Çocukların Nasıl Hissettiğini Anlamanın 5 Yolu

Çocukların nasıl hissettiğini gerçekten anlamak mümkün mü? İç dünyalarına çok erken yaşlardan itibaren nasıl ulaşabiliriz? İşte bunu yapmak için 5 temel fikir.
Çocukların Nasıl Hissettiğini Anlamanın 5 Yolu

Son Güncelleme: 24 Nisan, 2021

Çocukların nasıl hissettiğini anlamak her zaman kolay bir iş değildir. Bunu yapmaya çalıştığımızda, yaşları, mizaçları, varoluş biçimleri, korkuları, onlarla olan ilişkimiz, kurduğumuz bağ, kullandığımız araçlar vb. gibi tüm faktörleri hesaba katmalıyız.

Bu nedenle, çabalarımızı çocuğumuzun yaşına ve gelişim aşamasına göre uyarlamalıyız. Aşağıdaki makalede, çocuklarla bağlantı kurarken dolayısıyla onları anlamaya çalışırken hangi yönleri dikkate almamız gerektiğini bilmek için iki önemli evrim aşamasını ayırdık.

Son olarak, çocukların nasıl hissettiğini anlamak için 5 temel fikir üzerinde düşüneceğiz. Bu sayede kademeli olarak bağınız üzerinde çalışabilecek ve onları size açılmaya teşvik edebileceksiniz. Buna karşılık, onları aktif bir şekilde dinleyecek, gözlemleyecek ve hem daha iyi hem de daha kötü durumlar için onlara neler olabileceğini analiz edeceksiniz.

kızının nasıl hissettiğini soran anne

3 ila 6 yaş arası çocuklar

3 ila 6 yaşları arasında oyun, çocuklara erişmenin ideal yoludur. Hikayeler ve icat edilmiş dünyalar aynı zamanda onlarla çalışmak ve empati kurmak için de yararlı kaynaklardır, çünkü bunlar aracılığıyla anlayabilecekleri gerçeklikleri sembolize eden araçlardır.

Yani, bu araçlar aracılığıyla çocuklar kendi iç dünyalarında akıl yürütür, anlar ve ifade ederler. Aslında, Piaget’e göre sembolik düşünceyi kazanmaya başladıkları egosantrik aşamaya girmiş durumdalar. Bu dünyaya girmek için, oynadıklarında veya çizdiklerinde, onlara hikayeler okuduğumuzda ve sorular sorduğumuzda onlarla aktif olarak katılabiliriz .

Ek olarak, onlarla eğlenceli anlar paylaşmak için iyi bir fırsattır, bu sayede değerler üzerinde de çalışabiliriz ve nihayetinde çocukların nasıl hissettiğini anlayabiliriz.

Olumlu pekiştirme de bu aşamada önemlidir: çocuklar, küçük olsalar bile büyüyor ve kendilerini tanımlıyorlar. Bu nedenle, ilerlemelerini, öğrenmelerini ve iyi davranışlarını pekiştirmek, gelişimlerinde onlara yardımcı olacaktır.

Ayrıca bu teknik, onlarla olan bağı güçlendirmemizi sağlayacaktır. Aynı zamanda onlara özerklik ve sorumluluklar vermek ve böylece nasıl hissettiklerine erişim sağlamak için de iyi bir zamandır.

“Hayatta başınıza gelebilecek en şanslı şeylerden biri mutlu bir çocukluk geçirmektir.”

– Agatha Christie –

6-11 yaş arası çocuklar

Biraz büyüdüklerinde çocuklar oyun tarzlarını değiştirirler. Aynı şekilde, her gün bir şeyler keşfetmeye devam ederler. Bu aşamada, başkalarının onlar hakkında ne düşündüğüne çok önem verdikleri için sosyalleşme çok önemlidir.

Özgüvenlerini önemsemek, sorularını yanıtlamak (genellikle çok soruları vardır) ve özerkliklerini geliştirmeye devam etmek için iyi bir zamandır.

