İkinci Çocuğunuzun Kendini Daha Önemsiz Hissetmemesi İçin Neler Yapmalısınız?
Yeni bir bebek doğduğunda zamanımızın büyük kısmını ona ayıracağımızı hepimiz biliriz. Bu yazımızda, ikinci çocuğumuzun kendini daha önemsiz hissetmemesi için neler yapılması gerektiğini konu alıyoruz.
İlk çocuğunuz gerçekten de çok özeldir. Her anne ve baba ilk çocuklarını büyük bir heyecanla karşılar ve sahip oldukları tüm konsantrasyonu ona vererek karşılıksız bir sevgi ile onu büyütmeye çalışır. Bu yüzden, anne ve babaların en olumlu ve güzel davranışlarını ilk çocuklarına karşı gösterdikleri söylenebilir.
İlk çocuğumuzla birlikte aynı zamanda ilk kez bir anne ve baba kimliğine kavuşuruz. Çünkü daha önce hiçbir zaman tecrübe etmediğimiz bu rolü ilk çocuğumuzla birlikte yaşarız. Bu durum, daha sonra yeni bir bebek sahibi olduğumuzda, karşı karşıya kalacağımız sınamalarla yeniden karşılaşacağımız, ancak bu kez her şeyin ilkinden daha farklı olacağı anlamına gelmektedir. Çünkü bu kez daha fazla tecrübeye ve olgunluğa sahip oluruz. Fakat aynı zamanda yeni bir bebeğin gelişiyle birlikte ilk çocuğumuzla da çok daha özenli bir şekilde ilgilenmemiz gerekli hale gelir. Zira onun bu ilgiye her zamankinden daha fazla ihtiyacı olacaktır.
Büyük çocuğunuzun yeni gelen bebek konusunda biraz kıskançlık duyması normal ve tamamen kabul edilebilir bir durumdur. Çünkü artık gösterilecek ilginin çocuklar arasında paylaştırılması gerekecek, aynı zamanda küçük yaramaz, biraz daha fazla bakım ve ilgiye ihtiyaç duyacaktır.
Bu nedenle, hamile olduğumuzu öğrendiğimiz andan itibaren büyük çocuğumuzu sürece dahil etmemiz çok önemlidir. Ona, kardeşi doğduktan sonra çok yoğun bir biçimde bakıma ihtiyaç duyacağını ve bu güzel görevi yerine getirirken onun da size yardımcı olabileceğini ifade etmelisiniz. Bu sayede, kardeşler arasındaki sevgi bağlarının da oluşmaya başlamasına yardımcı olacaksınız.
İkinci Çocuğunuzun Büyük Kardeşini Kabul Etmesini Nasıl Sağlarsınız?
Anne ve babalar olarak bu konuda kafamızı karıştıran bir çok düşünceye kapılırız: Büyük çocuğum benim hayatım, ancak ikinci çocuğum da öyle. Acaba büyük çocuğum anne ve babasının sadece kendine ait olduğu düşüncesine alışmış mıdır? Diğer yandan ikinci çocuğumun da anne ve babasına kesinlikle ihtiyacı var ve babanın bir çocuğa annenin ise diğer çocuğa olacak şekilde bir paylaşım kesinlikle doğru değil.
Çocuklar arasında eşitlik konusunda eksik bir denge oluşturmak ve aile bütünlüğündeki eksiklikler çocuğumuzda ciddi bazı psikolojik sorunların ortaya çıkmasına yol açabilir. Bu durum çocuğun duyarsız bir şekilde davranmasına neden olabilir ve eğer zamanında konuyu çözüme kavuşturamazsak üstesinden gelmek oldukça zor bir hale gelebilecektir.
Bu nedenle, ikinci çocuğumuzun kendisini daha önemsiz hissetmesini engellemek için aşağıda sıraladığımız önerileri aklınızın bir köşesinde tutmanızı tavsiye ediyoruz:
- Denge. Küçük kardeşinin gelişinden en fazla onun etkilendiğini düşünerek büyük çocuğumuza daha fazla ilgi gösterme hatasına kesinlikle düşmememiz gerekmektedir. Elbette çocuk, bebekten dolayı bir miktar kıskançlık yapacaktır ancak bu durum bütün ilginin kendi üzerinde toplanması için de geçerli bir sebep teşkil etmez.
