İlgi Eksikliği Çocukları Nasıl Etkiler?

İlgi ve alaka eksikliğinin çocuklarda olumsuz etkileri vardır. Bu yazımızda bu durumun sonuçlarından bahsedeceğiz. Bir yere not edin!
İlgi Eksikliği Çocukları Nasıl Etkiler?

Son Güncelleme: 06 Mayıs, 2019

Çocukların ilgiye ihtiyacı vardır. Eğer bu ilgiyi göremezlerse, bu durumun kişisel gelişimleri üzerinde olumsuz etkileri olacaktır. Bu yazımızda ilgi eksikliği ve çocuklar üzerindeki etkilerinden bahsedeceğiz.

Özellikle uygun ortamın sağlanamamasından ötürü, ilgi eksikliği çocukları pek çok şekilde etkileyebilir. Etkiler uzun süreli olabilir ve çocuğun ileriki hayatında belirleyici rol oynayabilir.

İhtiyaç duydukları ilgiyi ve sevgiyi göremeyen çocuklar, bilişsel, fiziksel ve duygusal olarak durgunlaşabilir. Bunun sebebi aile figürüne sahip olmamaları ve yeterince sevgi dolu bir ortamda büyüyememeleridir.

İlgi eksikliği olan çocuklar, bu yüzden çoklu kişilik geliştirmeye ve duygusal ve psikolojik bozukluklara sahip olmaya yatkındırlar.

Gelişimlerini normal olarak tamamlayabilmeleri için, çocukların farklı duyusal uyarıcılara ihtiyaç duyduklarını unutmayın.  Ten teması, sarılma, görsel temas ve iletişim çocuklar için birer ihtiyaçtır. Bunların hepsi, sağlıklı beyin gelişimine ve büyümeye katkı sağlar.

ağlayan kız çocuğu

İlgi eksikliği çocukları nasıl etkiler?

Aşağıda, çocukluktaki ilgi eksikliğinin sonuçlarından bahsedeceğiz. Bir kenara not edin.

1. Kendini sevmede zorluk

Eğer çocukken ailenizden yeterince ilgi görmediyseniz, kendinizle ilişkiniz çok zor olacaktır. Zaman zaman, en büyük düşmanınızın kendiniz olduğunu düşünebilirsiniz. Ayrıca her eyleminizi de eleştirebilirsiniz.

Eğer kendiniz hakkında düşündüklerinizle sürekli savaş halindeyseniz, kendinizi sevmeyi öğrenmeniz gerekiyor. Önemli olduğunuza inanmak ve olaylara pozitif bir açıdan yaklaşmak, kendiniz hakkındaki düşünceleri ve başkalarıyla ilişkilerinizi iyileştirir.

2. Yetişkinlikte yetersiz ilişkiler kurma

Bunun yanı sıra, çocukluk, hayatınızın ileriki yıllarındaki ilişkileri ve etkileşimleri etkileyen bir süreçtir. Bu süreçte gerekli ilgi ve alakayı gören çocuk, yetişkin olduğunda başkalarına da ilgi ve alaka gösterebilir.

baba ve kız

Öte yandan, çocuk sürekli reddedilmişse, yetişkinliğinde savunma mekanizması geliştirir. Savunma veya aşırı koruma tutumu, çocukluktaki ilgi eksikliğinin göstergesidir.

Eğer bir yetişkinden sevgi, ilgi ve koruma görmemişseniz, kendinizi başkalarından soyutlamanıza neden olan savunma mekanizması geliştirebilirsiniz.

3. Düşük öz saygı

İlgi eksikliğinin bir diğer etkisi ise öz saygı düşüklüğüdür. İlgi eksikliği, çocukların kendilerine değer vermesini engeller.  Koşulsuz sevgiden yoksun olduklarında, hayatta başlarına gelen şeyleri özümsemek için gerekli temelleri oluşturmada zorlanırlar.

Ailesi tarafından reddedilen veya sevilmeyen çocuklar, sevilmeye değer olmadıklarını düşünürler. Aynı zamanda, bu çocukların öz saygılarının düşük olmasına yol açar.

Güvensizlik ve başarısızlık hissi, hatta kendi kendine zarar veren davranışlar benimsemek, ilgi eksikliğinin istenmeyen sonuçlarından bazılarıdır.

4. Ruh sağlığı

Yeterli seviyede bir sevgi bağı kurmak, bireyin şimdiki ve gelecekteki ruh sağlığı için gereklidir.

Sevgi bağı, çocuk ve ona bakan kişi arasında ilk yıllarda gelişir. İlgi eksikliği olan çocuklar, sağlıklı ilişkiler kurmak için gerekli olan becerilere sahip olamazlar. Bununla birlikte, sevgiden yoksun büyümek, insanlarla iletişim kurmada zorluk yaşamaya sebep olur.

Çocuk, özgüvensiz olur ve ilişkiye başlamaktan korkar. Aileden yeterli ilgiyi görememek, çocukların hayatını önemli ölçüde etkiler.

Bu durumu önlemek için, çocuklarınızla ilgilenmeniz gerekir.  Yoksa onlarda ömür boyu dolmayacak boşluklar oluşturabilirsiniz.


Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.


  • Contreras, G. (2010). “La Carencia Afectiva Intrafamiliar en niños y niñas de 5 años” (Tesis.) Retrieved from http://dspace.ucuenca.edu.ec/handle/123456789/2338
  • Jaar, H. E., & Córdova, V. M. (2017). “Prevención de la carencia afectiva crónica: nuevos paradigmas en el modelo de familia de acogida temporal”, Revista Chilena de Neuro-Psiquiatría, 71. 55 (1): 44-51.
  • Papalia, D. (2003). Desarrollo humano. México: McGraw-Hill.

Bu metin yalnızca bilgilendirme amaçlı sunulmuştur ve bir profesyonelle görüşmeyi yerine geçmez. Şüpheleriniz varsa, uzmanınıza danışın.