Kendini Yalnız Hisseden Çocuklar İçin Ne Yapmalısınız?

Çocuklarınızla yeterince kaliteli zaman geçiriyor musunuz? Sizce çocuklarınızın gerçek arkadaşları var mı? Eğer yoksa onlar kendini yalnız hisseden çocuklar olabilirler.

Bazen çocukları ve duygularını hafife alırız. Çocukların hayatları dışarıdan çok basit göründüğü için, sorunları ya da endişeleri olmadığını düşünme eğiliminde oluruz. Bununla birlikte, birçoğu kendini yalnız hisseden çocuklardır ve içlerini boş hissederler. Asıl sorun, çoğu durumda çevrelerindeki insanların durumu fark etmemiş gibi görünmesidir.

Bu duygu durumu düzenli bir hale gelirse, sonunda mutlaka fark edilir. Kendini yalnız hisseden çocuklar üzgün, kayıtsız ve umutsuz görünürler. Ek olarak, akranlarıyla bağlantı kurmakta ve günlük aktivitelerden zevk almakta zorlanırlar. Dahası, ebeveynlerine karşı düşman olmaya başlarlar. Bu gerçekleştiğinde, yetişkinler sorumluluk almalı ve bu konuda bir şeyler yapmalıdır.

Kendini yalnız hisseden çocuklar: ne yapmalısınız?

Çocuklarınızla birlikte olun

Çoğu durumda, çocuklar gerçekten yalnız oldukları için kendilerini yalnız hissederler. En azından günün çoğunda yalnızlardır.

Mesleki sorumlulukları nedeni ile, ebeveynler çocukları okuldan döndüklerinde her zaman evde olamazlar. Bazen çocuklarına ödevlerinde yardım edemezler, hatta birlikte yemek yiyemezler. Çoğu çocuk, okuldan arda kalan zamanlarda da aktiviteler yapmak isteme eğiliminde olur, bu da boş zamanlarını ebeveynlerinin boş zamanları ile denk getirmeyi daha da zorlaştırır.

Bu nedenle, çocuklar kendini yalnız hissediyorsa, ebeveynlerin onlarla birlikte olmak için zaman ayırması çok önemlidir. Elbette bazı yükümlülükler son derece önemlidir. Bununla birlikte, birlikte geçirmek için zaman bulmak her zaman olumlu bir sonuç verir. Onları yanınızda markete götürebilir, birlikte yemek pişirmeye davet edebilir ya da hepiniz için eğlenceli bir aktivite bulmaya çalışabilirsiniz.

Duygusal anlamda açık olun

Öte yandan, sorun fiziksel varlığınız olmayabilir, çocuklar duygusal olarak yalnız hissedebilirler. Günümüzde teknoloji hayatımızı işgal etmiş bulunuyor, internete bağlanırken sevdiklerimizle bağlantımızı kesiyoruz. Sonuç olarak artık aileler bağ kurmak ve birbirlerini tanımak yerine ekranların önünde çok zaman geçiriyorlar.

Bundan kaçınmak için, çocuklarınızla duygusal olarak bağlantı kurmaya uygun özel yerler bulduğunuzdan emin olmalısınız. Bağlantı kurduğunuz bu zamanı öğle ya da akşam yemeği sırasında, arabanıza alırken ya da yatmadan önce ayırabilirsiniz.

Beraber geçirdiğiniz bu zamanı iyi değerlendirmeli, onlara deneyimlerini, yanılsamalarını ve endişelerini sormalısınız. Siz de onlarla kendi deneyimlerinizi paylaşabilir, böylece birbirinizi daha iyi tanıyabilirsiniz. Dahası, çocuklarınıza onları ne kadar sevdiğinizi ve sizin için ne kadar önemli olduklarını söylemeyi unutmamalısınız.

İyi sosyal ilişkiler

Herkesin bildiği gibi, çocukların yalnız hissetmesinin tek nedeni aileleri değildir. Diğer bir neden, akranlarıyla etkileşimleri olabilir. Çocukların anlamlı sosyal ilişkilere sahip olmaları çok önemlidir. Oynayacakları, paylaşacakları, öğrenecekleri, kişisel becerilerini geliştirecekleri ve gelişecekleri arkadaşları olmalıdır.

Aslında, pek çok başka çocukla zaman geçirseler de (okulda, mahallelerinde, ders dışı etkinlikler sırasında vb.), çoğu zaman çocukların gerçek arkadaşları yoktur.

Başkaları ile vakit geçirmek duygusal bağ kurmayı garanti etmez. Buna ek olarak, birçok çocuk diğerleri ile uyum sağlamadıklarını ve  duygusal olarak bağ kurmadıklarını düşünür.

Böyle bir durumda, bu hissin sebebini bulmak ve onlara gerçek ilişkiler kurmaları için gerekli şeyleri sağlamak önemlidir, hatta bazen profesyonel yardım istemek gereklidir.

Kendini yalnız hisseden çocuklar ileride yaralı yetişkinler olurlar

Çocukluk dönemi, çocukların kavramlar, inançlar ve tutumlar geliştirdiği kritik bir aşamadır. Yaşadıkları deneyimlere bağlı olarak, kendi değerlerini ve diğerlerinden ne bekleyeceklerini belirlerler. Sevilmiş, dahil edilmiş ve mutlu ya da kusurlu, reddedilmiş ve yalnız hissedebilirler.

Sonuç olarak, çocuklar bu dönemde gelecekte değiştirilmesi zor olacak bir kişilik geliştirirler. Bu nedenle, çocukların kendilerini fiziksel ve duygusal olarak tatmin ve değerli hissetmeleri sağlanmaya çalışılmalıdır. Korkuyla değil, güvenle ilişki kurmanın tek yolu budur. Son olarak, sağlıklı ve yaralı olmayan yetişkinler olmanın da tek yolu budur.