- Eşitlik. Her iki çocuğun da kardeş olduklarını anlamaları ve bu yüzden de aynı şekilde ve eşit miktarda sevilmelerinin doğru olacağının farkına varmaları gerekmektedir.
- Fırsat. Yeniden anne ve baba olacağımızı öğrenir öğrenmez, büyük çocuğumuzla yeni gelecek olan kardeşi hakkında konuşmamız bir gerekliliktir. Ona hem birbirlerine karşı hem de anne ve babalarının onların her ikisine karşı duyacakları sevgiden bahsetmeliyiz. Bu şekilde davranmanın arkasında yatan amaç, er ya da geç kim doğarsa doğsun, her ikisinin de kendilerini önemli hissetmelerini sağlamak olacaktır.
- Diyalog. Her şey diyalog konusuna varmaktadır. Çocuklar ne kadar küçük olurlarsa olsunlar, yaşlarına göre her şeyi anlama kabiliyetine sahiptirler. Bu yüzden olan biten her şeyi onlara açıklamalısınız.
- Kıyaslamaya Hayır. Anne ve babalar arasında yaygın bir biçimde görülen çocukları kıyaslama hatası, bu ortam içerisinde bulunan çocuklar için hiç de sağlıklı bir durum oluşturmayacaktır. Çocukların birbirlerine karşı güçlü ve zayıf yönlerinin farkında olsak dahi onların, “abin senden daha iyi yapıyor” gibi cümleler duyması uygun bir durum değildir.
- Ağzınızdan Çıkan Kelimelere Dikkat. Çocuklarımızın bir takım yanlış sonuçlara varabileceğinin bilincinde olarak, sarf ettiğimiz kelimeler ve cümlelere çok dikkat etmemiz gerekmektedir. Onların kendilerini suçlu ve daha değersiz hissetmelerinin önüne geçecek bir şekilde, sorumluluk bilinci içerisinde konuşmanız çok önemlidir.
Dikkate Almanız Gereken Şeyler
İkinci bebeğin gelişiyle birlikte belki her şey çok daha karmaşık bir hal almış, farklı yaşlardaki iki çocuk, evde hazırlanacak yemekler, daha fazla sorumluluk gibi bir çok şey iki katına çıkmış olabilir. Ancak bu aşamada, ikinci çocuğunuzun bu durumdan dolayı kendini kötü hissetmesine neden olmamanız gerekmektedir. Çünkü böyle bir durumda ona dolaylı yoldan yanlış bir mesaj gönderme olasılığınız yüksek olacaktır.
Çocukların cinsiyetinin aynı ve yaşlarının da birbirine yakın olması durumunda, büyük çocuğun bıraktığı her şey (oyuncaklar, kıyafetler vb.) küçük çocuğa verilecektir. Bu konuda çok dikkatli olmalısınız! Ekonomik anlamda bu yapılan oldukça mantıklı bir hareket olacaktır ancak küçük çocuğun kendi hoşlandığı yeni şeylere sahip olma hakkının bulunmadığı gibi bir düşünceye sahip olması karşımıza çıkabilecek oldukça problemli bir durumdur. Bu nedenle çocuğun bu şekilde hissetmesini engellemek için gerekli önlemleri almalısınız.
Mükemmel bir anne ya da baba olmak için maalesef bir kılavuz bulunmamaktadır. Ancak hepimiz evlerimizde iki aynı tip çocuk yaratmamamız gerektiğinin de bilincindeyiz. Çocukların her biri tek ve eşsizdir, aynı zamanda her doğum da benzersizdir. Bu durumda denge, sevgi ve kıyaslamama bizim için anahtar kelimeler olacaktır.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Arranz Freijo, E. B. (2000). Interacción entre hermanos y desarrollo psicológico: una propuesta educativa. Innovación educativa. https://redined.educacion.gob.es/xmlui/handle/11162/70217
- Fernández, A., Gamarra, A., Izal, C., Betelu, M., & Pamplona, E. (2001). La familia ante los celos infantiles: pautas y orientaciones. Recuperado de http://www. clinicajuandeborbon. com/CELOS% 20INFANTILES. pdf.
- Monzo Climent, E. (2017). Análisis de los factores predisponentes en los celos infantiles (Doctoral dissertation). https://riucv.ucv.es/handle/20.500.12466/1547
- Vega-Rodríguez, A. M. (2015). Los cuentos de los Hermanos Grimm y el valor educativo en la literatura infantil.