Nörodidaktik Hakkında Bilmeniz Gereken Her Şey
Nöroloji, eğitim ve psikolojinin bir araya gelmesi nörodidaktik alanının doğmasına yol açmıştır. Amaç, beynin işleyiş şekline dayanan öğretim metodolojilerinin uygulanmasıdır.
Nörodidaktiğin ne olduğu, amacı ve nasıl uygulanacağı ebeveynlerin ve eğitimcilerin anlaması gereken temel konulardır.
Nörodidaktik nedir?
Nörodidaktik, nörobilim ve nöroeğitim, beynin öğrenme şekline ve okul ortamında beyni nelerin uyardığına dayalı stratejiler oluşturur. Bu disiplinin amacı, söz konusu yeni kavramlar edinmek olduğunda beynin işleyişinden maksimum oranda yararlanmaktır.
Kapsayıcı sınıflar aracılığıyla, duygu, merak ve dikkat bu sürecin temellerini oluşturur. Oyunlaştırma ya da sınıfta oyunların kullanımı da devreye girer. Modelde, öğrenme ortamında saygıya ve çabaya öncelik verilir.
Eğitimciler, beynin bilgiyi nasıl öğrendiğini, işlediğini ve depoladığını anlarlarsa, öğretme tarzlarını buna göre uyarlayabilirler. Aynı zamanda sınıflarını, söylediklerini, davranışlarını ve duygularını da yapılandırabilirler. Böylece öğrencilerinin beyin gelişimini ve öğrenme biçimini etkileyebilirler.
Yeni bir füzyon
Nörodidaktik, eğitim ve nörolojiyi bir araya getiren yeni bir öğretim şeklidir. Aynı zamanda çocukların gelişiminde eğitim psikolojisine temel bir rol verir.
Öğretmenleri, çocukların sinirsel işleyişini optimize eden stratejiler aramaları için teşvik eder. Duyusal algılarından yararlanmak, hafıza üzerinde çalışmak ve öğrencilerinin dikkatini ve uyarıcılarını yakalamak bu stratejilerden bazılarıdır.
Nörodidaktiğin anahtarları
Beynin, plastisite olarak tanımlanan uyum sağlama becerisi, nörodidaktik alanında çok önemli bir faktördür. Ayrıca biliyoruz ki, doğru stimülasyon ile, beyin hem kalıcı olarak yeni nöronlar yaratabilir hem de o nöronların aralarındaki bağlantıları oluşturabilir.
Öte yandan ayna nöronlar, nöroeğitimsel stratejiler açısından hayati önem taşır. Bunlar bir şeyi hem bizzat yaptığımızda hem de başkaları tarafından aynı eylemin yapılmasını gözlemlediğimizde aktif hale gelen hücrelerdir.
Bu, bir duygusal uyaran sonucu olarak da ortaya çıkar. Uzmanlar, onların, dilin ve empati kurmanın öğrenilmesinde merkezi öneme sahip olduklarına inanıyorlar.
Ayrıca duygularla öğrenme arasındaki bağlantı kanıtlanmış bir gerçektir. Çocuklar, olumsuz duygularını ve davranışlarını kontrol altına almayı öğrenirlerse, öğrenmeleri daha kolay olur. Ayrıca stresin ve anksiyetenin olmadığı bir öğrenme ortamı çok önemlidir.
Anlamlı öğrenme
Anlamlı öğrenme, duygularımızı içeren bu sürecin tanımıdır. Bu öğrenme daha yüksek bir kaliteye sahiptir ve daha dayanıklıdır.
Öğretmenler, öğrencilerinin, öğrendiklerinin değerini ve amacını anlamalarına yardımcı olabilirlerse daha başarılı olurlar. Bunun yollarından biri, deneyler, analoji ve sanatsal faaliyetler aracılığıyla gerçek dünyada kendi bilgilerini kullanmalarıdır.
Akıl yürütme ve hafıza
Yukarıda bahsedilen unsurların yanı sıra, akıl yürütme yoluyla öğretim, belleğin geliştirilmesi ve güçlendirilmesi ve öğrenmeyle ilgili sorunların iyileştirilmesi, sınıfta nörodidaktiği uygulamanın parçalarıdır. Bu beceriler aynı zamanda akademik başarısızlıklarla bağlantılı olan nörolojik sebepleri belirlemeye de yardımcı olur.
“Duyusal algılarından yararlanmak, hafıza üzerinde çalışmak ve öğrencilerin dikkatini ve uyarıcılarını yakalamak bu stratejilerden bazılarıdır.”
Sınıfta nörodidaktiğe nasıl başvurulur?
Öğrencilerin bilgileri alabilmeleri, kullanabilmeleri ve öğrenme süreçlerine katılabilmeleri için öğretmenlerin çeşitli faktörleri dikkate almaları gerekir. Birincisi, olumlu bir sınıf ortamı yaratmaktır. Ayrıca aşağıdakileri de göz önünde bulundurmaları gerekir:
- Öğretmenlerin, öğrencileriyle yakınlıkları ve onlarla empati kurmaları büyük bir fark yaratır. Eğer öğretmenler, öğrencilerine karşı olumlu bir tavır sergileyebilirlerse işlerinin büyük bir kısmı hallolmuş olacaktır.
