Bağımsız Çocuklar Yetiştirmek için Maria Montessori’den Tavsiyeler 

Bir çocuk güvende hissettiğinde, tanıştığı insanlardan onay almayı yavaş yavaş bırakır. Maria Montessori’nin bu fikri, çocuklarımızın sadece daha bağımsız değil, aynı zamanda daha mutlu olmalarını nasıl sağlayabileceğimiz konusunda basit bir örnek niteliğinde.

Ancak, bugün pek çok insan, bu ünlü İtalyan filozof ve öğretmen tarafından bize bırakılan bu pedagojik mirası desteklememektedir. Çocuğun entelektüel ve fiziksel zekasını geliştirmeye yönelik bu ilkeler pek çok kişi tarafından riskli olarak görülüyor.

Çocukların kendi başlarına öğrenmelerine ve yaratmalarına izin vermek birçok insan için alışılmışın dışında.

Ama duruma doğru bir perspektiften bakmalısınız. İzin vermek, çocuğu başı boş bırakmak anlamına gelmemektedir.

Yetişkinler olarak, çocuklara yetenekli oldukları her şeyi keşfetmelerine yardımcı olabilecek rehberleriz. Her çocuğun kendi öğrenme hızı ve ihtiyaçları vardır. İhtiyaçlarını uyum ve her şeyden önce mutlu bir şekilde geliştirmeleri için onlara karşı saygılı ve sezgisel yaklaşmak gerekir.

Öte yandan, çocuklarımızın gelişimini en üst düzeye çıkarmaya ek olarak hepimiz, çocuğumuzun sorumlu ve bağımsız olmayı öğrenmesini isteriz. Bağımsızlık derken 6 yaşında bir çocuğun 10 yaşındaymış gibi davranmasından bahsetmiyoruz.

İstediğimiz şey çocukların güçlenmesi ve her yaşın sorumluluğunu kabul etmesidir.

Bu hedefe ulaşmak zorlu bir süreçtir ve anne babalar olarak biz de onlarla birlikte büyüyoruz.

Bağımsız Çocuk Yetiştirmenin Sırrı

Size bu basit ve dikkate değer tavsiyeyi sunarak başlayacağız: Eğer bağımsız bir çocuk istiyorsanız, onlara biraz özerklik verin. “Özerklik” fikrinin pek çok anne ve baba için bir sorun oluşturabileceğinin farkındayız.

Bu, onlara istedikleri tüm özgürlükleri vermeniz gerektiği anlamına mı geliyor? Tabii ki hayır. Aksine, yaşlarına ve karakteristik özelliklerine göre büyümelerine izin vererek çocuklarınıza güvenmek demektir.

Bazı anne ve babalar, çocuklarına her gün en iyisini vermeye çalışıyorlar. Çocuklarının yerine her şeyle kendileri ilgileniyorlar. Ayakkabılarını bağlıyorlar, oyuncaklarını temizliyorlar, okul için çantalarını hazırlıyorlar, saçını tarıyorlar, giydiriyorlar… Her şeyin bir sınırı, bir dengesi ve bir amacı vardır.

Çocuklarınızın, bebek olmayı bırakıp çocuk olabilmeleri için risk almaları gerekir. Böyle bir durum kesinlikle kendi taleplerinin oluşmasına sebep olacaktır.

Bu sebeple, en başında açıklığa kavuşturmak en iyisidir: B üyümek ve bağımsız olmak sorumluluk almak demektir ve sorumluluk almak için neyi yapabildiğinizi kanıtlamanız gerekir.

Maria Montessori’nin yöntemlerine dayanan bazı stratejiler.

2 ila 3 yaş arası çocuklar için

Maria Montessori, hassas dönemlerden bahseder. Bu dönemler, çocukların maksimum öğrenme potansiyeline sahip ve daha alıcı oldukları zamanlardır. Ebeveynler olarak, onlara rehberlik etmek için en iyi fırsattır.

• Çocuğun 2. ve 3. yaşları çok önemlidir. İletişim kurmaya, bir şeyler istemeye, dünyalarını keşfetmeye başlarlar ve her şeye dokunmak isterler.
• Bu aynı zamanda onlara ilk sorumluluklarını vermek için de ideal bir zamandır. Ancak, bu sorumluluklar hala ebeveynler tarafından denetlenecektir.
• Kendileri giyinmeye başlayabilirler; oyuncaklarını toplanmayı öğrenmeliler, masayı hazırlamaya yardım edebilirler, eşyalarından sorumlu olmayı ve kırmamaları gerektiğini öğrenmeliler.
• Ev işlerine onları dahil etmelisiniz. Evin bir üyesi olarak çocuğunuz da sorumlulukları olduğunun farkına varmalıdır.

4-6 Yaş

Çocuğunuz bu yaşlara geldiğinde en önemli tavsiyemiz, evinizi çocuğunuza göre düzenlemenizdir. Yetenekleri doğrultusunda pek çok şeyi yapabilirler, yapmalılar da.

• Örneğin, çocuğunuz kendi başına saçını tarayabilsin ya da dişlerini fırçalayabilsin diye banyoya bir tabure koyabilirsiniz.
• Maria Montessori, çocukların günlük yaşamının her alanında gelişmesi gerektiğini söyler. Bu yaştaki bir çocuk mutfakta bir şeyler yapabilir (gözetim altında) , kendi kahvaltısını (gevrek ya da salata) hazırlayabilir.
• Pek çok şeyi iyi bir şekilde yapabildiklerini görmek için güvenli ve yararlı bir yolla onların da katılabileceklerini  görmeliler.

Bir çocuğu bağımsız hissetmeye teşvik etmek için, onu pozitif bir şekilde desteklemek gerekir. Pozitif duygusal destek onların mutlu ve güvende büyümelerine yardımcı olacaktır.

7-8 Yaş

2 ila 8 yaşları arasında, bir çocuk hayatının en önemli evrimsel dönemini yaşar. Bu dönemde özgüven ve benlik duygusunu geliştirmeli; her şeyden önce büyümesi ve yararlı, kabiliyetli ve bağımsız olduğunu hissedebilmesi için kendi kendine yeterli olduğunu kavraması gerekir.

• 7 ila 8 yaş arası bir çocuk pek çok şeyi yapabilir. Ancak, bazen gerçekte olduklarından çok daha fazlasını yapabileceklerini düşünebilirler. İyi tavsiyeler vererek onları cesaretlendirmek çok önemlidir.
• Bu yaşta çocuğunuz, hem evde hem de okulda tamamen kendinden sorumlu olduğunu bilmelidir. Ayrıca onlara güvenebileceğinizi de kanıtlamalılar. Bu güvene dayanarak, çocuk kendini daha çok bağımsız hissedecektir.

Aynı zamanda bir noktayı dikkate almak gerekir. Her çocuk aynı şekilde olgunlaşmaz. Bu sebeple çocuklara altından kalkamayacakları sorumluluklar vermemek gerekir.

Onları zorlamamalısınız. Örneğin, 8 yaşındaki bir çocuk unutkan, huzursuz ve odaklanamıyorsa, her öğlen yemeğini hazırlamasını beklememelisiniz çünkü muhtemelen unutacaktır.

Onları gözlemlemelisiniz ve bunu çok dikkatli bir şekilde sevgi ile yapmalısınız. Yavaş yavaş her gün olgunlaşacaklar ve tek başlarına harika şeyler başaracaklar.