Şımartılmış Çocuklar Niçin Güçsüz Yetişkinler Olur?

Çocukları şımartmanın doğru olup olmadığı konusunda halen bir tartışma var. Bazı uzmanlara göre şımartılmış çocuklar zayıf yetişkinler olacaktır. Diğerleri ise bunun günümüz toplumunun normal bir kalıbı olduğunu söylüyor.

Karar veremeyen ve baskı karşısında başarısız olan bir yetişkin büyük olasılıkla çocukluk döneminde şımartılmıştır.

Sorumlulukları yerine getirme yeteneği karakter ile ilişkilidir. Bazı ebeveynler çocuklarının “zor zamanlar” yaşamasından kaçınmaya çalışırlar. Bu yüzden küçük sorunlarının hepsini çözmeye karar verirler.

Çocukların direnmeyi ve takım olarak çalışmayı öğrenmeleri gerekir. Mütevazi olmaları ve başarısızlıkları atlatmayı öğrenmeleri gerekir. Bunlar karakteri tanımlayan özelliklerdir.

Bir çocuğu çok fazla şımartmak, bir ebeveynin hayal kırıklığının bir sonucu olabilir.

Zor bir çocukluk geçirmiş insanlar, kendi çocuklarını aşırı koruma eğilimindedir. Çocuklarına, kendilerinin sahip olamadıkları her şeyi vermeye çalışırlar.

Şımartılmış çocuklar: Yaş ve sosyal kalıplar

Dikkat edilmesi gereken bir diğer husus, ebeveynlerin yaşları ile ilgilidir. Günümüzde, çiftler 30 yaşından sonra çocuğa sahip olma eğilimindedir.

Bazı durumlarda, hamile kalmanın zorluğu veya iş sorumlulukları onları daha müsamahakâr kılar.

Günümüz çiftleri, toplumun şu anki düzeninin teorisini şekillendirmektedir. Modern anne babalar, çocuklarını başarı ile büyütme rolünü paylaşan ebeveynlerdir. Bu sorumluluklar çok fazla bağlılık ve çaba gerektirir.

Şımartılmış çocuklar ve özellikleri

Şımartılmış çocuklar genellikle sınırlara saygı duymazlar. Dünyanın kendi etraflarında döndüğüne ikna olmuşlardır. Karşılığında hiçbir şey vermeden almaya alışırlar.

Sonuç olarak, ebeveynlerinin daima onları memnun etmek için var olduğuna inanırlar ve bu nedenle ebeveynlerine değer vermezler.

Şımartılmış çocuklar deyince yaygın olarak gözüken başka bir özellik de harekete geçememeleridir. Okulda problemlerle veya sosyal baskıyla karşılaştıklarında, nasıl tepki vereceklerini bilmezler. Bir problemleri olduğunu kabul ederler, ancak bununla yüzleşmeye hazır değillerdir.

Adaletsiz olduğuna inandıkları durumlarda kendilerini çaresiz hissettiklerinde hayal kırıklığına uğrayabilirler.Şımartılmış çocuklar sevmedikleri şeyleri belirleyebilir, ancak bunları değiştirmekte zorlanırlar. Şımartılmış bir çocuktaki hayal kırıklığı duygusu, çocuk büyüdükçe depresyona neden olabilir.

Saldırganlık bu çocukların bir başka özelliğidir. Sinirlendiklerinde saldırganlıkla hareket ederler. İşte bu noktada çocukların ebeveynler üzerindeki fiziksel saldırganlık durumları ortaya çıkar.

Son olarak, eylemleri için sorumluluk almayan, genellikle hoşgörüsüz çocuklardır. Ayrıca pişmanlık duymazlar. Bazı durumlarda kaygı, ruh hâlinde dalgalanmalar ve düşük özgüven ile karşı karşıya kalabilirler.

Şımartılmış çocuklar konusunda ne yapmalısınız?

Çocukların 4 yaşından sonra bağımsız olmaya başlaması önemlidir. Onlara basit sorumluluklar vermek karakterlerini şekillendirmeye yardımcı olabilir. Buna ek olarak, iyi bir iş yaptıktan sonra ödülleri takdir etmeyi öğreneceklerdir.

Kural oluşturmada “sebep ve sonuç” teorisi önemlidir. Çocuklarınıza her hareketin bir reaksiyon oluşturduğunu öğretmelisiniz. Bu aynı zamanda onlara hayal kırıklıklarını nasıl kontrol edeceklerini öğretecektir.

Çocuklar her zaman istediklerini alamayacaklarını öğrenmelidir. Başarısızlıkla karşı karşıya kalma şekilleri, yetişkinler olarak zorluk çekerken aldıkları tutum olacaktır. Duygularını tanımak ve saygı duymak önemlidir.

Ebeveynler için en zor görevlerden biri öfke nöbetini görmezden gelmektir. Şımartılmış çocuklar istediklerini elde etmek için yaygara koparmaya alışkındır.

Bu durumlarla karşı karşıya kaldığında, ebeveynler sakin kalmalı ve her türlü yanlış davranıştan kaçınmalıdır. Çocuğa bir sinir krizi sonrasında istedikleri verilirse, sebep-sonuç ilişkisi kurar. Sızlanmayı amaçlarına ulaşmakla ilişkilendirir.

Şımartılmış bir çocuğa nasıl hayır dersiniz?

İlk olarak, ebeveynler her zaman aynı takımda olmalıdır. Stratejileri konusunda hemfikir olmalılar ve kendileriyle çelişmemeliler. Ayrıca eylemleriyle tutarlı olmalı ve sözlerini tutmalıdırlar.

HAYIR derken, bu olumlu bir duruşla yapılmalı. Olumluyu güçlendirerek başlayın ve sonra neyi düzeltmeleri gerektiğini belirtin. Bir kural veya ideali öğretirken ilk önce HAYIR demek, çocuktan söz konusu kuralı derhal reddetmesine yol açabilir.

Neden hayır dediğinizi açıklarken, yumuşak ve kararlı bir ses tonuyla konuşmanız önemli. Ayrıca fiziksel temastan ve agresif ifadelerden kaçının.

Bu davranış yalnızca daha fazla çatışmaya katkıda bulunacaktır. Kararınızın sebepleri ve sonuçları çocuğa açıklanmalıdır.

Ebeveynlerin hayır dedikten sonra kararlı kalmaları önemlidir. Ancak o zaman çocuklar sınırların nerede olduğunu bilir.

Sonuç olarak, çocuk yetiştirme konusunda hiçbir aşırılık söz konusu olmamalıdır.Onları çok fazla şımartmak veya çok katı olmak olumsuz sonuçlar doğuracaktır. Çocuklar her şeyi temel değerler ve şefkat temelinde öğrenmelidir.