Çocuklara İyi Hissettirmek İçin İpuçları

Çocukluk, kişinin karakter özelliklerinin ve düşünce tarzının geliştiği bir dönemdir. Ebeveynler olarak bizlerin de çocuklara iyi hissettirmek için olumlu davranışlar yerleştirmemiz gerekir.
Çocuklara İyi Hissettirmek İçin İpuçları

Son Güncelleme: 04 Temmuz, 2019

İyi hissetmek kavramı, kişiden kişiye çok değişen geniş bir kavramdır. Bununla beraber, çocuklara iyi hissettirmek için uygulanabilecek bazı temel gereklilikler de vardır. Bugünkü yazımızda, çocuklara iyi hissettirmek için neler yapabileceğinizi beraber inceleyeceğiz.

Bir insanın mutluluğu ve kendini gerçekleştirmesi pek çok farklı faktöre bağlıdır. Bir çocuğun büyümesi ve gelişmesinde atılan her adım, zaman içinde onun nasıl bir insan olacağını belirler. Ayrıca, bu adımlar çocuğun yaşam biçimini de etkilemektedir.

Ebeveynler olarak bizim de bu konuda sorumluluğumuz vardır. Çocuğumuzun eğitimi ve gelişimi üzerinde aldığımız her aksiyon birer tuğla gibidir. Bu tuğlalar üst üste gelerek belli özelliklere sahip bir bina inşa ederler.

Mutlaka siz de çocuğunuzun olumlu ve iyi şekilde yetişmesinin en iyi yollarının neler olduğunu merak ediyorsunuzdur. Öncelikle, bunun kolay bir iş olmadığını söylememiz gerekir. Bununla birlikte, bu yazımızda size çocuğunuza iyi hissettirmek için yardımcı olacak birkaç tavsiyeden bahsedeceğiz.

Çocuklara iyi hissettirmek için önemli unsurlar

Yukarıda da bahsettiğimiz gibi, bir kişinin fiziksel, psikolojik ve duygusal durumunu oluşturan birçok faktör vardır. Burada, çocuklara iyi hissettirmek için etkili olan birkaç faktöre odaklanacağız.

Özgüven

Kendine değer veren ve yapabileceklerine inanan kişiler, buna inanmayan insanlara göre kesinlikle kendilerini daha iyi hissederler. Çocukların kendini aşabileceğine ve sınırlarını zorlayabileceğine inanması gerekir. Pozitif düşünmek onlara hedeflerine ulaşmak konusunda güven sağlar. Ayrıca, bunun çocukların sorun çözme ve sosyal becerileri üzerinde de çok faydalı bir etkisi vardır. Kendine değer veren insanlar, çevrelerindekilere de değer verir.

“Mutluluk, hiç sorununuz olmaması değildir, onlarla başa çıkabilme becerisine sahip olmaktır”

Değerler

Çocuklara iyi hissettirmek için onlara nasıl iyi bir insan olunacağı ile ilgili örnek olmak çok önemlidir. Neden mi? Çünkü, bu şekilde davrandığımızda diğer insanlar da bunu takdir eder. Bu sayede, çocuğunuz da her zaman güvenebileceği ve bir sıkıntı yaşadığında koşabileceği birisine sahip olduğunu hisseder.

uçak oyunu oynayan anne çocuk

İnsanlara, ancak onlardan görmek istediğimiz şekilde davranırsak sosyal olarak kabul edilebilirliği gerçekleştirebiliriz. Bu yüzden, aşağıdaki değerlerin gelişimini teşvik etmek çok önemlidir:

  • Arkadaş canlısı olmak.
  • Minnettarlık.
  • Empati.
  • Farklılıklara karşı tolerans.
  • Sakinlik ve uyum.

Bağımsızlık

Kendine değer veren çocuklar güven, özgüven ve sorun çözme becerilerini geliştirir. Çelişkili gözükse de bağımsızlık, takım çalışmasını da geliştirir. Çünkü kendi becerilerinden emin olan bir insan, yapıcı eleştirilere karşı da daha açık olur.

