Peter Pan Sendromu: Çocuklar Büyümeyi Reddettiğinde

Peter Pan sendromunun olası bir sebebi, çocuklukta aşırı korumacı bir tavırla büyümüş olmaktır. Bu durum, kişinin ebeveyne karşı yoğun ve sağlıksız bir bağlılık duygusu geliştirmesine sebep olur.
Peter Pan Sendromu: Çocuklar Büyümeyi Reddettiğinde

Son Güncelleme: 23 Şubat, 2020

Daha önce Peter Pan sendromu hakkında herhangi bir şey duymuş muydunuz? Bu, kişinin ebeveyn koruması altında kalma çabası ve yaşına uygun sorumluluklarından kaçması anlamına gelen bir terimdir.

Bu sendrom, resmi bir psikolojik patoloji değildir. Davranışsal değişiklikler kategorisine girer ve bilinçli veya bilinç dışı şekilde gerçekleşebilir. Peter Pan sendromu olan çocuklar, benmerkezci davranışlar sergilerler ve düşüncesizdirler. Sadece kendi rahatlarını ve iyiliklerini düşünürler.

“Peter Pan sendromu”, 1983 yılında Amerikalı psikolog Dan Kiley tarafından bulunmuştur. Kiley, Peter Pan Sendromu: Asla Büyümeyen Çocuklar isimli kitabında bu konuyu açıklamıştır.

Neden Peter Pan?

Peter Pan, James Matthew Berrie tarafından yaratılan kurgusal bir karakterdir. Peter Pan, büyümek istemeyen ve yetişkin dünyasından nefret eden 10 yaşında bir erkek çocuktur. Peri arkadaşı Tinkerbell ile, Varolmayan Ülke adasında bir dizi macerayla karşılaşır.

Daha önce de belirttiğimiz gibi, Peter Pan sendromu psikolojik bir hastalık değil, belirli bir davranış modelidir. Saplantı hakkında konuşmak gerekirse, Sigmund Freud insanoğlunun normal evriminde çok benzer semptomlar tespit etmiştir.

Bu sendrom, erkekler arasında daha sık görülür. Peter Pan sendromunun en ünlü vakası, Dan Kiley’e göre Michael Jackson’du. Ona bu teşhisi koyanlar, kendisinin egosantrik ve narsist davranışları olduğunu öne sürmüştür. Aynı zamanda, Michael Jackson’un Disney karakterlerine karşı aşırı bir tutkunluğu vardı.

Jackson yaptığı bir açıklamada, “Peter Pan her zaman kalbimde” demiştir. Ayrıca, Childhood şarkısı için bu karakterin kılığına girerek bir klip çekmiştir.

çocuklarda sorumluluk

Peter Pan sendromu nasıl tespit edilir?

Peter Pan sendromundan muzdarip çocuklar, aşağıdaki davranışları sergiler:

  • Olgunlaşmamak: Sorumsuz bir şekilde davranırlar. Yükümlülüklerini ve sorumluluklarını yerine getirmezler.
  • Çocuksu davranışlar: Artık çocuk olmasalar bile çocuksu ilgilerini sürdürmek isterler. Aynı zamanda, çocuklarla aynı oyunları oynarlar.
  • Asilik: Sorumluluk duyguları olmadığından, bazı kuralları çiğneme ve sadece kendi çıkarlarını gözetme eğilimindelerdir.
  • Kişilerarası ilişkinin yok denecek kadar az olması: Genellikle, bu bireylerde empati eksikliği görülür. Bu da, yaşıtlarıyla ilişki kurmayı çok zor hale getirir.

Listedeki son noktaya baktığımızda, Peter Pan sendromlu yetişkinler genellikle reddedilmekten ve yalnızlıktan korkar. Diğer insanların kendilerini kabul etmeyeceğinden veya anlamayacağından endişelenirler. Bu yüzden, diğerleriyle ilişki kurmak için hiçbir çaba göstermezler.