Bu aşamada, duygularını daha doğrudan ama müdahaleci olmayan bir şekilde araştırmaya başlayabilir, onlara nasıl yaptıklarını, nasıl hissettiklerini, neye ihtiyaçları olduğunu vb. sorabiliriz.

Pozitif disiplin, onları eğitmek ve onlara erişmek için iyi bir araçtır. Bu nedenle, normlar ve kurallar onlara güvenlik sağlar ve kendi özerkliklerine saygı duyarak sınırları bilmeyi öğretir.

Aynı zamanda, Piaget’e göre, bu aşamada, çift yönlü düşünmeyi geliştirmelerine yardımcı olmalıyız; yani mantıksal ve muhakeme kapasitelerini geliştirmeleri için.

Bu yönler üzerinde çalışarak, çocukların nasıl hissettiğini anlamak da mümkündür. Duygular hakkında mantık yürütmek, çoğu zaman onları tanımlamaya ve anlamaya yardımcı olabilir.

“Çocuklukta her zaman kapının açıldığı ve geleceğin içeri girmesine izin verdiği bir an vardır.”

– Graham Greene –

Çocukların nasıl hissettiğini anlamanın 5 anahtarı

Çocukların nasıl hissettiğini anlamak için önemli olan iki evrimsel aşama arasında ayrım yaptık. Bu nedenle, her aşamada, bazı yönlere veya diğerlerine öncelik vermek önemli olacaktır.

Bununla birlikte, çocukları anlamak söz konusu olduğunda genel bir şekilde kullanabileceğimiz bazı ortak kaynaklar vardır. Aşağıdakileri öneriyoruz:

Bir baba oğlu ile konuşuyor
  • Aktif dinleme: Bu, insanlarla bağlantı kurmak için anahtar araçtır. Dinlemek, dahil olmak ve bunu tüm duyularımızla yapmak, çocuğa ne olduğunu anlamamıza izin verecek ve karşılığında ihtiyaçları olduğunda kendilerini ifade etmelerine izin verecektir.
  • Gözlem: Gözlem, yalnızca çocukları değil, genel olarak insanları anlamak için gereklidir. Davranışlarına, jestlerine, sözlerine, ruh hallerine bakın… Orada alakalı pek çok bilgi var.
  • Bağ kurmak: Bir çocuğu anlayabilmek için, onlarla önceden kurduğumuz bağ üzerinde çalışmak çok önemlidir. Bu onların güvenini kazanmamızı sağlayacaktır. Bu şekilde, gelecekte bir şey için endişelenirlerse, bize gelebilecekler.
  • Sohbetler ve sorular: Sormak, diyalog kurmak, konuşmak… Bunlar, çocukların nasıl hissettiğini anlamak için gerekli araçlardır. Onlar gençken kapalı sorulara öncelik vermeli ve büyüdükçe onları açmalıyız.
  • Sabrı teşvik edin: Çoğu zaman, çocuklar küçükken, hissettiklerini ifade etmelerine engel olan korkuları veya güvensizlikleri vardır. Bu nedenle sabırlı olmalıyız. Bize onlara ne olduğunu söyleyebilecekleri zaman gelecek. Aksi takdirde, bunu başarmak için bağ üzerinde çalışmaya devam edeceğiz.

Bir çocuğun nasıl hissettiğini anlamasına yardımcı olmak, gelişimlerinde onlara yardımcı olmanın bir yoludur. Erken çocukluktan itibaren bile duygusal eğitimin bu kadar önemli olmasının nedeni budur. Pippi Uzunçorap karakterinin yaratıcısı yazar Astrid Lindgren’in dediği gibi:

“Kasvetli bir çocukluk dönemini bile neşelendirmeyi başardıysam, o zaman tatmin olurum.”


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Bradley, B.S. (1992). Concepciones de la infancia. Introducción crítica a la psicología del niño. Madrid: Alianza Editorial.
  • Feldman, R.S. (2007). Desarrollo psicológico a lo largo de la vida. Méjico: Pearson.
  • Piaget, J. (1986). Psicología evolutiva. Madrid: Editorial Paidós.

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.