Anne Olmak İstemeyen Kadınlar

Annelik, kadınların istediği ve seçerek sahip olduğu bir ünvan olmalıdır. Bi kadın anne olmak istemiyorsa buna saygı duymaktan başka yapılacak bir şey yoktur. Bu seçimi yapan kadınlar için İngilizce'de anne olmayan anlamına gelen NoMo kadınlar (No Mother) terimi kullanılmaktadır.

Annelik, isteyerek sahip olunması gereken bir ünvandır aksi halde bunun sonuçları iyi olmaz. Anneliğin bir kadın için gereklilik değil isteğe bağlı bir şey olması, feminizmin de temelini oluşturan mottolardan biridir. Her kadın anne olmak ya da anne olmayı istemek zorunda değildir. Anne olmak istemeyen kadınlar vardır ve bu çok normal bir durumdur.

NoMo kadınlar (Not Mothers), yani anne olmayan kadınların çok net bir ifadesi var: Anne olmak istemiyorlar ve anne olmadıkları için eksik hissetmiyorlar.

Bazı insanlar bunun yeni ortaya çıkan bir trend olduğunu düşünüyor fakat NoMo kadınlar yüzyıllardır var. Farklı olan şey ise artık bu konu hakkında daha rahat konuşabilmemiz. Ayrıca, artık kadınların tamamlanmış hissetmesi için anneliğin gerekli olduğuna dair var olan kültürel normla da savaşabiliriz.

Yapılan çalışmalarda kadınların yaklaşık %30’unun anne olmak istemediği görülmüştür. Bu yüzde, genellikle iş kadınları ya da eğitim seviyesi yüksek olan kadınlardan oluşuyor.

NoMo Kadınlar: Jody Day ve diğer deneyimler

Romantik aşk yüzünden pek çok kadın kendini zehirli ilişkiler içinde bulur ya da hayatlarını beyaz atlı prenslerini bekleyerek geçirir. Uzun zaman boyunca kadınlara, çocuk sahibi olmak büyük aşkın meyvesi ve masalın mutlu sonu gibi yansıtıldı. Bugünlerde artık külkedisi hikayeleri değil de Jody Day’in Beklenmedik Yaşamı Yaşamak: Çocuksuz Anlamlı ve Tatmin Edici Bir Hayat İçin 12 Haftalık B Planı gibi hikayeler çok satıyor.

Aynı zamanda Gateway Woman’ın kurucusu da olan Day, kadınların üreme ve korunma haklarını savunuyor. Yazar kitabında, anne olmamanın ona verilmiş bir şey olduğundan ve bir gün 40 yaşında olduğunu ve artık çocuk sahibi olamayacağını fark ettiğini belirtirken, “Küçükken olacağını zannettiğim ve kendimi hazırladığım hayat, aslında yoktu.” diyor.

Day, bu gerçekleşmeyecek plandan kurtulmanın iyi olmadığından da bahsediyor. Fakat “aile arketipi”nden kurtulmanın ne kadar özgürleştirici olduğunu söylemeyi de ihmal etmiyor. Bir iletişim uzmanı ve dünyadaki binlerce Nomo kadından biri olan Audrey García da 35 yaşına geldiğinde sterilizasyonu (kadınlarda tüp bağlanması) seçmesini anlatıyor.

“Toplum kadınları bebek kuluçka makinesi gibi görüyor” diyen García kadınların bedenlerinin sadece kendilerini ilgilendirmesi gerektiğini vurguluyor. “İnsanlar, anne olmak istemeyen kadınları sorguya çekip ardından da onları aksine ikna etmeye çalışıyor, bizi bir çeşit şeytan olarak görenler var.” diye de ekliyor.

Sosyal baskı ve zorla annelik

Psikolojik ve fiziksel olarak tamamen sağlıklı olan ve sadece tercihen çocuk sahibi olmayan kadınlar sosyal baskı hissederler. 40 yaşında çocuksuz kadınlar insanların öfkesi ya da acımasına maruz kalır. Aslında bu kararı veren kadınlar, bu konuyu iyice düşünmüş ve bir çocuk sahibi olmamaya karar vermişlerdir. Kararlarından sadece kendileri sorumludur, başka biri ya da bir şey değil.

Anne olmak istemeyen kadınlar, bir bebeğin doğumdan itibaren ihtiyacı olan şeyleri değerlendirmiş ve bunun sonucunda çocuk sahibi olmamaya karar vermiş olabilir. Buna ek olarak, sadece istemediği için çocuk sahibi olmayanlar da olabilir, kimse neden çocuk sahibi olmak istemediğini açıklamak ya da anlamlandırmak zorunda değildir.

Kadınların hayatlarını istediği gibi planlaması ve yaşaması için cinsellik ve üreme eğitimleri son derece önemlidir. Bu sayede bu konuda gerekli bilgiye ve farklı bakış açılarına sahip olarak kendileri için en doğru kararı verebilirler.

“NoMo kadınlar, bu konuyu iyice düşünmüş ve bir çocuk sahibi olmamaya karar vermişlerdir. Kararlarından sadece kendileri sorumludur, başka biri ya da bir şey değil.”

Günümüz toplumunda anne olmak

Sadece kalbinin sesini dinleyerek kararını veren pek çok NoMo kadın olduğu gibi rahatlıklarından, seyahatlerinden ya da işlerinden vazgeçmek istemediği için çocuk sahibi olmamaya karar veren kadınlar da vardır. Bu konuda sorulabilecek pek çok soru bulunmaktadır:

Anneliği bir sosyal işlev olarak değerlendiren bir toplum iyi bir toplum mudur? Çocukların toplumda aldıkları yer hak ettikleri yer mi? Anne olan kadınların çoğu eve tıkılmak zorunda olmasa ve aileyi oluşturma görevini üstlenmek zorunda kalmasa toplum nasıl olurdu?

Bu soruların hepsi çok önemli olduğu gibi, toplumun aynı zamanda genç kadınları iyi bir kariyer sahibi olmak için annelikten vazgeçmeye zorlaması da tartışılması gereken bir konudur. 

Kısacası, ataerkil bir toplumda kadınların anne olarak çok fazla şey kaybettiği ne yazık ki bir gerçektir. Bu yüzden, mutsuz ev kadınlarına dönüşmek istemeyen ve anne olmamayı seçen kadınlar olabileceğini kabul etmek gereklidir.