Çocuklarda duygusal yoksunluğun 4 belirtisi
Sarılmak, öpmek, tavsiyeler vermek ve korumak çocukların ebeveynlerinden görmesi gereken davranışlardır. Bu onlara bağımlı veya kaprisli olmaları anlamına gelmez. Bu davranışları göstermeniz için birçok sebep mevcut.
Çocuklar, gelişme sürecindeki insanlardır. Bu yüzden, çevrelerinden aldıklarını iyisiyle kötüsüyle içselleştirirler. Hayatının bu sürecinde iyi örnekler büyük bir iz bırakabileceği gibi, çocuklarda duygusal yoksunluk görülmesi ilerde ciddi sonuçlara yol açabilir.
Çocukluk sırasında, bu durum büyük oranda ebeveynler veya çocuğu yetiştiren diğer kişilere bağlıdır. Sadece ekonomik veya eğitimle ilişkili sebeplerden değil, aynı zamanda duygusal ve psikolojik anlamda da.
Bu bağlamda, yetişkinlerin çocuklar için yapabilecekleri en iyi şey onlara sevgi, şefkat ve anlayış göstermektir. Bu sağlıklı bir çevrede büyümelerine ve iyi birer insan olmalarını sağlayacak değerleri ve sosyal becerileri geliştirmelerine sebep olur.
Ancak, bu genelde böyle olmaz. İşte o zaman çocuklarda duygusal yoksunluğun olumsuz sonuçları ortaya çıkar. Bu durum, davranış şekillerini ve hayatlarını nasıl yorumladıklarını doğrudan etkiler.
Duygusal yoksunluk nedir?
Çocuklarda duygusal yoksunluk korunma, değer görme sevilme ihtiyaçları karşılanmadığında görülür. Bu dönemde, ergenlik ve yetişkinlik dönemine göre çok daha fazla sevgi, ilgi ve bakıma ihtiyaç duyarız. Çünkü ergenlik ve yetişkinlikte başka savunma mekanizmalarına sahip oluruz.
Bu şefkat ve bağlılık eksikliği sadece bir ya da birkaç aile üyesinin diğerlerine şiddet uygulaması nedeniyle ortaya çıkmaz. Aslında, günümüzde normal gördüğümüz ve her gün şahit olduğumuz durumlardan kaynaklanır. Bu durumlar arasında iletişim eksikliği, uzun süre çalışmak ve ebeveynleri tarafından terk edilmeyi sıralayabiliriz.
Bu durumların çoğu toplumumuzda baskın olan yaşam tarzı ile ilgili. Sürekli olarak oradan oraya koşturan ve ellerinde akıllı telefonlarıyla iş yerindeki problemleri düşünen ebeveynler görmek artık tuhaf bir şey değil. Ya çocuklar? Eğer şansları varsa, ebeveynlerinin arkasından koşturup biraz ilgi bekleyecekler.
Çocuklarda duygusal yoksunluğun 5 işareti
1.- Duygusal sömürü
Çocuklukta ve hatta daha sonra ortaya çıkabilir. Sürekli olarak ilgi isteği olarak tanımlanabilir.
En sonunda, bu yalnızlık, rahatsızlık veya kederin sebebi, hayatının ilk döneminde anne baba figürleriyle olan kopukluğa bağlanabilir.
2.- Anne baba figürleriyle ve diğer insanlarla kötü ilişkiler
Çocuklar ihtiyaç duyduğu bağlılık hissi ile yetiştirilmediklerinde diğer insanlarla sağlıklı ilişkiler kurmakta zorlanırlar. Bu, anne baba figürlerinin reddedilmesi, öfke veya onlara karşı güvensizlik gibi farklı şekillerde sonuçlanabilir.
Diğer insanlara karşı gereksiz bir bağlılık hissi duyabilir, çünkü ihtiyaç duyduğu ilgiyi dışarıdan almaya çalışırlar. Bu aynı sebep kıskançlığa ve alınan etkileşimden hoşnutsuzluğa sebep olabilir.
“ Yetişkinlerin çocuklar için yapabilecekleri en iyi şey onlara sevgi, şefkat ve anlayış göstermektir”
3.- Kötü davranışlar
Uygunsuz davranışlar ilk zamanlarda verilmeyen ilgiyi alma ihtiyacından doğabilir. Eğer bir parka gidip etrafa bakarsanız, Ebeveynlerinin onlara bakması için koşan, bağıran ve onları çekiştiren çocuklar görürsünüz. Eğer amaçlarına ulaşamazlarsa, bu sahnelerin şiddeti artabilir.
Kötü davranışların tipik belirtileri, ani ruh hali değişimleri, ağlama, saldırganlık, öfke ve düşünmeden hareket etmektir.
4.-Fiziksel ve psikolojik problemler
Duygusal yoksunluktan muzdarip çocuklar acı çekmeye, öğrenme güçlükleri yaşamaya ve sosyal ilişkilerinde yaşadığı zorlukların dışında daha sık enfeksiyona yakalanma eğiliminde olurlar.
Bu durum, bir insanın zihinsel olarak iyi hissetmesinin bağışıklık sistemine olan etkisinin doğrudan bir göstergesidir.
Bu durum tedavi edilebilir mi?
Hem mümkün hem de gereklidir. Çocuklarda duygusal yoksunluk ileride uyuşturucu maddelerle doldurmaya çalışabileceği bir boşluğa sebep olabilir. Buna tütün, alkol ve uyuşturucu dahildir.
Öte yandan, bu durum tatmin olmak için sürekli alışveriş yapmak veya emniyet kemerini takmamak, korunmadan cinsel ilişkiye girmek ve hatta çalmak gibi umursamaz davranışlar göstermesine sebep olabilir.
Bahsettiğimiz belirtileri çocuğunuzda gözlemlerseniz, tedavi alması için bir psikoloğa danışmalısınız. Yapılacak en iyi şey bunun önlenmesidir. Bunun için, ebeveynlerin,
- Çocuklarını dinlemesi
- Kısıtlı olsa bile onlarla güzel zaman geçirmesi
- Onlara anlayış ve sevgi göstermesi
- Kendilerini güvende hissetmelerini sağlamaları gerekmektedir.
Ebeveynlerin çocuklarına karşı sevgi göstermelerinin hayatları için vazgeçilmez olduğu apaçık ortada. Önemsiz görünen küçük jestler bile çocuğun ruh halini ve algısını inanılmaz ölçüde değiştirebilir.
Bunun için gerekli zamanı ve enerjiyi ayırmalıyız. Özellikle duygusal anlamda.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Contreras G. (2010). La Carencia Afectiva Intrafamiliar en niños y niñas de 5 años. Tesis.
- Gonzàlez, E. (2002). Educar en la afectividad. Madrid, Universidad Complutense de Madrid, 2. https://guao.org/sites/default/files/biblioteca/Educar%20en%20la%20afectividad.pdf
- Tarres, S. (2017). Síntomas de carencia afectiva en los niños. Guiainfantil.Com.