Çocuk İstismarının İşaretlerini Görmeyi Öğrenin
Çocuk istismarı ile ilgili uyarı işaretlerinin nasıl tanınacağını bilmek önemlidir; çünkü suistimal edilmiş bir çocuk kendini çok suçlu hissettiği, utanç duyduğu veya tehdit edildiği için konuşmaya korkuyor olabilir.
Çocuklarımızla gün veya hafta boyunca etkileşimde bulunan birçok insan var. Aslında, ebeveynler, fiziksel olarak onlarla olmadıkları sürece, çocuklarının yaşadıkları şeyleri günün yirmi dört saati kontrol edemezler.
Bu nedenle anne babalar, çocuklarından sorumlu olan kişilerin tıpkı onlar gibi bilinçli olacağına inanarak güvenirler.
Ne yazık ki, bu her zaman böyle değildir ve çocuklar farklı insanlar tarafından istismar edilebilir. Peki, bir çocuğun suistimal edildiğini nasıl anlayabiliriz? Çocuk istismarını gösteren belirtiler nelerdir?
Çocuk istismarının belirti ve işaretleri
Suistimal edilen bir çocuk suçlu, utanmış veya şaşkın hissedebilir. Onu istismar eden kişi hakkında konuşmaktan korkuyor olabilirler, özellikle de istismarcı kişi bir ebeveyn, akraba ya da aile dostu ise.
Çocuk ebeveynlere, bakıcılara veya aile arkadaşlarına karşı korku gösterebilir.
Çocuk istismarını tespit etmek için, aşağıdaki gibi uyarı işaretlerini gözlemlemek önemlidir:
- Arkadaşlarına veya olağan faaliyetlerine ilgi duymama.
- Davranıştaki değişiklikler, saldırganlık veya düşmanlık sergileyebilirler. Ayrıca öfke ve hiperaktivite nöbetleri gösterme eğilimlidirler.
- Okuldaki performanslarındaki değişiklikler.
- Depresyon, anksiyete veya sıra dışı korku belirtileri gösterebilirler.
- Ani güven kaybı.
- Denetim eksikliği.
- Okulda sık sık devamsızlık.
- Okul servisine binmeyi reddedebilirler.
- Okul aktivitelerini bırakmakta isteksiz olabilirler. Bunun nedeni, eve gitmek istememeleri olabilir.
- Kaçak girişimler.
- Isyankar davranış.
- İntihar girişimi.
Yukarıda belirtilen işaretler uyarı işaretleridir. Özel işaret ve semptomlar çocuğun yaşadığı istismarın tipine bağlıdır.
B azı belirtilerin varlığının mutlaka bir çocuğun istismar edildiği anlamına gelmediğini unutmayın.
Fiziksel istismar belirtileri
Fiziksel istismar durumunda, çocuklar vücutlarında açık işaret ve semptomlar gösterebilirler. Bu işaretlerden bazıları şöyledir:
- Çürükler, kırıklar veya yanıklar gibi açıklanamayan yaralanmalar
- Verilen açıklama ile anlamlı olmayan yaralanmalar.
- Tedavi edilmeyen tıbbi veya diş sorunları.
Cinsel taciz belirtileri
İstismarcının genellikle kendisini gizli tutmak için büyük özen göstermesi nedeniyle cinsel istismarı tanımlamak zor olabilir. Ayrıca bu durum çocuğu suçlu hissettirir ve bazen onları tehdit edebilir.
Bununla birlikte, küçüklerde cinsel tacize işaret eden bazı işaretler vardır. Onlar aşağıdaki gibidir:
- Yaşlarına uygun olmayan cinsel davranış veya bilgi.
- Cinsel yolla bulaşan hastalıklar.
- İç çamaşırında kan lekeleri.
- Yürüme veya oturma zorluğu.
- Genital ağrı şikayetleri.
- Bölgede cinsel istismara uğramış diğer çocukların bulunması.