- Sınıflar, aşırı stresten uzak olmalıdır çünkü aşırı stres öğrenmeye zarar verir. Düşük stres seviyesi ise öğrencileri uyarabilir ve motive edebilir. Bu seviyedeki stresi yönetebilirler.
- Duygular ve hafıza birbirine bağlıdır. Eğitimciler öğrettikleri konularla ilgili duygusal bağlantılar kurabilirlerse bu, öğrenmeyi kolaylaştıracaktır.
- Deneyimleriyle bağlantılı olarak videoların, resimlerin, müziğin ve aktivitelerin kullanımı, nörodidaktik alanındaki bir başka araçtır. Bunlar, öğrencilerin duyularını uyararak daha bütünsel bir öğrenme deneyimi sağlarlar.
Nörodidaktikte ebeveynlerin rolü
Evde, ebeveynlerin, öğrenmeyi pekiştirebilecekleri çeşitli yollar vardır. Her şeyden önce çocuklarında olumlu öz-saygıyı teşvik edebilirler. Bu, sınıfta onların lehine olacaktır. Aynı zamanda yaratıcılık da önemlidir. Amaç evde yaratıcılığı artırmaktır.
Ebeveynler, çocukların edindikleri bilgileri uygulamalarına yardımcı olurlarsa, öğrenme sürecine önemli ölçüde katkıda bulunmuş olurlar. Ayrıca çocuklarının bol bol dinlendiğinden emin olmaları gerekir. Bu da akademik performansa katkıda bulunur.
Dokuz saatlik kesintisiz ve onarıcı uyku çok önemlidir. Beyni aktif hale getirmek ve ona oksijen vermek için fiziksel aktiviteyi teşvik etmek de hayati önem taşır.
Sonuç olarak nörodidaktik, çok etkili öğrenme süreçleriyle bağlantılı olan bir disiplindir. Beynin işleyiş şeklinden yararlanmak, mükemmel sonuçlar veren bir stratejidir.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Benitez, E. M. S., & Pérez, M. Q. L. (2019). Plasticidad cerebral, una realidad neuronal. Revista de Ciencias Médicas de Pinar del Río, 23(4), 599-609. https://www.medigraphic.com/cgi-bin/new/resumen.cgi?IDARTICULO=91707
- Bransford, J., Brown, A., & Cocking, R. (2000). Cómo aprende la gente: cerebro, mente, experiencia, y escuela. Revista del Instituto de Matemática y Física, 44-64. http://www.matesup.cl/portal/revista/2005/reflexiones.pdf
- Bueno, D. (2021). La neurociencia como fundamento de la educación emocional. Revista Internacional de Educación Emocional y Bienestar, 1(1), 47-61. https://rieeb.ibero.mx/index.php/rieeb/article/view/6
- de Forero, A. M., & Rondón, R. D. B. (2022). Sorpresa y aprendizaje: aporte de la Neurociencia a la educación. Educere: Revista Venezolana de Educación, (84), 621-631. http://erevistas.saber.ula.ve/index.php/educere/article/view/18012/21921929288
- Fernández Palacio, A. (2017). Neurodidáctica e inclusión educativa. Publicaciones Didácticas.
-
Jiménez, M. (2016). La memoria humana: aportaciones desde la neurociencia cognitiva. Cuadernos de medicina psicosomática y psiquiatria de enlace, (119), 92-93. https://dialnet.unirioja.es/descarga/articulo/5783684.pdf
- Paniagua, M. N. (2013). Neurodidactica: Una nueva forma de hacer educación. Fides Et Ratio.
- Perdomo Vargas, I. R., & Rojas Silva, J. A. (2019). La ludificación como herramienta pedagógica: algunas reflexiones desde la psicología. Revista de estudios y experiencias en educación, 18(36), 161-175. https://www.scielo.cl/scielo.php?pid=S0718-51622019000100161&script=sci_arttext
- Peris, F. J. S., & Ros, C. R. (2017). Estrategias de aprendizaje con videojuegos a partir de la neuroeducación. Redmarka: revista académica de marketing aplicado, (19), 33-45. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=6249060
- Preiss, G., & Friedrich, G. (2003). Neurodidáctica. Mente y Cerebro.
- Rueda, M. R., Conejero, Á., & Guerra, S. (2016). Educar la atención desde la neurociencia. Pensamiento Educativo, Revista de Investigación Latinoamericana (PEL), 53(1). https://teologiayvida.uc.cl/index.php/pel/article/view/25859
- Uribe, Á. C., & Martínez, C. H. (2007). El estilo de enseñanza. Un concepto en búsqueda de precisión. Pedagogía y saberes, (26), 31-40. https://revistas.pedagogica.edu.co/index.php/PYS/article/view/6823/5565