Hamilelik sırasında üzüntüden ağladığınızda bebeğinizin deneyimledikleri

Karnınızdayken, bebeğinizin deneyimleri tamamen sizin yaşadıklarınızla bağlantılıdır. O anda, siz onun her şeyisiniz. Siz, hem dış dünyayla hem de onun iç dünyasıyla olan en yakın bağsınız. 

Bilim, hamilelik sırasında bebeğinizin sizinle aynı şeyleri aynı yoğunlukta hissettiğini göstermektedir. Ve eğer, üzüntüden ağlarsanız, bebeğiniz de bu duygusal durumu kendi vücudunda aynı şekilde yaşar; sanki bütün o üzüntü ve acı ona aitmiş gibi hisseder.

California Üniversitesi’nde geçtiğimiz sıralarda yapılan ve annenin zihinsel halinin bebeğin gelişimini doğumdan önce ve sonra etkilediğini kanıtlarıyla ortaya koyan bir çalışmaya katılan Curt A. Sandman, hamilelik evresinde, bebeğin kendini hayata siz annelerin sağladığı mesajlar yoluyla hazırladığını söylüyor.

Bu araştırma, bebeğin, anne karnındayken kendi gelişiminde aktif bir katılımcı olduğunu, çünkü özellikle doğum sonrası hayatı için bilgi topladığını gösteriyor; Elysia P. Davis ve Laura M. Glynn’in de katıldığı bu bilimsel araştırmanın en çarpıcı bulgularından biri de, bebeğin annenin psikolojik durumunu hissediyor olması.

Plasenta, üzüntünün sebep olduğu hormonal sinyalleri alıyor.

Bebek büyüdükçe, annesinden sürekli olarak mesajlar alır ve bu mesajlar sadece kalp atışı ya da karnının yakınında açtığı müzikten ibaret değildir, bunun çok daha ötesindedir. Bu evrede, bebek, plasenta yoluyla kimyasal sinyaller alır, ve bu sinyaller annenin zihinsel durumundan parçalar içerir. Annenin, duygularını deneyimlerken salgıladığı hormonlar plasenta yoluyla iletilir.

Bu nedenle, eğer anne çok üzgün veya depresifse, bebek de bunu hissediyor. Bu duygu hali hayatının büyük bir bölümünde onu etkiliyor. Sandman’e göre, depresif bir anneye sahip olmak, uzun vadede, nörolojik ve psikiyatrik bozukluklara sebep olabiliyor.

Ayrıca, aynı bilim adamı ekibi bir önceki çalışmalarında, anneleri hamilelik sırasında endişeli olan çocukların, ki bu bir depresyon belirtisidir, beyin yapılarında belli farklılıklara sahip olduklarını ortaya koydular. Ancak, depresif bir anneye sahip olmanın bir çocuğun uzun vadeli sağlığında nasıl bir etkiye sahip olduğunu görmek için daha yıllar sürecek araştırmalar yapılması gerekiyor.

Duygusal değişiklikler bebeğin duygusal gelişimini etkiliyor

Şu bir gerçek: Annenin zihinsel halindeki değişiklik bebeğin, doğumdan önce ve sonra gelişimini etkiliyor.

Bu nedenle, böyle bir durumda yapılması gereken en ideal şey, bilimin daha öncesinden nasıl başa çıkılacağını bildiği doğum öncesi depresyonu tedavi etmektedir, ancak bilim adamlarına göre asıl sorun, kadınların, doğum yapmadan önce psikolojik ve psikiyatrik değerlendirmeye çok nadir katılıyor olması.

Hamilelik sürecinde yapılması en çok tavsiye edilen şey, annenin dengeli bir duygusal durumda olması ve sakin kalmasıdır. Çünkü bu bebeğin daha iyi bir şekilde gelişmesini sağlayacaktır.

Çalışmaya göre, çocuğun gelişimini en çok etkileyen şey, annenin sürekli olarak değişen duygu durumudur, çünkü bebek, annesinin kısa süreli mutluluklar yaşayıp daha sonra beklenmedik bir şekilde strese ve üzüntüye kapıldığını hissettiğinde zihinsel dengesi sekteye uğruyor. Bu dengesizlikler, bebeğin gelişimini hamilelik sırasında ve sonrasında etkiliyor, bu nedenle duygusal bir dengeye sahip olmak oldukça önemli.

Bir grup doğum öncesi konularda uzman psikolog, annesinin hislerini anlamalarının yanı sıra, bebeklerin, düşüncelerini de algıladıklarını ve bunun bebeğin nasıl şekillendiğini etkilediğini belirtiyorlar.

Bu bağlamda, istemeden hamile kalan bir annenin bebeği, annesinin ona karşı hissettiği reddetme hissini algılıyor, ve bu gelecekte duygusal sorunlar yaşamasına sebep oluyor.

İdeal olan, bebekle yakın bağların kurulduğu bu çok önemli evrede sakin kalmaya çalışmak. Ne pahasına olursa olsun, stresten ve olumsuz hislerden uzak durmaya çalışın; bunun için meditasyon, rahatlama veya yoga tekniklerini uygulayabilirsiniz. Endişenizi ve üzüntünüzü aşmanızda herkes yardımcı olabilir.