Çocuğumun Okulda Dikkati Dağılıyor: Ne Yapmalıyım?
“Çocuğumun okulda dikkati çok dağılıyor.” Bu cümle, birçok anne tarafından defalarca tekrarlanmış olabilir ve bu durum okul çağındaki çocuklarla ilgili sık görülen bir sorundur.
Çocuklarda dikkat dağınıklığı, öğrenme ve akademik performanslarına engel olabilir.
Bu konuya farklı açılardan yaklaşmaya çalışan birçok yayın vardır.
Bu yazımızda sizlere dikkat eksikliği ve dikkat bozukluğu arasındaki farklardan bahsedeceğiz ve okulda uygulanabilecek bazı egzersizler önereceğiz.
Çocuğumun okulda dikkati dağılıyor: Ne yapmalıyım?
Dikkat dağınıklığı ve dikkat bozukluğu arasındaki farklar
Bu konuyu ele almadan önce, dış etkenlere bağlı olarak dikkati dağılan çocuklar ile dikkat eksikliği bozukluğu (kısaca ADHD) arasında ayrım yapabilmek önemlidir.
İlk durum, ebeveynlerin sandığından daha yaygın bir durumdur ve asla çok uzun sürmez. Genellikle, geçici bir durumdur. Gerekli dış etmenler sağlanırsa, çocuk odaklanma becerisini hemen tekrar kazanır.
İkinci grup, çocukların sadece %5’ini oluşturur. Dikkat eksikliği bozukluğu, kalıcı bir rahatsızlıktır ve bu gruba ait olan çocuklar, ilkine göre daha fazla odaklanma egzersizine ihtiyaç duyar.
Çocuğumun sınıfta dikkati dağılıyorsa ne yapmalıyım?
Dikkat toplama için öneri ve egzersizler
Önceki bölümde de açıkladığımız gibi, odaklanma egzersizleri, dış etkenlere bağlı geçici dikkat kaybı olan çocuklara faydalı olduğu gibi ADD‘ye sahip olan çocuklarda da etkilidir.
İki grup için de, sınıfta geliştirilen ve evde de uygulanabilen stratejiler tasarlamak önemlidir.
Aşağıda, iki alanda da uygulanabilecek aksiyonları açıklayacağız:
Okul için planlar
Çocuğunuzun dikkat dağınıklığı varsa, öğretmeniyle konuşarak birlikte bir strateji belirlemeniz önemlidir. Bu bağlamda, çocuğun dikkatini toplamak için uygulanan en yaygın aksiyonlar ve mevcut eğitim stratejiler aşağıdaki gibidir:
- Çocuğu öğretmenin masasının önündeki ilk sıraya oturtmak
- Onu daha konuşkan çocuklardan uzak tutmak ve aynı zamanda da sınıf arkadaşlarıyla etkileşime geçmesini sağlamak
- Konuşurken dikkatini toplaması için direkt olarak çocuğun gözlerinin içine bakmak
- Ona sıkça sürpriz sorular sormak
Bununla beraber, bu planı sadece okulda uygulamak yeterli değildir. Çocuğun dikkatli olması için evde de bazı aksiyonlar alınmalıdır.
Genellikle, bir dış etmenden kaynaklanan dikkat dağınıklığı geçici bir durumdur ve gerekli uyarıcılar sağlandığında çocuk hemen odaklanma becerisini tekrar kazanabilir.
Ev için planlar
Nasıl ödev yapılır?
Dikkat dağınıklığı olan bir çocuğun, ders çalışmak ve ödevlerini yapmak için özel bir alanı olması gereklidir.
Kendine ait bir masası ve ergonomik bir sandalyesi olmalıdır. Ayrıca bu oda iyi aydınlatılmış olmalı ve oyuncak ya da başka dikkat dağıtıcı ögeler içermemelidir.
Ayrıca, çocuğunuz ödev yaparken, televizyonu kapatmalı ve tablet ya da telefonunu ondan uzak tutmalısınız.
Ders çalışırken onun yanında durup onu izlemeyin. Bunun yerine, ara ara odasına girip çıkabilirsiniz.
