Baba çocuk bakımı açısından neden, nasıl sorumludur?
Anneler, çoğu zaman baba çocuk bakımı ile ilgilenmediği için şikayet eder. Bununla beraber yine çok az kadın bebek doğduğunda çoğu erkeğin dışlandığını ya da en azından kendilerini öyle hissettiklerini fark eder. Farkında olmadan, kadınlar olarak bebeğin bakımının tüm sorumluluğunu tek başımıza üstleniyoruz ve çocuk yetiştirme konusunda tek taraflı kararlar veriyoruz.
Bu dışlama, birçok erkeğin çocuklarına bakmaktan vazgeçmesine ve “kendisinden istenmedikçe” çocuğun bakımı konusunda sorumluluk almamasına sebep olur. Kültürel sebepler veya eğitim yaşamları boyunca gözlemledikleri, onları taraf tutarak bebek bakımıyla ilgilenmemelerine teşvik eder.
Pek çok araştırma, babanın çocuğunun gelişiminde önemli bir rol oynadığını göstermektedir. Bu nedenle babayı çocukları yetiştirmeye dahil etmek gerekir. Bunu anneye yardım etmek için yapmamalı. Çünkü çocukların bakımı, paylaşılan bir sorumluluk olmanın yanı sıra çocukların eğitimi ve yetiştirilme tarzı açısından da önemlidir.
Baba çocuk bakımı konusunda nasıl yardım edebilir?
Yazımızın devamında babaların çocuklarına daha fazla ilgi göstermeleri için sizlere bazı fikirler sunacağız. Baba, kendisini çocuklarının yetiştirilmesinden sorumlu hissetmenin yanı sıra, kendisini önemli ve değerli hissetmelidir.
Bebeğe mama yedirme
Meme emmeye devam eden bir bebeği annesi beslemeye devam etmelidir. Ancak bebek bir biberon almaya veya katı yiyecekler almaya başladığında babası da bu görevi yerine getirebilir.
Bebeğe mama yedirmenin önemi, bebekle bir bağ oluşturulmasını sağlamaktır. Bebek, ona mama veren kişiye güvenmeyi öğrenecektir, çünkü bu kişi aynı zamanda en temel ihtiyaçlarını karşılayacak kişi de olacaktır. Ayrıca bu yaşlar; bebeğe sarılma, tenini hissetme, gözlerine bakma ve ona güzel şeyler söylemek için ideal bir zamandır.
Diğer taraftan baba, bebeğine mamasını yedirmenin dışında, kimsenin yapmasına gerek kalmadan kullanacağı biberonu, yulaf lapasını veya mama hazırlamayı öğrenmelidir. Ancak o zaman kendine güvenir ve kendini tamamen sorumlu hissetmeye başlar.
Bebeğe banyosunu yaptırma ve giydirme
Baba, bebeğin bezini değiştirme, banyo yaptırma veya onu giydirme gibi iş paylaşımıyla bebeğin temel bakımına en başından katılmalıdır. Anneler, babanın bu eylemlere katılmasına ve bunu tek başına yapmasına, başlarında beklemeden, izin vermelidir.
Pek çok erkek için sorun, bunları nasıl yapacaklarını bilmemeleri değil, ailedeki kadınların kendilerini sürekli olarak düzeltmeleri ve bu durumun kendilerini işe yaramaz hissetmelerine neden olmasıdır. Ancak hiç kimse bunları öğrenerek veya “bebek bakıcısı” geni ile doğmaz. Hem baba hem de anne mükemmel bir şekilde öğrenme yeteneğine sahiptir ve bunları daha iyi ya da daha kötü yapabilmeleri erkek ya da kadın olmalarına bağlı değildir.
Baba, bebek bakımında günlük rutinlerine katıldığında, aradaki bağı güçlendirir ve ebeveynlerin daha sonra oluşacak olan diğer sorunlara ilgi duymasını sağlar. Örneğin; öğrenme aşamaları ilgili kararlar verme ve evde konulan kurallara saygı duyma, çocukların eğitimi gibi.
Çocuklarla yalnız vakit geçirme
Babalar, çocuklarıyla yalnız da zaman geçirebilmelidirler. Ancak bu sadece oyun oynama anlarında olmamalı. Diğer vakitlerde birlikte olabilmeliler. Ders çalışma saatlerinde, birlikte bir şeyler yapmak için dışarı çıkmada, yürüyüşte veya kısa gezintilerde onlara eşlik etmeli, onlarla kitap okumalı veya onların sevdiği şeyler hakkında konuşabilmeliler. Kısaca, annesiz de zaman geçirebilmeyi öğrenmeliler.
Böylelikle babalar, kendilerini daha güvende hissedecek, kişisel yönlerini gösterebilecekler ve çocuklarıyla özel şeyler paylaşabilecekler, birbirlerine sırlarını anlatacaklar. Bu şekilde bir ilişki babaların çocuklarını daha iyi tanımalarına ve çocukların da babalarını daha iyi tanımalarına vesile olacak. Bu bağ, ilgiyi, saygıyı ve sorumluluğu artıracaktır.
Çocuk gelişiminde ebeveynlerin önemli rolü
Ebeveynler, çocuğun doğumdan yetişkinliğe kadar gelişiminde önemli bir rol oynar. Aslında, yapılan çok sayıda araştırma aynı sonuca varmıştır: ebeveynleriyle birlikte olan çocukların, ebeveynleriyle mesafeli veya ebeveynleriyle hiçbir ilişkisi olmayan çocuklara göre hem sosyal hem de akademik açıdan avantajlı olduğu görülmüştür.
Maryland Üniversitesi’nden yapılan araştırmalar, eğitimlerine aktif olarak dahil olan bir ebeveyni olan çocuğun daha iyi dil becerilerine sahip olduğunu ve daha az davranışsal problem yaşadığını ortaya koydu. İlginç bir şekilde, bu sonuç, baba çocukla aynı evde yaşamasa bile aynı sonucu verdi.
Illinois Üniversitesi’nde yapılan bir araştırma ise, okulda neler öğrendiklerini ve günlük aktiviteleri ve sosyal ilişkileri hakkında soru sormak için kendilerine zaman ayrılan ebeveyn çocuklarının, diğer çocuklara göre daha başarılı olduğunu ortaya koydu.
Bu araştırmaya göre, bu görevi üstlenen kişinin biyolojik baba olup olmamasının bir önemi olmadığını, bunu herhangi bir yetişkin erkek (büyükbaba, amca, üvey baba) yaptığında da yine aynı etkiyi yaratacağını vurguladı.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Landwerlin, G. M. (1997). La participación masculina el el cuidado de los hijos en la nueva família urbana española. Papers: revista de sociologia, 77-99. https://www.raco.cat/index.php/Papers/article/download/25482/25315
- Álvarez-Dardet, S. M., & Hidalgo, V. (1998). La participación del padre en las tareas de crianza y cuidado de sus hijos e hijas. Apuntes de Psicología, 16(3), 333-344. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=2893290