Çocuklarınızla Ayrılık Hakkında Nasıl Konuşulur?
Ayrılık veya boşanma sürecinden geçmek hem çocuklar hem de ebeveynler için çok zor bir deneyimdir. Sonuç olarak, en karmaşık anlardan biri, ayrılık haberini çocuklarınızla paylaşmaktır. Bu haber öfke, üzüntü, acı, suçluluk ve korku gibi bir dizi duygu yaratabilir.
Çocuklarınıza ayrılığınızı anlatmak zordur, çünkü bir anne olarak, nasıl tepki göstereceklerinden endişe edersiniz.
Anahtar, haberi basit bir şekilde vermektir. Ayrıca çocuklarınızı teskin etmeli, dinlemeli ve durumun üstesinden gelmelerine yardımcı olmalısınız. Bu temel ilkelerden bazılarını uygularsanız, çocuklarınızla ayrılık konuşmasını yapmak çok daha katlanılabilir bir deneyim olabilir.
Çocuklarınıza ayrılık hakkında nasıl konuşulur?
Basit kelimeler kullanın
Çocuklarınızın anlaması gereken temel mesaj, ebeveynler olarak birlikte mutlu olmadığınız için boşanma kararı verdiğinizdir. Çocuklarınızın birlikte kalmanın aileyi olumsuz etkileyeceğini bilmelerini sağlayın.
Çocuklarınızın, sevgi olduğunda aynı evde birlikte yaşamanın daha keyifli olduğunu bilmelerini sağlayın. Bununla birlikte, kötü bir ilişki olduğunda, birlikte yaşama artık mümkün değildir.
Ayrıca çocuklarınıza aşk ilişkilerinin aksine, aile bağlarının ömür boyu sürdüğünü bildirmelisiniz.
Onlara söylemek için doğru anı seçin
Eğer ayrılık hala belirsizse, çocuklarla konuşmak mantıklı değildir, çünkü üzülebilirler. Çocuklar bazen hiçbir şey anlamazlar ve durumdan ötürü kendilerini sorumlu bile hissedebilirler.
Çocukların ebeveyn ayrılığı söz konusu olduğunda güçsüzlük ve daha sonra suçluluk duygusu geliştirme eğiliminde olduklarını unutmayın.
Ancak karar daha önce verilmişse, derhal çocuklara iletilmelidir. Hiçbir koşulda çocuklarınızın haberi yanlışlıkla öğrenmesine izin verilmemelidir.
Dürüst olmalısınız ve ayrılık kararını paylaşırken çocuğunuzun yaşını da göz önünde bulundurmalısınız. Küçük çocuklar daha az ayrıntılı bilgiye ihtiyaç duyarlar, diğer taraftan büyük çocuklar her türlü ayrıntıyı bilmek isteyecektir.
Yine de, olayları mümkün olan en basit şekilde söylemek ve çocuklarınızın yaşına bakılmaksızın tüm ailenin yanında haber vermek çok önemlidir.
Hem küçük hem de büyük çocuklar haberleri öğrenme hakkına sahiptir. Duruma dair ortak bilgiye sahip olmaları, daha iyi başa çıkmalarına yardımcı olacaktır.
“Aşksız evlilik, evliliksiz aşkı doğurur.”
-Benjamin Franklin-
Çocuklarınıza güven verin
Çocuklar genellikle ebeveynlerin ayrılmasından ötürü kendilerini sorumlu hissederler. Bu nedenle, çocuklarınızı kararın onlarla hiçbir ilgisi olmadığına dair teminat vermelisiniz. Çocuklar hiçbir şekilde suçlu değildir.
Küçükler, ebeveynler artık birbirlerini sevmiyorlarsa kendilerinin de sevilmeyeceklerine inanma eğilimindedir. Çocuklarınıza onlardan boşanmadığınızı bildirmek önemlidir.
Çocuklarınıza onları ne kadar sevdiğiniz konusunda güvence vermek önemlidir. Çocuklarınızın etrafında ebeveynlerinden ayrılmadan büyüyeceklerine dair güvence verin. Çocuklarınız anne ve babalarından tam manada destek alacaklarını bilmelidir.
Çocukların ebeveynlerinin onların eğitimlerinden sorumlu olmaya devam edeceğini bilmeleri gerekir. Ebeveynler de ortak kararlar vermeye devam edecektir. Bu nedenle, çocuklarınıza gerek baba gerekse anneyi ihtiyaç duydukları sıklıkta görebileceklerini açıklayın.
Son olarak, ebeveynler olarak ayrılığı duyurmadan önce çocukların yaşama düzeni üzerinde anlaşmanız gerekir. Velayet konusunda hala anlaşmazlıklar varsa, haberleri vermeden önce beklemek en iyisidir.
Tepkiler bekleyin
Ayrılık kararı çocuğunuz tarafından alınmadı. Çocukların öfke, üzüntü ve acıyı dışsallaştırma hakları vardır. Ayrılık karşısında verilen tepkiler çocuğun yaşına göre değişecektir.
Örneğin, beş yaşın altındaki çocuklar genellikle durumu anlamazlar. Küçük çocuklar, ebeveynlerinin onlara zarar vermeye çalıştığına bile inanabilirler.
Çocuklar ayrıca dil ve otonomi konularında, yeme ve uyku düzenlerinde de bir gerileme yaşayabilirler. Daha büyük çocuklar terk edilme korkusu, sosyalleşme ve uyum sağlama sorunları yaşayabilirler.
Gençler söz konusu olduğunda, daha ciddi sorunlar söz konusu olabilir. Kendilerine zarar verme olasılıkları daha yüksektir.
Bu nedenle, ebeveynlerin çocuklarının söyledikleri şeylere dikkat etmesi önemlidir. Çocuklarınızın duygularını küçümsemeyin veya konudan kaçınmayın.
Aksine, çocuğunuzun tüm sorularına ve endişelerine cevap verin. Açık diyalog sürdürmeli ve duygularına saygı duymalısınız.
Sonuç olarak, çocukların ebeveynlerinin ayrılıklarına karşı hissettikleri reddedilme hissi, ebeveynlerinde gözlemledikleri tepkiden kaynaklanabilir.
Ebeveynler ayrılık süreci hakkında olumlu düşünürlerse, bu durum küçük olanlar için daha az dramatik olacaktır. Çocuklarınızın uyum sağlama kapasitelerine güvenin.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Amato, P.; Keith, B. (1991). Parental divorce and the well-being of children: A meta-analysis. Psychological-Bulletin, 1991 Jul; 110 (1): 26-46
- Caplan, G. (1993). Prevención de los trastornos psicológicos en los hijos de padres divorciados. En: Caplan, G. Aspectos preventivos en salud mental. Barcelona: Paidós.
- Garin, P. B. (1992). Un análisis exploratorio de los posibles efectos del divorcio en los hijos. Psicothema, 4(2), 491-511.
- Salvador, G. P., & Del Barrio, V. (1995). El efecto del divorcio sobre la ansiedad de los hijos. Psicothema, 7(3), 489-497. https://www.redalyc.org/pdf/727/72707302.pdf
- Shaw, D. (1991) The Effects of divorce on children’s adjustment. Behavior Modification, 15(4), 456-485.
- Testor, C. P., Pujol, M. D., Vidal, C. V., & Alegret, I. A. (2009). El divorcio: una aproximación psicológica. Universidad Ramon Llull, 2, 39-46. https://www.researchgate.net/profile/Carles_Testor/publication/242775375_El_divorcio_una_aproximacion_psicologica/links/54e43ae50cf282dbed6ea7ba/El-divorcio-una-aproximacion-psicologica.pdf