Hem çalışan hem de çocuğuyla ilgilenen anneler

Hem çalışan hem de çocukları ile ilgilenen anneler vardır. Lafı geçmese de, bunun için ayrı bir maaş almamalarına rağmen çocuğu gece yatağa yatırana kadar sorumluluğu kendilerinde hissederler. Birçok kişi için inanmak zor olsa da, bu oldukça değerli ve belki de dünyanın en güzel görevidir.

Kadınlardan hayatın her alanında her şeyi en iyi şekilde yapmaları beklenen ve talep edilen günlerde yaşadığımızı hepimiz kabul edebiliriz. Anneler, iyi bir mutabakata varılmamış bir toplumda mücadele etmek, belirli zamanlarda belirli şeyler yapmak, çocukları bir yerden almak ve bir yere götürmek, duygusal zenginlik ve anne-çocuk suç ortaklığını ihmal etmeyerek çocuk için ekonomik refahı garanti etme amacıyla çabalamak zorundadır.

Kolay bir şey değil. Ancak milyonlarca kadın her gün bunu başarıyor. Hem çocuklarını büyütüp, eğitiyorlar hem de kendi mesleklerinde başarı elde ediyorlar. Fakat, buna inanmak birçok insan için güç olsa da, her ne sebeple olursa olsun, doğumdan sonra işe geri dönmeyi ertelemeyi tercih eden birçok anne vardır.

Bu bazen kişisel tercih sebebidir, bazen de işin kendisi ve yeni bir iş bulmanın karmaşıklığıdır ancak, her halükarda, şunu açık ve net bir şekilde kavramalıyız: evde kalan anne ya da babanın işi de çocuklarla meşgul olmaktır.

Sizi bunu düşünmeye davet ediyoruz.

Bir maaş almıyorum ama çaba gösteriyorum ve hayatımı dünyanın en güzel projesine yatırıyorum

Çocuk sadece hayati bir proje değildir, aynı zamanda bizim sorumluluğumuz, günlük ilham kaynağımız ve hayatımızın geri kalanını adayacağımız kimsedir.

• Bugün biliyoruz ki, 16 haftalık izinden sonra çalışmaya hevesli ve istekli olan birçok anne var.
• Bununla birlikte, çiftlerin yaklaşık %80’i zamanın yetersiz olduğunu düşünmektedir. 
• Dünya Sağlık Örgütü gibi kuruluşlar, örneğin, emzirme süresinin 6 aya kadar uzatılmasını öneriyorsa, insanların bu prensibe uyması mantıken doğrudur.

Çalışma koşullarımızda bu hayati ihtiyaçlara karşı duyarlılık olmaması ve bu yüzden birçok kadının çocuğunu büyütmek için evde kalmayı tercih etmesini hepimiz açıkça görebiliyoruz.

Ben çalışmıyorum ve bu geleneksel cinsiyet planını doğrulamıyorum.

Günümüzde bile, bu seçeneği annenin gönüllü olarak seçmesine çok şaşıran birçok insan var. İnsanları düşündüren ilk şey, profesyonel ve kişisel anlamda gelişmelerini sağlayacak değerli zamandan “vazgeçmeleri”.

• Ancak evde kalmak, vazgeçmek demek değildir, bu daha çok, telaş, dakiklik, stres ya da baskı olmayan bir ortamda kendi çocuklarınızla kaliteli zaman geçirmenizi ve çocuklarınıza yatırım yapmanızı sağlamak anlamına gelmektedir.
• Öte yandan, evde kalmayı tercih eden pek çok erkeğin de olduğunu belirtmekte yarar var. Ancak, böyle durumlarda, genelde çiftin babanın kendi isteğiyle işe dönüşü erteleme kararı almasına izin verebilecek miktarda bir maaş aldığı gerçeği de gözardı edilemez.

Ebeveynlik günde 27 saat çalışılan bir iştir

Ücretlendirilmez, lafı geçmez, tatil veya izin yoktur. Her çocuğun yetiştirilmesinde sabır, hüner ve direnişte ustalık gerekir.

• Çok az uyku, esnek olmayan programlar ve haftaiçinin bir devamı olan hafta sonları.
• Kahve arası ya da Cuma akşamı yemeğe çıkma diye bir şey yoktur.

Çalışmamayı tercih eden anneler, maaşları yok diye asla şikayet etmez ve etmeyeceklerdir; çünkü çocuklarının gülüşünden, iyi geceler öpücüğünden ya da kanepede birlikte yapılan bir şekerlemeden daha iyi bir maaş olamaz.

Norveç, anneler ve aileler için bir cennet

Hepimizin açıkça kabul etmesi gereken bir gerçek var. Sosyal politikalarımız bu konuda uzlaşmaya varmaya daha fazla odaklanırsa, kadınlar iş ve annelik alanlarını birleştirmekten çekinmeyecektir.

Ancak günümüzde, hamile  kaldığı için işini “kaybetmek” zorunda kalmak gibi aşırı durumlar yaşayan birçok kadın var.

Bu gerçeklerin yaşanması sözde ileri bir toplum olarak başarısızlığa uğramamızdan kaynaklanmaktadır.

Bu nedenle, bu konudaki uzlaşma hakkında en iyi kaynaklarımızdan biri hala Norveç’tir.

Doğum izni 56 hafta. (yaklaşık 1 yıl 2 ay)

• Norveçli anneler, %100 maaş ile 46 hafta ya da %80 maaş ile 56 haftalık doğum iznine ayrılabilmektedir.
• Baba da %100 maaş ile 10 haftalık bir izne sahip.
• Ayrıca, günlük bakım sigortaları var. Birçok şirket tarafından veriliyor.
• Çalışma saatleri haftada ortalama 37 saat.
• Çocuklarıyla ilgilenmek için 20 günlük gerekçesiz izin hakları var.
• Devlet 18 yaşına kadar ayda 120 avro ödüyor.

Sonuç olarak, ideal Norveç örneği tüm ülkelerin özenmesi ve aynısını uygulaması gereken bir şeydir. Eşitliğe yatırım yapmanın ve özellikle çocuğun eğitimine ve geleceğin yeni nesillerine değer vermenin tek yolu budur. O zamana kadar, hangi sebeple olursa olsun, çocuklarına bakmak için evde kalmayı tercih eden bir kadına karşı asla ayrımcılık yapmayın: o da geleceğe yatırım yapıyor.