Çocuğunuzun daha bağımsız olmasına katkıda bulunarak, onun karşısına çıkan problemleri daha iyi çözmesini sağlayabilirsiniz. Tabii ki bu, çocuğunuzu tamamen yalnız bırakıp tüm sorunları tek başına çözmesini beklemek demek değildir.

Aksine, çocuğunuzun bağımsızlığını geliştirmek için ona kendini düşünmek ve çözüm bulmak konusunda rehberlik etmelisiniz. Yani, çocuğunuzun ders çıkarması ve öğrenmesi için hata yapmasına müsaade etmelisiniz.

Ebeveyn şefkati

Çocuğun değer ve becerilerini oluşturması için güçlü bir şefkat bağı olmadığı sürece özgüvenini geliştirmesi neredeyse imkansızdır. Ebeveynler, çocuklarını dinlediklerini göstermeli ve her şeyden önemlisi onlara sevildiklerini hissettirmelidir.  Bu da diyalog ve örneklerle öğretme sayesinde gerçekleşir.

Çocuğunuzu azarlamak, ondan şikayet etmek, cezalandırmak ve onu bir şeylerden mahrum bırakmak, çocuğunuzun benlik saygısına çok büyük zarar verir. Tabii ki, sınırlar belirlemek önemlidir, fakat ebeveynlerin her zaman en iyi ve etkili şekilde iletişim kurmanın yollarını araması gerekir.

Sonuçta, sınır koymadaki amaç sadece sınır koymak değil, çocuğunuza rehberlik edecek kuralları öğretmektir.

çocuklara iyi hissettirmek

Hayat amacı

Hayattaki amaçlarımıza erişmek için net bir yol çizmek ve mümkünse bir aksiyon planı yapmak çok önemlidir. K işinin amaçlarına ulaşması ona hayatta daha fazla tatmin duygusu getirecektir.

Bununla beraber, hayattaki her şeyiniz de bu amaçlara odaklı olmak zorunda değildir. Önemli olan kişinin seçtiği yoldur. Bir amaca acı çekerek ulaşmak bir insanın sadece daha fazlasını istemesine sebep olur ve onu boşluk duygusuyla bırakır.

Bunun yerine, çocuğunuza amaçlarına ulaşmaya çalışırken gittiği yolun tadını çıkarmayı öğretmeniz gerekir. Eğer bunu başarabilirseniz, çocuğunuzun tam bir tatmin duygusu yaşamasını sağlamış olursunuz.

“Büyük hayaller kurarak başlayın ve hayatı daha yaşanır kılın”
–Stephen Richards–

Son olarak, mutluluk için mucizevi bir tarif olmadığını unutmamalısınız. Her çocuk, kendi zihniyeti, karakteri ve çevresi ile benzersizdir. Bununla beraber, yukarıdaki tavsiyeleri uygulamak çocuğunuz için kesinlikle çok faydalı olacaktır. Bir çocuğun iyi hissetmesi pek çok faktöre bağlıdır ve bunların hepsi önemlidir.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Bruñol, M. C. (1997). Infancia, autonomía y derechos: una cuestión de principios. Infancia: Boletín del Instituto Interamericano del Niño—OEA, 234, 1-13.
  • Clemes, H., & Bean, R. (1995). Cómo desarrollar la autoestima en los niños. Debate.
  • de León Sánchez, B. (2011). La relación familia-escuela y su repercusión en la autonomía y responsabilidad de los niños/as. https://extension.uned.es/archivos_publicos/webex_actividades/5385/repercusiones8.pdf
  • Del Barrio, V., Navarro, M. D. F., & Escrivá, M. V. M. (1994). Autoestima y depresión en niños. Revista de psicología general y aplicada: Revista de la Federación Española de Asociaciones de Psicología, 47(4), 471-476.
  • Kamii, C. (1970). La autonomía como finalidad de la educación. UNICEF.
  • Rodríguez-Pascual, I., & Morales-Marente, E. (2013). ¿ Cuántas veces dejamos de ser niños? Un análisis de la representación social de la autonomía infantil. Revista Española de Investigaciones Sociológicas (REIS), 143(1), 75-92. https://www.ingentaconnect.com/content/cis/reis/2013/00000143/00000001/art00005

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.