sebepleri
- Basit dil gecikmesinin aile geçmişinde olması
- Bazı çevresel faktörler: aile ortamında zayıf veya eksik kelime hazinesi kullanımı, stimülasyon eksikliği veya aşırı koruma.
- Evdeki çatışmalar ve şiddet.
Basit bir dil gecikmesi ve diğer dil bozuklukları arasındaki farklar nelerdir?
Çalışmalara göre, disfazi olarak bilinen özel bir dil bozukluğu, basit bir dil gecikmesinin daha ciddi bir şekli olarak kabul edilir. Bu durumda, dil de geç kazanılır, ancak normal evrimsel kalıpları takip etmez.
Özellikle, dilin anlaşılması genellikle basit bir dil gecikmesinden daha fazla etkilenir.
Ancak uzmanlar basit bir dil gecikmesi olan bir çocuğu tedavi etmeye başladığında, bu iki bozukluğu ayırt etmekte güçlük yaşıyorlar.
Dolayısıyla, böyle bir durumda en kısa sürede bir uzmana başvurmanız şarttır. Erken tanı konulduğu takdirde dil gelişimiyle ilgili sorunlara çözüm bulmak çok daha kolay ve etkili olacaktır.
Düşünülmesi gereken şeyler
Bazıları bu bozukluğun çocuğun öğreniminin gelişimi üzerinde büyük bir etkisi olmadığını düşünüyor. Durumun 6 yaşından sonra iyileşmeye başlayacağı tahmin ediliyor.
Bazı durumlarda, basit dil gecikmesi, ince motor koordinasyonu ve yanal koordinasyon ile renk, şekil ve zamansal alanları ayırt etme becerisi açısından da hantallıkla ilişkilendirilebilir.
Bu basit dil gecikme vakaları ile başa çıkmak için en uygun öneri, kelimelerin seslerini doğru şekilde telaffuz etmek, hızlı konuşmamak ve çocukça kelimelerden kaçınmaktır.
Aynı şekilde, kreşe gittiğinizde çocuğunuzun bir konuşmaya katıldığını gördüyseniz, meseleye ve çocuğunuzun zamanını kullanmasına saygı duyduğunuzu göstermeniz önerilir.
Özellikle anlama yeteneğine uyarlanmış, pratik ve keyifli bir konuşma kurmalısınız. Son olarak, resimli hikayeler okumak tavsiye edilir, çünkü bu kelime dağarcığını destekler.
Ayrıca sözel konuşma kalıplarını başlatmak için mükemmel bir araç olarak kabul edilen çocuk şarkılarını kullanın.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Aguilera Albesa, S., & Busto Crespo, O. (2012). Trastornos del lenguaje. Pediatria Integral.
- Artigas, J., Rigau, E., & García-Nonell, K. (2008). Trastornos del lenguaje. AEP: Protocolos de actualización, 24, 178-84. http://www.aeped.es/sites/default/files/documentos/24-lenguaje.pdf
- i Cusidó, E. S. (1992). Retraso del lenguaje y adquisición de la morfología. Revista de Logopedia, Foniatría y Audiología, 12(1), 39-44. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0214460392755326