Bu düşünce ve davranış biçimi zarar vericidir. Dış dünyaya son derece kapalı olduklarından, kendilerini soyutlamaya ve soğuk görünmeye meyillilerdir. Bu davranışın sonucunda ise, ihtiyaçları olan ilgi ve sevgiyi alamazlar.

Davranışları çoğu zaman aşağıdaki gibi daha derin semptomlarla ve durumlarla ilişkilidir:

“Daha önce de belirttiğimiz gibi, Peter Pan sendromu psikolojik bir hastalık değil, belirli bir davranış modelidir.”

Peter Pan sendromuna ne sebep olur ve nasıl tedavi edilir?

Peter Pan sendromunun olası bir sebebi, çocuklukta aşırı korumacı bir tavırla büyümüş olmaktır. Bu durum, kişinin ebeveyne karşı yoğun ve sağlıksız bir bağlılık duygusu geliştirmesine sebep olur. Sonuç olarak, ileriki yaştaki çocuklar, çocukluk döneminin üstesinden gelmekte ve yetişkinlik sorumluluklarıyla yüzleşmede zorlanırlar.

Aynı zamanda, bu tür bir davranışın gerekçesi mutsuz bir çocukluk olabilir. Bununla birlikte, birey çocukluk dönemini kafasında idealleştirir ve ne kadar çelişkili görünürse görünsün orada kalmaya çalışır.

Uç vakalarda, çocukluk dönemini gerektiği gibi yaşayamayan bireylerde, mümkün olan bir zamanda çocukluk dönemini yaşama çalışma isteği tetiklenebilir. Son olarak, uzmanlar doğuştan gelen bazı karakter özelliklerinin Peter Pan sendromuna katkıda bulunabileceğini onaylamıştır.

Bu özellikler sendromun ortaya çıkışından sorumlu olmasa da, sendromu sürdürme isteğine sebep olabilir. Ebeveyn, arkadaşlar veya ailenin bu konuyla tek başına başa çıkması neredeyse imkansızdır.

Peter Pan sendromu olan kişiler, uygunsuz davranışlar sergilediklerini genellikle reddederler. Bu inkar, tedaviyi daha da zor hale getirir. En çok tavsiye edilen seçenek, bir uzmana danışmaktır. Psikologların çocuksu davranışı tedavi etmek için kullandığı mekanizmalar, genellikle diğer sinir hastalıklarının tedavisinde kullanılanlarla aynıdır.

anne babasıyla konuşmayan çocuk

Peter Pan sendromundan kaçınmak mümkün müdür?

Ebeveynin çocuğunu yetiştirmek için seçtiği tarz, bu davranışı önlemede etkilidir. Genç yaşlardan itibaren çocukların sorumluluk alması ve bazı zorluklarla kendi başına yüzleşmesi önemlidir.

Anne babalar, çocukları için her soruna çözüm bulmaktan kaçınmalıdır. Aksine, çocuğun sorunlarını kendi kendine çözmesini öğrenmesi için onu desteklemek gerekir. Böylece, her yaşın gerektirdiği zihinsel olgunluğa ulaşabilirler. Özgürlük ve otonomi konusunda çocuğa destek olurken dengeyi korumak önemlidir.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


    • Bolinches, A. (2011). Peter Pan puede crecer: el viaje del hombre hacia su madurez. Grijalbo.
    • Kiley, D. (1983). The Peter Pan syn- drome: Men who never grow up. Nueva York: Mead.
    • Polaino-Lorente, A. (1999). El complejo de Peter Pan y el problema del infantilismo. https://dadun.unav.edu/bitstream/10171/6030/1/73_6.pdf
    • Polaino-Lorente, A. (2009). ¿ Síndrome de Peter Pan?: los hijos que no se marchan de casa/Aquilino Polaino Lorente.
    • Vilar, N. T. (2011). El miedo a crecer: El síndrome de Peter Pan a través del cine. Persona, (14), 187-199. https://www.redalyc.org/pdf/1471/147122650008.pdf

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.