Duygusal istismar belirtileri
Duygusal istismar, bir çocuğa çok zarar verebilir. Bu tür istismarın kanıtlanması biraz zor olsa da, varlığını gösterebilecek bazı belirtiler vardır. Onlar aşağıdaki gibidir:
- Gecikmiş duygusal gelişim veya uygunsuz duygusal gelişim.
- Özgüven eksikliği ya da benlik saygısı eksikliği.
- Sosyal izolasyon.
- İlgi ve şevk kaybı.
- Depresyon.
- Tıbbi neden olmadan sık sık baş ağrısı veya mide ağrıları.
- Okula gitmeyi reddetmek veya okul otobüsüne binmek istememek gibi belirli durumlardan kaçmaya çalışmak.
- Çaresiz bir şefkat arayışı.
- Okul performansındaki değişiklikler veya okula olan ilginin aniden kaybolması.
- Daha önce kazanılmış becerilerin kaybı.
İhmal ve yetersiz bakım belirtileri
İhmal başka bir çocuk istismarı türüdür. Bir çocuk, ebeveynlerinden veya bakıcılarından ihtiyaç duydukları temel ilgiyi almazsa ortaya çıkar. İhmali gösteren işaretler aşağıdaki gibidir:
- Yeterince büyümeme ve kilo alımı.
- Kötü hijyen.
- Fiziksel ihtiyaçlarını karşılayacak giysi veya malzeme eksikliği.
- Çocuğun izinsiz yiyecek ya da para alması.
- Bir kerede çok miktarda yemek yiyebilir ya da yiyecekleri saklıyor olabilir.
- Okulda yetersiz katılım.
- Yetersiz tıbbi ve diş bakımı.
- Uygunsuz duygusal değişiklikler.
- Kayıtsızlık.
Ebeveynlerinin davranışı
Bazen bir ebeveynin davranışı, çocuklarını istismar ettiğine dair bir işaret olabilir. Bir ebeveynin davranışıyla ilgili uyarı işaretleri şunlardır:
- Çocuklarına çok az ilgi gösterir.
- Çocuklarının fiziksel veya duygusal acılarını tanıyamaz gibi görünür.
- Evde ya da okulda sorunların olduğunu reddeder. Çocuğunu sorunlardan dolayı suçlayabilirler.
- Çocuklarını sürekli olarak küçümser ya da azarlar.
- Çocuğunu tanımlarken sadece olumsuz terimleri kullanır.
- Çocuğun ilgisini isterler ve başka aile üyeleri bunu başardığında kıskanırlar.
- Şiddetli fiziksel disiplin uygularlar ya da öğretmenlerden veya bakıcılardan fiziksel disiplin uygulamalarını isterler.
- Aşırı fiziksel veya akademik performans.
- Çocuklarının başkalarıyla temas kurmalarını aşırı sınırlarlar.
- Çocuğun yaralanmaları hakkında çelişkili veya anlamsız açıklamalar sunarlar.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Organización Mundial de la Salud. (2016). Maltrato infantil.OMS. https://www.who.int/es/news-room/fact-sheets/detail/child-maltreatment
- Seldes, J. J., Ziperovich, V., Viota, A., & Leiva, F. (2008). Maltrato infantil: experiencia de un abordaje interdisciplinario. Archivos argentinos de pediatría, 106(6), 499-504. https://www.sap.org.ar/docs/publicaciones/archivosarg/2008/v106n6a05.pdf
- Calzada Reyes, A. (2004). Algunos aspectos de interés sobre la violencia y el maltrato infantil. Revista Cubana de Medicina General Integral, 20(5-6), 0-0. http://scielo.sld.cu/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0864-21252004000500011
- Lachica, E. (2010). Síndrome del niño maltratado: aspectos médico-legales. Cuadernos de medicina forense, 16(1-2), 53-63. http://scielo.isciii.es/scielo.php?pid=S1135-76062010000100007&script=sci_arttext&tlng=en
- González, N. T. J. (2007). Síndrome de niño maltratado: variedad negligencia. Revista de la Facultad de Medicina UNAM, 50(3), 128-130. https://www.medigraphic.com/pdfs/facmed/un-2007/un073h.pdf