Çocuğunuz Zorbalığa Uğruyorsa Ne Yapmalısınız?
Çocuğunuz okuldan eve geldiğinde onu perişan bir halde görürseniz aklınıza gelen ilk şey zorbalığa uğradığı olabilir. Ona yaklaşıyorsunuz, incindiğini görmek kalbinizi kırıyor. Neler olduğunu soruyorsunuz ama konuşmak istemiyor. Çocuğunuzla okulda dalga geçiyorlar.
Okulun koridorlarına ve sınıflarına kızmaya başlıyorsunuz. Bu köşeler çocukların en kötü zulüme maruz kaldığı yerler. Çocuğunuzun melek yüzündeki üzüntüyü görüyorsunuz ve kalbiniz sızlıyor.
Kilonuz, boyunuz, cinsiyetiniz veya etnik kökeniniz ne olursa olsun… Kimse bu yeni şiddet türünden kaçamıyor. Şimdi, muhtemelen ne yapacağınızı bilmiyorsunuz. Endişeli bir halde kendi kendinize “Bu durumda ne yapabilirim?” diye soruyorsunuz. Öyleyse bu yazımızı dikkatlice okuyun.
Eğer çocuğunuzla dalga geçiyorlarsa, ona farklı ve eşsiz olduğunu gösterin.
Çocuğunuz acımasız eleştirinin hedefi ise, o zaman diğer çocukların ne söylediğine odaklanın. Onunla dalga geçtikleri konuların dışında kalan noktaları ön plana çıkarın.
Elbette, onu farklı kılan nitelikler asla olumsuz bir şekilde çerçevelenmemelidir. Kendisini olduğu gibi kabul etmeli, onu eşsiz ve özel kılan şeyin bu olduğunu anlamalı.
Ona, dalga geçilen aynı özelliklere sahip olmasına rağmen hayatın farklı alanlarında hala başarılı olan insanları gösterin. Aynı zamanda sizin de zorbalığa uğradığınızı ve üstesinden gelmeniz gereken şeyleri anlatın.
Ona bu durumda olan tek kişi olmadığını anlatın. Ayrıca, kimse fikrini sormasa bile insanların her zaman söyleyecek bir şeyleri olacağını açıklayın. İnsanlar, başkasının hayat hikayesini bilmese bile yargılamayı severler.
Kötü insanlar, iyi insanlarla alanen alay eder ve gizlice, onlara saygı gösterir ve onları kıskanırlar.
-Manuel Tamayo y Baus-
“Zayıflıkta daha da güçlendim”, oğlunuza mücadeleye devam etmesi için ilham veren mantra olmalıdır. Kendi güvensizliklerini açıkça ortaya koyan davranışlara sahip çocukların kendisini aşağı çekmesine izin vermemelidir. Bu tür eylemler, kişinin kendi kusurlarını açığa çıkarmaktan başka bir şey değildir.
Dalga Geçiliyorsa Çocuğunuz Ne Yapmalıdır?
İlk olarak ona karşı söylenen kelimeleri, söyleyen kişilerin bir temsili olarak almalıdır. Başkalarının söylediği şeyler onu rahatsız etmemelidir. Güçlü hissetmek için başkalarını aşağı çekme ihtiyacı duyan insanları görmezden gelmelidir.
Çocukların söylediği gibi “Ben lastiğim, sen yapışkansın”. Ve Şili’de de dedikleri gibi, “Aptalın ağızında laf bitmez”. Yoluna devam ettikçe, hayat herkesin yerine koyar. Böylece, söylenen hiçbir şeyin onu etkilemediğini ve ne kadar harika bir insan olduğunu kanıtlayabilecektir.
Çocuğunuz, eşsiz ve özel olduğu gerçeğini asla unutmamalıdır. Belki herkesten farklı görünüyor olabilir, ama bu kesinlikle onun garip olduğu anlamına gelmez. Hayır, hem de hiç. Farklı olmak hiç bir zaman kötü bir şey değildir. Aksine, her zaman eşsizliğinin değerli olduğunu bilmelidir.
Çocuğunuzun, kendini tam bir güvenle sevmesi, kendini kabul etmesi ve beden, zihin ve ruh açısından farklı olmanın farklı bir şekilde düşünmek ve davranmak olduğunu anlaması için hem kusurları hem de erdemleri ile birlikte olduğu kişi konusunda mutlu olmasını sağlayın. Çocuğunuzun kendisi ile dalga geçildiğinde yapabileceği en iyi şey nedir?
Gülümsemekten daha iyi bir cevap yoktur. Bize inanın, karşı tarafın yüzü asılacaktır. Çocuğunuzun gözyaşlarına gülen kişi yaptığı şeyi anlamakla kalmayacak aynı zamanda toksikliğin karşısındakini etkilemediğini görünce küçük ve aşağılık hissedecektir. Toksik bir insana yapabileceğiniz en kötü şey budur.
Alay, kendilerini her zaman üstün hissetmek için cahil ve benciller tarafından kullanılan bir araçtır.
-Anonim-
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Castillo Quiñonez, G. G. (2015). Promover los valores sociales y familiares para evitar las burlas y el índice de malas palabras dentro del salón de clases en los niños de 4 a 5 años de la escuela Dr. Otto Arosemena Gómez año lectivo 2014-2015(Bachelor’s thesis, Universidad de Guayaquil Facultad de Filosofía, Letras y Ciencias de la Educación). http://repositorio.ug.edu.ec/handle/redug/13219
- Reynolds, C., & Richmond, B. (1997). Escala de ansiedad manifiesta en niños (revisada). CMAS-R. Manual. México: El Manual Moderno.
- Albornoz, N., Silva, N., & López, M. (2015). Escuchando a los niños: Significados sobre aprendizaje y participación como ejes centrales de los procesos de inclusión educativa en un estudio en escuelas públicas en Chile. Estudios Pedagógicos (Valdivia), 41(ESPECIAL), 81-96. https://scielo.conicyt.cl/scielo.php?pid=S0718-07052015000300006&script=sci_arttext