Bu hareket, sınıfta öğretmenlerin yaptığına benzer ve çocuğunuz bir yandan ödevini yaparken bir yandan da sizin desteğinizi hisseder.
Ayrıca, çalışmaya en zor bölümden başlamasını söyleyin. Bu şekilde, çocuğunuz yorulmaz, gerilmez ve sorumluluklarını terk etmez.
Ödevini bitirdiğinde onu her zaman tebrik edin. Böylece, ders çalışmaya devam etmek ve ödevlerini bitirmek isteyecektir. Ayrıca çabasının karşılığında gurur duyacaktır.
Ders dışı aktiviteler
- Çocuğunuzu piyano ya da keman gibi bir müzik kursuna yazdırın. Motor aktiviteleri, sabrı ve odaklanmayı artırır.
- Çocuğunuza bir boyama kitabı alın ya da onu bir resim kursuna götürün.
- Ona bir yapboz alın ve yapmasını sağlayın
- Çocuğunuzla satranç oynayın
- Kağıttan figürler kesmesine yardım edin. Bu, onun odaklanmasını geliştirecektir.
Bu basit uygulamalarla çocuğunuzun dikkatini büyük ölçüde artırabilirsiniz.
Eğer dikkat eksikliği bozukluğu hakkında merak ettiğiniz şeyler olursa, daha fazla bilgi almak için pediyatristinizle, bir psikologla ya da bir nörologla görüşebilirsiniz.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Andréu, M. M., de Larrinaga, A. Á. R., Pérez, J. A. M., Martínez, M. Á. M., Cuesta, F. J. P., Guerra, A. J. A., … & Esteban, B. B. (2016). Sueño saludable: evidencias y guías de actuación. Documento oficial de la Sociedad Española de Sueño. Rev Neurol, 63(Supl 2), S1-S27. https://ses.org.es/wp-content/uploads/2016/12/rev-neurologia2016.pdf
- Gavidia Márquez, G. G. (2018). La Miopía y su incidencia en el bajo rendimiento académico en los estudiantes de primero a tercer curso En La Unidad Educativa Caracol, Babahoyo-Los Ríos, Primer Semestre 2018 (Bachelor’s thesis, BABAHOYO, UTB 2018). http://dspace.utb.edu.ec/bitstream/handle/49000/4863/P-UTB-FCS-OPT-000010.pdf?sequence=1&isAllowed=y
- Korzeniowsk, C., & Ison, M. S. (2008). Estrategias psicoeducativas para padres y docentes de niños con TDAH. Revista Argentina de Clínica Psicológica, 17(1), 65-71. https://www.redalyc.org/pdf/2819/281921796006.pdf
- Jaramillo González, J. R. (2013). Hipoacusia leve y su influencia en el aprendizaje de un niño escolarizado (6-9 años) (Doctoral dissertation, Universidad de Guayaquil. Facultad de Ciencias Médicas. Carrera de Tecnología Médica). http://repositorio.ug.edu.ec/bitstream/redug/36703/1/CD%20011-%20JARAMILLO%20GONZALEZ%20JEFFERSON%20RUBEN.pdf
- Madrona, P. G., Jordán, O. R. C., & Barreto, I. G. (2008). Habilidades motrices en la infancia y su desarrollo desde una educación física animada. Revista iberoamericana de educación, 47(1), 71-96. https://rieoei.org/historico/documentos/rie47a04.pdf
- Nieves-Fiel, M. I. (2015). Tratamiento cognitivo-conductual de un niño con TDAH no especificado. Revista de psicología clínica con niños y adolescentes, 2(2), 163-168. https://www.redalyc.org/pdf/4771/477147186011.pdf
- Quintero, J., & Castaño de la Mota, C. (2014). Introducción y etiopatogenia del trastorno por déficit de atención e hiperactividad (TDAH). Pediatría integral, 9, 600-608. https://www.pediatriaintegral.es/wp-content/uploads/2015/01/Pediatr%C3%ADa-Integral-XVIII-9.pdf#page=12