Bağlılık Bebeğiniz için Çok Önemlidir
Bu yazımızda, bağlılığın ne demek olduğunu ve bağlılığın bebeğin fiziksel ve duygusal gelişiminde ne kadar önemli olduğundan bahsedeceğiz.
Bebeğin düzgün bir şekilde gelişebilmesi için ebeveynlerine ihtiyacı vardır. Anne ve babasından ayrıldığı zaman davranışsal problemler ve anksiyete gibi sorunların ortaya çıkması oldukça muhtemeldir.
Bugünün ebeveynleri, her şeyden önce doğal ve bağlı ebeveynliğe öncelik veriyorlar, çünkü doğal ve bağlı ebeveynliğin hem bebeğe hem de aile ilişkilerine olan faydaları hakkında daha fazla şey biliyoruz.
Bağlılık nedir?
Bağlılık, bir çocuğun çok az sayıda insanla kurduğu özel bir ilişkidir.
Kendileri ile bu insanların her biri arasında oluşan duygusal bir bağdır. Bu bağ onları zamanla yakınlık arayışına ve insanlarla iletişime geçmeye zorlar.
Bu aynı zamanda çocuğun kendi güvenliği için doğuştan gelen bir mekanizmadır.
Bağlanma davranışları, çocuğun ağrı, hastalık veya korku gibi daha fazla tehdit edici algıladığı durumlarda özellikle ortaya çıkar.
Ağlamak, çocuklar için bağlanma figürüne dikkat çeken ana mekanizmalardan biridir.
Bağlılık ve Anneler
Anne ile bebek arasındaki duygusal bağ, annenin rahminde hissetmesi ile bebek daha doğmadan başlar ve hızla gelişir.
Bebeğinin ihtiyaçlarına daha duyarlı olan ve davranışlarını onlara göre ayarlayan bir anne, bebeği ile daha güvenli bir bağ kurar.
Böyle bir anne, çocuğunu doyurarak, ne zaman memnun olduğunu bilerek ve uyku ritmine saygı göstererek çocuğunun işaretlerine hızlı bir şekilde tepki gösterir.
Bu anneler bebek tarafından sevgi dolu, neşeli ve hassas olarak algılanmaktadır.
Çocukları ağladığında, onları kollarında nasıl rahatlatacaklarını biliyorlar.
Bağlılık ve Babalar
Geleneksel olarak çocuğun en güçlü bağı anne ile birlikte kurulur. Bugünlerde babanın çocuk bakımına katılımının artmasına tanık oluyoruz.
Çalışma saatleri, çocuk sayısı, ekonomik kaynaklar vb. sebepler, bebeğin bakımı söz konusu olduğunda her iki ebeveyne de ortak sorumluluk yükler.
Bağlı ebeveynlik nedir?
Bağlı ebeveynlik, bağlanma teorisi ve gelişim psikolojisi ilkelerine dayanan bir felsefedir.
Gelişimin her aşamasında çocuğun ihtiyaçları ve kapasitesi söz konusu olduğunda ebeveynler arasında güvenli bir duygusal bağ ve senkronizasyon olması gerektiğini öne sürmektedir.
Bağlı ebeveynlik aşağıdaki ilkeleri destekler:
- Cilt-cilde temas
- Bebeği taşımak
- Bebeği gerektiğinde tutmak
- Birlikte uyumak
- Bebeğin ebeveynlerinin sıcaklığını hissetmesine izin vermek ve koklamak
- Bebeğin doğal ritimlerine saygı duymak
- Onların ağlamasına izin verme
- Hasta olduklarında ağrılarını tespit edebilmek
- Bebeğe dokunmak
- Çocuklara yeteneklerine göre yapabileceklerini ve yapamadıklarını öğretmek
- Çocukların yetişkinlerin aksine manipülatif olmadıklarını anlamak
- Bir şeye sahip olamayıp ağladığında çocuğu teselli etmek
- Henüz anlayamasalar bile, onlara her şeyi açıklamak
Çocuğunuz için Bağlılığın Faydaları
İnsanoğlu kendisini koruyabileceğini düşündüğü birine doğal olarak bağlanma eğilimindedir.
Bağlılık, çocuk ve ebeveynleri arasındaki duygusal bağdır ve stres, endişe veya hastalık dönemlerinde stresin düzenlenmesinde temel bir rol oynar.
Çocuğunuz için bağlılığın ana faydaları şunlardır:
- Fiziksel güvenlik
- Duygusal güvenlik
- Duyuların uyarılması
- Daha az ağlama
- Emzirmenin gelişmesi
- Daha yüksek benlik saygısı
- Daha iyi kendine güven
- Olumlu kişisel ilişkiler
- Hayal kırıklığının üstesinden gelebilme
- Öğrenmek için motivasyon
- Okul başarısı
- Problem çözme becerisi
Sevgi göstermek, etkileşim içinde olmak ve ona dikkat etmenin, gelişimi sırasında çocuğun duygusal istikrarını garanti altına almak için yapılabilecek en iyi yatırımlar olduğunu doğrulayabiliriz.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Barudy, J., & Dantagnan, M. (2005). Los buenos tratos a la infancia: Parentalidad, apego y resiliencia. Editorial Gedisa.
- Garrido-Rojas, L. (2006). Apego, emoción y regulación emocional. Implicaciones para la salud. Revista latinoamericana de psicología, 38(3), 493-507. https://www.redalyc.org/pdf/805/80538304.pdf
- Marrone, M., Diamond, N., Juri, L., & Bleichmar, H. (2001). La teoría del apego: un enfoque actual. Madrid: Psimática.
- Mosquera D, Gonzalez, A (2009) Escala de Apego y Patrones Relacionales.
- Mosquera, D., & González, A. (2013). Del apego temprano a los síntomas del trastorno límite de personalidad. Revista Digital de Medicina Psicosomática y Psicoterapia, 3(3), 1-33. http://www.psicociencias.com/pdf_noticias/Apego_y_TLP.pdf
- Shaffer, D. R., & del Barrio Martínez, C. (2002). Desarrollo social y de la personalidad. Madrid: Thomson.
