Çocuklar ebeveynlerini taklit eder
Çocuklar, ebeveynlerinin ve etrafındaki insanların davranışlarını taklit ederler.
Bu durumu bu şekilde ifade etmeseler bile, yetişkinlerin cümlelerini, tavırlarını ve hareketlerini taklit etmek en büyük amaçlarından biri haline gelir.
Bu taklit etme hali konuşurken aynı tonlamaları kullanma ve hatta hobilerimizi edinme boyutuna gelebilir.
Çünkü çocuklar en iyi taklit yoluyla öğrenir.
Bu alandaki bazı uzmanlara göre, çocuklar etraflarındaki bütün olası bilgiyi emen birer sünger gibidirler.
Ancak, neyi alıp almaması ve nelerin görmezden gelinmesi gerektiğinden emin değillerdir. Hem iyi hem de kötü alışkanlıklar elde edebilirler.
Eğer babanın esnerken ağzını kapatmama gibi kötü bir alışkanlığı veya çoraplarını yere atmamak gibi iyi bir alışkanlığı varsa, çocuğunuzun aynı şeyleri yapması sizi şaşırtmasın. Hem iyi hem de kötü olanını.
Çocuklar iyiyle kötüyü birbirinden ayıramadığı için, onlara göre anne ve babalarının yaptığı her şey doğrudur.
Çocuklar bizi neden taklit eder?
Çocuklar çevrelerinde gördükleri ve duyduklarını emerler ve kendi eylemlerinde kullanacakları bilgilere dönüştürürler.
Türümüzün acemi varlıkları olarak, yetişkinlerin sahip oldukları davranışları anlayıp bu şekilde davranmaları gerekir.
Ancak gerçek durum şu ki, çocuklar takip edecekleri rol modelleri bilinçli olarak seçmezler ve dünyaya dair bilgisizlikleri yüzünden en iyi seçimleri yapamazlar.
Bu nedenle, düzgün gelişmeleri için ebeveynlerin en uygun ortamı sağlaması gerekmektedir.
Ancak, birçok kez bu durum bizim kontrolümüzü aşar. Çünkü her zaman annesinin kanatları altında olmayacaktır.
Sosyal varlıklar olduğumuz için, çocuğunuz kreşe, oyun parkına, okula, spor salonuna gidecektir. Kısacası, yavaş yavaş insanlarla etkileşim halinde olmaya, çevrelerini tanımaya ve bulundukları her yeni durumda yeni standartlarla tanışmaya başlayacaklardır.
Biz de çocuğumuzun en iyisini seçip onlara verdiğimiz değerlerin dışında kalanları elemeyi seçeceğine güveneceğiz.
Biz ebeveynler olarak, onları yönlendirmeli ve izlemeliyiz.
Çocuklar ebeveynlerini taklit eder. Çocuğunuzun düzgün gelişmesi için onları bilinçlendirin
Çocuklar yetişkinler gibi görünmek isterler.
Bu, isteseniz de kaçınamayacağınız bir gerçek olduğu için, size en iyi tavsiyeyi sunuyoruz: Kendinizi bilinçlendirin.
Şimdi bunu biraz açalım.
Anne ve Baba, sadece çocuğu besleyen, büyüten iki yetişkin değildir. Çocukların hayatında sahip olacağı en iyi ve ilk eğitimcilerdir.
Okulda öğretmenler çocukları entelektüel ve akademik olarak geliştirmeye ne kadar hazırsa, siz de evde ebeveynleri olarak çocuğunuzu beşikten itibaren, en azından temel değerler olmak üzere, eğitmeye elverişli olmalısınız.
Anne:
- İyi eğitim hakkında en temel kuralları oluşturun.
- En iyi değerlerinizi dikkate alarak davranışlarınızı gözden geçirin.
Olumlu hislerin bundan sonraki davranışlarınızı şekillendirmesini sağlayın. Ne olursa olsun, daha iyi bir insan olmaya çalışın.
Mükemmel diye bir şey olmadığının bilincindeyiz ancak çocuğunuz için bunu binlerce kez denemeye değer. Sizce de öyle değil mi?
Unutmayın ki, evde öğrendiklerini doğru ve yapılması gereken olarak alacaklar.
Eğer kötü bir karaktere sahip bir insansanız, vahşi davranışlarda bulunup diğerlerine kötü mesajlar verirseniz hayattan öğreneceği çok şey olan çocuğunuz da aynısını yapacaktır.
Mutluluk, sevgi, barış, ruhsal denge ve iyi niyetlerle hareket edin.
Eğer ebeveynleriniz sizi yetiştirirken bunları dikkate almamışsa, umarız ki onlardan daha akıllıca davranırsınız.
Çocuğunuza belki de hiçbir zaman almadığınız terbiye ve hayat anlayışını verirseniz, ilerde size sahip olduğu için minnettar olacaktır.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Southgate, V., Chevallier, C., & Csibra, G. (2009). Sensitivity to communicative relevance tells young children what to imitate. Developmental science, 12(6), 1013-1019. https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1467-7687.2009.00861.x