Çocuklarda Sessiz Muamele ile Başa Çıkmak
Sessiz muamele biriyle bir sebepten ötürü konuşmamaktan ibarettir. İstenmeyen bir durumdan kaçınmak için birisinin başka birini görmezden gelmesidir. Kişi, olan bitenle aynı fikirde olmadığını göstermeye çalışır.
Terim oldukça açıklayıcıdır ve bu davranışın temel amacı başka birini görmezden gelmektir. Aile, arkadaş veya eş, her türlü ilişkide ortaya çıkabilir.
Bir anne olarak, çocuklarınızın istediklerini elde etmek için bu taktiği kullanmadıklarından emin olmalısınız. Kendilerini iletişime kapatmak yerine açmaya teşvik eden bir yaklaşım benimsemeyi öğrenmelisiniz.
Sessiz muamele ile yüzleşmek için 5 ipucu
Ebeveynlerin istenmeyen durumlarla başa çıkmak için sessizliği kullanabileceği de doğrudur. Ancak, çocuğunuz sessiz muamele yöntemine başvurduğunda ne olur?
Aşağıda, çocuğunuzun tutumuyla başa çıkmanız için bazı ipuçları göstereceğiz.
1. Niyetinizi belli etmeyin
Sessiz muamelenin alıcı tarafında olmak kolay değil. Bu özellikle çocuklarınız incinmiş, üzgün veya sinirli hissediyorsa geçerlidir.
Bu duyguların belirli şeylere doğal bir cevap olduğunu unutmayın. Ancak, bu davranışı kabul etmeyeceğinizi bilmelerini sağlamalısınız. Çocuklarınızın tutum değişikliği sizi sinirlendirebilir veya çıldırtabilir. Bu gerçekleştiğinde, istedikleri tepkiyi aldıklarını bilecekler.
Bu gibi durumlarda, en iyi şey, sakin görünmeye çalışmaktır. Sinirli hissetseniz bile sinirlenmeyin.
2. Teslim olmayın
İkinci tavsiyemiz, çocuklarınız size sessiz muamele yapmaya çalıştığında teslim olmamaktır. Çocuklar genellikle bu amacı bir hedefe ulaşmak için kullanırlar. Örneğin, bir kuralı ihlal ettikten sonra ceza almaktan kaçınmak isteyebilirler.
Çocuklarınız yanlış bir şey yaptıklarını ve sonuçlarını kabul etmek istemiyor. Bunun yerine, dikkat çekmek için sessiz muameleyi kullanarak durumu tersine çevirirler. Amaçları fikrinizi değiştirmek ve onlara verdiğiniz cezaları kaldırmaktır.
Birçok durumda, ebeveynler çocuklarını mutlu etmek isterler ve kendilerine kızdıklarında bu durumdan nefret ederler. Bu nedenle, sessizliği bozmak ve teslim olmak için kararlarını değiştiriyorlar.
Bu olursa, çocuklar mutlu olacak ve tekrar konuşacaklar. Ancak, durumdan hiçbir şey öğrenmezler. Sessiz muamele ile istedikleri şeyin yanlarına kar kalabileceğini öğrenecekler. Sonuç olarak, eylemleriyle gelen sorumlulukları üstlenmezler. Ayrıca, davranışlarını düzeltmeyeceklerdir.
“Eğitim, sükunetini veya özgüvenini kaybetmeden neredeyse her şeyi dinleme yeteneğidir.”
3. Sorunun sorumluluğunu üstlenin
Çocuklarınızı konuşmaya zorlayamazsınız. Müsait olmanız ve sorun hakkında konuşmak istemelerini beklemeniz gerekir. Sorunu çözerken sakin olmanızı öneririz.
Sessiz muamelenin sorunları çözmenin bir yolu olmadığını açıkça belirtin. Örneğin, “Üzüldüğünü anlıyorum” diyebilirsiniz. Benimle konuşmazsan, sorunu çözemeyiz. ”
4. Çocuğunuza konuşmak için bir teşvik verin
Çocukları daha hızlı açılmaya teşvik etmenin bir başka yolu da konuşana kadar ayrıcalıkları ortadan kaldırmaktır. Sessiz muameleyi bırakıncaya kadar telefonlarını veya video oyunlarını kaldırabilirsiniz. Diğer taraftan, konuşmaya hazır olana kadar odalarında kalmalarını isteyebilirsiniz.
Acı bir kavgaya ya da büyük bir soruna dönüşmesine izin vermeyin. Sadece, “Benimle tekrar konuşmaya karar verene kadar telefonun bende kalacak” diyebilirsiniz.
5. Onlara baskı yapmayın
Tekrar tekrar konuşmalarını istemek, daha da sessiz olmalarına neden olabilir. Bu nedenle, ne olduğunu ve sorunu çözmenin yollarını düşünmeleri için onlara alan vermeniz gerekir.
Yapmamanız gereken tek şey, durumu bir güç mücadelesine dönüştürmek. Çocuklarınızla kavga etmek ya da onlara sessiz muamele yapmak hiçbir şeyi çözmez. Bu, sadece durumu daha da kötüleştirir ve çocuklarınızın duygularını incitir.
Kısacası, çocuklar genellikle zor durumlarla nasıl başa çıkacaklarını bilmediklerinde sessiz muamele kullanırlar. Bir anne olarak, çocuklarınıza problem çözme becerilerini öğretmelisiniz. Bu tür davranışlara başvurmaya ihtiyaç duymadan duygularını kontrol etmelerine yardımcı olun.