Bir Büyükanne Torununu İlk Kez Gördüğünde

Günümüzde, bu yeni ve fantastik anneanneleri tanımlamak için birçok yeni terim vardır.

Bu, yazarların, son yıllarda büyükannelerin rolünün nasıl değiştiğini açıkladığı “ The New York Times”daki bir makalenin ardından Amerika Birleşik Devletleri’nde ortaya çıkan bir fikrin parçasıydı.

Bu yazımızda size tüm ilgili bilgileri vereceğiz.

Çoğu insanın, ilk torunu doğduğunda yaşadığı bir şey vardır. Hayatlarının sonbaharına girmiş olmalarının farkına varmak.

Dedikleri kadar yaşlı mıyım? Çocuklarımın çocukları olduğu gerçeği “yaşlı bir kadın” olduğum anlamına mı geliyor? Kesinlikle hayır.

Coşku… ve biraz kaygı

55-65 yaşlarındaki bir kadının, mirasının bir parçasını oluşturan ve kendisini bir büyükanneye dönüştüren kırılgan, minik ve kıymetli yaratığı gördüğünde, ilk hissettiği şey neşedir.

• Her şey yolunda gittiği için şükrederler. Anne ve çocuğun sağlıklı olması ve tüm doğum sürecinin gerektiği gibi gitmesi. Bilge büyükanneler, bir çocuğun doğumundan sonra ebeveynin alanına ve gizliliğine saygı duyulması gerektiğini de bilmelidir. Bu nedenle, yapabilecekleri en iyi şeyin arka planda kalmak olduğunu anlarlar. Her zaman dikkatlidirler ve ihtiyaç halinde erişilebilirdirler.
• Öte yandan, bir kadının büyükanne olduğunda hissettiği memnuniyet ve mutluluğun ötesinde, kendisinin bir kişi olarak gördüğü fikri içsel olarak sıfırlamak zorundadır. Bu nedenle, bazı endişelerin ortaya çıkması normaldir.
• Bilirler ki, şu andan itibaren belli bir rol üstlenmeleri gerekecek. Bugünün 2.0 büyükannesi aktif bir sosyal hayata sahiptir. Çoğu hala çalışıyor ve birden çok rol üstleniyor: eş, anne, arkadaş ve topluluğun bir parçası.
• Sorumluluk söz konusu olduğunda sınırların nasıl belirleneceğini kendilerine sormaları yaygındır. Rolünün “yetiştirmek” veya “eğitmek” olmadığını bilirler ve anlarlar. Bunlar, geride bırakmak zorunda oldukları rollerdir. Bunu çocuğu için yapması gereken kişi o ebeveyndir. Bugünün büyükanneleri sadece tek bir şey ister: Duygusal destek olmak, yeni doğan bir bebeğin hayatında daima dost ve kolaylaştırıcı rehber olmak.

Seni gördüğüm ilk andan beri, sadece tek bir şey istiyorum: kalbinin bir parçası olmak

Psychology Today tarafından yayınlanan “Büyükanneliğin Öğrenilmesi” başlıklı ilginç bir makalede, bazı düşündürücü fikirler açıklanmaktadır. Birincisi, anne-kız ilişkisinin, anne büyükanne olduğunda daha da iyiye gitmesidir.

Birden, “arkadaş-akıl hocası” rolünü üstlenirler ve bu her iki taraf için de faydalı bir şeye dönüşür.

Makalenin anlattığı ikinci düşünce ise, sosyal olarak büyükanne ve büyükbabaların rollerini yeniden yorumlamamız gerektiğidir. Birçok ailede, kriz zamanlarında büyükanne ve büyükbabalar finansal ve duygusal destek sağlayanlardır. Bu nedenle, daha geleneksel bir tanıma ihtiyaçları var.

Bir büyükanne olmayı öğrenmek, her şeyden önce, kendini gerçekleştirme ve kişisel gelişim için olağanüstü bir potansiyel ortaya çıkarmayı ima eder. Günlük yaşamda inanılmaz derecede aktif ve önemli bir nesil oldukları için yaşlılara daha duyarlı ve dikkatli olmamız gerek.

Bir büyükannenin en büyük arzusu torunlarının kalbini kazanmaktır. Onlar, sonsuza dek çocuğun kalbindeki çok özel bir yerde yaşamak ve mümkün olduğunca uzun bir zamanı paylaşmayı isterler.

Ayrıca yaşam paylarının torunlarından daha sınırlı olduğunu da anlarlar.

Büyükanne ve büyükbabanın görevlerinden biri, duyguya, tanımaya ve güçlü bir bağa dayalı bir eğitimi yakında bir yetişkin olacak olan torunlarına eşlik etmesi gereken şekilde aktarmasıdır.

Büyükanne, en büyük rol modellerinden biri olarak öne çıkar. İnsana ilham veren, hayal gücünü geliştiren ve iyi tavsiyeler veren kişidir. Torununu cezalandırmadan büyümesine izin veren kişidir. Günlük kucaklamayı veren, okşayan bir el.

2.0 büyükanneleri klasik büyükanne imajını temsil etmiyor. Onlar hep hassas ve şefkat dolu.

Bununla birlikte, yeni neslin olgunluğuna, bağımsızlığına ve karakterine sahiptirler. Bu da küçüklerimiz için son derece olumlu bir şey.