Öfke Krizlerinin İyi Tarafı
Öfke krizlerinin hiçbir iyi tarafı olmadığını, sadece kaotik bir ortam yarattığını ve sinirlerinizi bozduğunu düşünebilirsiniz. İster inanın ister inanmayın, öfke krizleri çocuğunuzun duygusal sağlığı ve iyiliği için oldukça önemlidir.
Öfke krizleri günlük yaşamının bir parçası olmalıdır. Çocuğunuz kişiliğini geliştiriyor ve gözyaşları arasında size neye ihtiyaç duyduğunu anlatıyor, çünkü başka şekilde nasıl ifade edeceğini bilmiyor.
Öfke krizleri, çocuklar duygusal olarak nasıl hissettiklerini kelimelerle ifade edemedikleri için ortaya çıkar. İçlerindeki yoğun ve kontrol etmesi zor duygular öfke krizine dönüşür. Öfke krizleri sizi kızdırmak ya da tartışma yaratmak için değildir.
Öfke krizleri; çocuğunuzun neler yaşadığını fark etmeniz ve onlara duygularını anlamayı öğretmenin yanında deneyimlediklerini kelimelere dökmek için vardır.
Küçük çocukların öfke krizleri ebeveynliğin en zor yanlarından biridir. Ebeveynler, çocuklarının sakin olduğunu ve gülümsediğini görünce her şeyin iyi gittiğini düşünürler… Ve çocukları yeri tekmeleyip önemli olmayan bir şey için bağırdıklarında kendilerini çaresiz hissederler.
Ancak öfke krizleri, çocukların fiziksel benliğinin yanında duygusal gelişimlerinin de önemli bir parçasıdır. Öfke krizleri sizin arkadaşınız ve düşündüğünüzden daha önemlidir.
Belki bir dahaki sefere çocuğunuz bir sinir krizi geçirdiğinde bu durumu kötü bir şey olarak değil, her ikiniz için de bir öğrenme ve gelişme fırsatı olarak görmeye başlayacaksınız.
Öfke Krizlerinin İyi Tarafı
Çocuğunuzun öğrenmesine yardımcı olur.
Çocuklar, herhangi bir durumdaki (hatta en ufak şeyde) hayal kırıklıklarını öfke krizleri ile ifade ederler. Öfke krizleri çocukların zihinlerini temizlemeye yardımcı olur, böylece yeni bir şeyler öğrenebilirler. Öğrenme, çocuklar için nefes almak kadar doğal bir eylemdir.
href target rel çocuk konsantre olamadığında ya da dinleyemediğinde genellikle ilerlemelerini engelleyen duygusal bir sorun vardır. Öğrenmek için, bir çocuğun mutlu ve rahat hissetmesi gerekir ve bu yüzden bu duyguları ifade etmek oldukça önemlidir.
Stresi azaltır.
Gözyaşı stres hormonu olan kortizol içerir. Ağladığımızda, gerçek anlamda stresi vücudumuzdan atarız. Gözyaşı aynı zamanda sevilen biri koşulsuz desteğini sağladığında kan basıncını düşürür, duygusal olarak kişiyi iyileştirir. Bir çocuk öfke krizi eşiğindeyken oldukça sinirlidir ve ağlayama başlar.
Kriz geçtikten sonra çocuk kendini daha iyi hisseder. Ebeveynler, çocuklarının öfke krizlerini yönetmelerine yardım etmeli, baskın duyguları ve onları kışkırtan şeylerin ne olduğunu bulmalıdır. Böylece bir çözüm bulmak için işbirliği yapabilirler. Sonuç olarak, benzer bir durum tekrar yaşandığında çocuğunuz duygularının üstesinden gelmek için bazı becerileri öğrenmiş olacaktır. Ağlamak, bu konuda daha iyi olmalarına yardımcı olur.
“Hayır” demek iyi bir şeydir.
Öfke krizlerinin ortaya çıkma nedenlerinden biri de çocuğa hayır denmesidir ve bu durum, çocuğun gelişimi için iyi bir şeydir. Çocuğunuza “hayır” demek hangi davranışların kabul edilebilir, hangisinin kabul edilemez olduğu konusunda net sınırlar belirlemenin bir yoludur.
Öfke krizi söz konusu olduğunda, en iyi savunma iyi bir savunmadır.
Anonim
Bazen duygusal sonuçlarla uğraşmamak için hayır demekten kaçınabilirsiniz ancak sevgi ve empati sağlarken aynı zamanda sınırlar koymak gerekir. Gereken durumda “hayır” diyebilmek herkes için olumludur.
Çocuğunuz nasıl hissettiğini anlatmak için kendini güvende hissetmek ister.
Kendince, kötü hissettiğini ve daha iyi hissetmek için yardımınıza ihtiyaç duyduğunu söylüyor. Öfke krizinin amacı budur. Öfke krizi bir iltifattır çünkü çocuğunuzun size güvendiği anlamına gelir. Bir öfke krizi, çocuğunuzun istediğini elde etmek için sizi yönlendirmeye çalıştığı anlamına gelmez.
Çocuğunuz sadece belirli bir durum hakkında nasıl hissettiğini anlatıyor. Paylaştığınız bağ, durumu en etkili şekilde ele almanıza yardımcı olan şeydir.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Federación de Enseñanza de CC.OO. de Andalucía. (2011). “Las rabietas en la etapa infantil”. En: Temas para la educación. Revista digital para profesionales de la enseñanza. https://www.feandalucia.ccoo.es/docu/p5sd8748.pdf
- Pearce, J. (1995). Berrinches, enfados y pataletas. Soluciones comprobadas para ayudar a tu hijo a enfrentarse a emociones fuertes. Barcelona: Paidos.
- Sáez Ruiz, D. (2000). La psicología al alcance de los padres. Consejos para papá y mamá. Valencia: Ed. Promolibro.
- Vallejo, M. P. (2010). Las Rabietas. https://archivos.csif.es/archivos/andalucia/ensenanza/revistas/csicsif/revista/pdf/Numero_31/MARIA_PEREZ_2.pdf