Bebeğinizin Bütün Gece Ağlamasına İzin Vermek Neden Yanlıştır?

Ağlamak, küçüklerimizin yaşamın erken evrelerinde kullandığı dildir.
Bebeğinizin Bütün Gece Ağlamasına İzin Vermek Neden Yanlıştır?

Son Güncelleme: 17 Ağustos, 2019

Bebeğinizin ağlamasına izin vermenin yanlış olup olmadığını, özellikle de konuyla ilgili farklı uzman görüşleri olduğu için, pek çok kez merak etmiş olmalısınız.

Pek çoğu, kendi başına sakinleşmeyi öğrenmesi için bebeğin ağlamasına izin verilmesini önerecektir.

Ancak bu makalede, bebeğinizin bütün gece ağlamasına izin vermenin yanlış olmasının önemli nedenlerini göreceğiz. Ebeveynler olarak, belli ki kararları veren kişi sizsiniz.

Bebeğinizin ağlamasına izin verip vermemek

Ağlamak, küçüklerimizin yaşamın erken evrelerinde kullandığı dildir. Bebek korkularını, şefkat ve ilgi ihtiyacını ifade etmek için ağlar. Ağlamak uykulu veya aç olduğunu ve herhangi bir rahatsızlık hissi veya ilgi gerektiren bir durum olduğunu gösterir.

“Ağlamak bazen kelimelerle söylenemeyen şeyleri ifade etmenin bir yoludur”
– Concepción Arenal –

Bebeğimiz ağladığında bize bir şey anlatmaya çalıştığını anlamamız gerekir, bu yüzden onunla ilgilenmeliyiz.

Tabii ki, bazı bebekler diğerlerinden daha sık ağlarlar. Bu nedenle, ebeveynler bu iletişim türüne en iyi şekilde cevap verebilecek olanlardır.

bebeğinin ağlamasına izin vermeyen anne

Bebeğinizin ağlamasına izin vermenin sonuçları nelerdir?

Ağlama bebekler için iletişim yöntemi olduğu için, ebeveynler derhal ilgilenmediğinde, bebek kendini güvensiz ve korkmuş hissedecektir . Bu nedenle, bu bir çocuğa büyük ölçüde zarar verebilir ve kaygıya neden olabilir. Uzun vadede başkalarıyla ilişki kurma yeteneklerini bile bozabilir.

Bir bebek gece ağladığında korunmasızdır ve tek istediği şey annesinin göğsü veya babasının kucağıdır. İhtiyaçları karşılandığında kendini mutlu hissedecek ve bu onun güvende büyümesine ve özellikle ailesine güven duymasına yardım edecektir.

Ayrıca bebeğinizin ağlamasına izin verdiğinizde çok fazla stres yaşayacağı da keşfedilmiştir. Bu stres, kortizol adı verilen bir hormon ortaya çıkardığı için nöronlar arasındaki sinapslara zarar verebilir. Bu hormon aşırı salgılandığında, yeni oluşan nöronlara zarar verebilir.

Vücutta bu hormon yüksek seviyelerde bulunduğunda, kusma bile olabilir. Vücut karşı denge kurmak adına endorfinler gibi diğer hormonları serbest bırakarak, bebeğin stres seviyesini düşürür, böylece bebek sessizleşir ve uykuya dalar.

Öfke nöbetleri ağlamaya alışmak nedeniyle tetiklendiğinde

Çocuğunuz istediği her şeyi elde etmek için ağlamaya alıştığında öfke nöbetleri oluşabilir. Bu yüzden çocuğunuza kendini ifade etmenin ve iletişim kurmanın başka yolları olduğunu görmesine yardımcı olmak önemlidir.

“Bol bol ağlayan kişi, aynı zamanda bir sonraki anın yoğunluğuyla da güler”
– Oscar Wilde-

Bebeğin ağladığı ve hemen tepki veremeyeceğiniz zamanlar olacaktır. Sağduyu kullanmak en iyisidir, örneğin, araba kullanıyorsanız veya başka önemli bir şeyle ilgileniyorsanız, bebeğinizin ağlamasına izin vermek zorunda kalırsınız.

Büyüdükçe, çocuğun her şeyin hemen gerçekleşmeyeceğini öğrenmesi gerekecek. Yavaş yavaş yetişkinlik için gerekli sabır ve diğer nitelikleri geliştirecektir.

Açıkçası, bir bebeğin ağlamasının yatıştırılması, kendini güvende hissetmesi ve ebeveynleri tarafından ilgi görmesi bir zorunluluktur. Çocuğun bu temel ihtiyacı giderildiğinde, sağlıklı, güvenli ve mutlu bir şekilde büyümesi için ihtiyaç duyduğu güven ve destek sağlanmış olacak.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Cassidy, S. Babies left to cry can suffer brain damage, warns parenting Guru. 2010. The Independent. [Online].
  • M R Rao, et al. Long Term Cognitive Development in Children with Prolonged Crying. National Institutes of Health. Archives of Disease in Childhood. 2004; 89: 989-992.
  • Stifter and Spinrad. The Effect of Excessive Crying on the Development of Emotion Regulation. Infancy, 2002; 3(2), 133-152.
  • Teicher MH et al. The Neurobiological Consequences of Early Stress and Childhood Maltreatment. Neuroscience Biobehavior Review 2003, Jan-Mar; 27(1-2):33-44.

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.