Ergenlikte Yalnızlık: Bilmeniz Gerekenler
Ergenlikte yalnızlık, birçok gencin yaşadığı ortak bir duygudur. Bu duygu, çok sayıda arkadaşları olsa bile ortaya çıkabilir. Çoğu zaman, onları kimsenin anlamadığını ve farklı zevkleri ve ilgi alanları olduğunu düşünebilirler.
Sosyalleşme sorunları genellikle gençlerin sıklıkla yaşadığı düşük benlik saygısı ve utangaçlıktan kaynaklanır. Elbette, yalnızlıkları ve kaygıları, akran çatışmalarını çözememeleriyle de ilişkili olabilir.
Ergenlikte yalnızlık, bireyselliğin veya kişisel özgürlüğün bir göstergesi olabilir, ancak ne yazık ki, aynı zamanda insanların karşılaştığı en yaygın sorunlardan biridir.
Herkes belirli zamanlarda kendini yalnız hissetse de, ergenler için yalnız kaldıkları anlar çok önemlidir. Ancak, bu his kalıcı hale geldiğinde veya acıya neden olduğunda sorun olur.
Ergenlikte yalnızlık
Ergenlik döneminde gençlerin akranlarıyla ilişki kurabilmeleri gerekir. Gruba uygun olmadıklarını hissetmek, bazı gençlerin kendilerini zayıf ve stresli hissetmelerine neden olabilir. Ek olarak, sorunlarla uğraşırken kendilerini yalnız ve çaresiz hissetmelerine neden olabilir.
Doğal olarak, gençler yetişkinliğe giden yolda pek çok zorluk ve baskı ile karşı karşıyadır. Ebeveynlerin ergenlik dönemindeki tipik melankoli ile gerçek yalnızlığı ayırt etmesi zor olabilir.
Bazen kendini yalnız hisseden gençler utangaç görünebilir ve kendinden emin olmayabilir. Buna ek olarak, yalnız gençler genellikle üzgün ve içine kapanıktır ve farklı sosyal durumlarda kendilerini nasıl idare edeceklerini bilemezler. Ayrıca kaygı, yalnızlık hissinin bir işareti olabilir.
Çocuğunuzun kendini yalnız hissedebileceğini düşünüyorsanız, onunla olabildiğince çok zaman geçirmenizi ve hayatında neler olup bittiğini konuşmanızı öneririz. Günlük hayatına dahil olmak, gerçekte nasıl hissettiğini belirlemenize yardımcı olacaktır.
Yalnız gençlerin yalnız yetişkinler olabileceğini unutmayın. Gençler yalnızsa, ilişkilerinden ve akran etkileşimlerinden gelecekte nasıl sağlıklı ilişkiler kuracaklarını öğrenemeyebilirler.
“Bir gruba ait olma ihtiyacı ile benzersiz ve bireysel görülme ihtiyacı arasındaki çatışma, ergenliğin baskın mücadelesidir.”
–Jeanne Elium–
Ergenlikte arkadaşlık ve yalnızlık
Yalnız kalmak gençler için olumlu ve olumsuz sonuçlar doğurabilir. Genellikle çevreleri ve ne sıklıkla yalnız kaldıkları bunu etkileyecektir.
Kuşkusuz, yalnızlık güçlü bir arkadaş ağıyla daha iyi hale gelir ve kötü ya da az sayıda sosyal bağlantıyla daha da kötüleşir. Bu, kötü ilişkilerdeki insanların ne kadar savunmasız olabileceğini gösteriyor. Ayrıca sosyalleşmenin ergenlik döneminde inanılmaz derecede önemli olduğunu unutmayın.
Aslında araştırmalar, gençlerin güvenli arkadaşlıklar ve olumlu tutumlar geliştirmelerine yardımcı olmanın yalnızlığı azaltmada büyük bir fark yarattığını gösteriyor. Ek olarak, onları olumsuz sonuçlardan kurtarırsınız.
Bu nedenle, çocuğunuzu sizinle duyguları hakkında konuşmaya ve düşüncelerini paylaşmaya teşvik etmek iyi bir fikirdir. Örneğin, spor veya tiyatro gibi bir tür sosyal aktivite yapmakla ilgileniyorsa, onu yapmaya teşvik etmelisiniz. Daha sonra benzer ilgi alanlarına sahip diğer gençlerle tanışabilir.
Sosyal becerilerini geliştirmek için onunla çalışmak da çok yararlı. Utangaçlığı veya kaygısı onu geride tutuyor ve yalnızlığına katkıda bulunuyor olabilir.
Gençler neden yalnız hissediyor?
Ergenlikte yalnızlığa yol açabilecek pek çok şey vardır. Ancak aşağıdakiler en yaygın olanlardır:
- Önyargı ve eleştiri
- Aile problemleri
- Hayattan memnuniyetsizlik
- Gerçek arkadaşlık eksikliği
- Sosyal kabul eksikliği
- Konuşmaktan ve fikir paylaşmaktan korku
- Başkaları tarafından yanlış anlaşıldığını hissetmek
- Müzik veya tarz gibi kişisel tercihler için kabul edilmiş hissetmemek.
Son olarak, yalnızlığın ergen çocuğunuzu olumsuz etkilediğini görürseniz, elinizden gelen her şekilde yardımcı olmak için onunla konuşmaktan çekinmemeniz gerektiğini hatırlatmak isteriz. Ayrıca öğretmenleriyle ve profesyonel destek verenlerle de iletişime geçebilirsiniz.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Casado, I. (2013). Adolescencia. FMC – Formación Médica Continuada En Atención Primaria. https://doi.org/10.1016/s1134-2072(04)75726-6
- Iglesias Diz, J. L. (2013). Desarrollo del adolescente: Aspectos físicos, psicológicos y sociales. Pediatria Integral.
- Hurlock, E. (1995). Psicología de la adolescencia. Psicología de la adolescencia.
- Naranjo, C. R., & González, A. C. (2012). Autoestima en la adolescencia: Análisis y estrategias de intervención. International Journal of Psychology and Psychological Therapy.
- Roa, A. (1982). La adolescencia. Revista Chilena de Pediatria.
- Silva-Escorcia, I., & Mejía-Pérez, O. (2014). Autoestima, adolescencia y pedagogía. Revista Electrónica Educare. https://doi.org/10.15359/ree.19-1.13