Eşiniz Baba Olmaya Hazır Değilse, Ne Yapmalısınız?
Dünyadaki her erkek baba olmaya hazır değildir. Hatta bazı insanlar ebeveyn olmak için gerçekten donanımlı olup olmadığımızı anlamak için bir “test” yapılması gerektiğini bile söylüyorlar.
Her durumda, yeni anne-babalar bazen bebeklerini kucağında tuttuklarında yeterince hazırlıklı olmadıklarını hissediyorlar.
Bir bebek dünyaya geldiğinde, ebeveynlerin yaşamları tamamen değişir. Çocuğa bakmak gerçekten stresli bir sorumluluk olabilir. Bu özellikle bebek erken doğmuşsa veya bebeklik döneminde sağlık sorunları yaşıyorsa geçerlidir.
Çocukları büyüdükçe onlarla nasıl oynanacağını, nasıl eğitileceğini veya onlarla nasıl konuşulacağını bilmeyen ebeveynler de vardır.
Çocuk yetiştirme, ebeveynlerin yeterince hazırlıklı olmadıklarını düşündüklerinde çok zor gelebilir.
Bu babaların ve annelerin bazıları daima çocuk sahibi olmak istemiş olabilir. Bununla birlikte, ebeveynlik gerçekliğini deneyimlemek onların fikirlerini değiştirmelerine neden olur.
Bu duygu ebeveynlerin ebeveyn olma sorumluluğuna hazırlıksız hissetmelerine yol açabilir. Ebeveynliğin her zaman yorgunluk ve endişe içereceği doğru olsa da, aynı zamanda son derece memnuniyet verici bir tecrübe olduğu da doğrudur.
Eşiniz baba olmaya hazır değilse, neler hissediyor olabilir?
Eşinizin çocuklarınızı büyütmekten zevk almadığını fark ederseniz, kendinizi normalden daha moralsiz hissetmeniz normaldir.
Hiç kimse bir baba ya da anne olmanın “onlara göre bir şey” olmadığını fark etmekten hoşlanmaz. Bu korkutucu bir şeydir çünkü çocuklarınız büyümek ve gelişmek için tamamen size dayanmaktadır.
Bir baba sadece hayat veren biri değildir; Bu çok kolay olurdu. Baba, ayrıca sevgi veren biridir.
-Denis Lord
Eşinizin sürekli strese girdiğini; ilgisizlik, huzursuzluk ve motivasyon eksikliği hissettiğini düşünüyorsanız, dikkat edin. Yardımınıza ihtiyacı olabilir.
Bu duyguların bazıları tipik depresyon belirtileridir. Muhtemelen çocukları ile etkili bir bağ kurma yeteneğini engelleyen şey budur.
Bir ebeveynin yaşamın bu aşamasına kadar yardıma ihtiyacı olup olmadığını bilmek için bu işaretleri tanımak önemlidir.
Ayrıca eşiniz bir baba olmaya hazırlıksız olduğuna inanıyorsa, sizin için bir yük haline gelmesi olasıdır. Bunun nedeni, tüm işleri çocuklarınızın iyiliği için kendiniz yapmak zorunda hissetmenizdir.
Her gün omuzlarınızda büyük bir ağırlık hissedeceksiniz. Ona yardım etmenin ve aile hayatını olabildiğince yönetilebilir hale getirmenin yollarını düşünmeniz gerekiyor.
Eşiniz baba olmaya hazır değilse, yardıma ve desteğe ihtiyacı olabilir
Eleştiri, ebeveynlik için hazırlıksız hisseden bir kişinin en son ihtiyacı olan şeydir. Aslında yetenekli olduklarının ve gerekli araç ve bilgilere sahip olduklarının farkına varmaları gerekir.
Eşiniz baba olmaya hazır olmadığı için endişeleniyorsanız, ona tüm desteğinizi ve anlayışınızı vermelisiniz. Bunu açıkça söylemese de yardımınıza ihtiyacı olacak.
Aynı zamanda, endişelerinizi empati ve kararlılık göstererek paylaşmanız gerekir.
Ona üzgün veya mutsuz göründüğünü söyleyebilirsiniz. Görevini yapmak istiyorsa ailenin çalışmasını sağlamak için yanında olacağınızı söyleyin.
Ona çocukların ihtiyaç duyduğunu söylemek de önemlidir. Hayatında en önemli insanlardan biri olduğunu bilmeli.
Her şeyden önce onu sevdiklerini görmeye ihtiyacı var. Bu güven kazanmasına yardımcı olacaktır.
İyi bir çözüm, bir aile eylem planı oluşturmaktır. Ebeveyn olmanın ne anlama geldiğini, yeni rolünün ne olduğunu ve herhangi bir zamanda ondan ne beklendiğini anlamasına yardımcı olun.
Ebeveynliğin iki kişilik bir iş olduğunu anlamasını sağlayın. Siz bir takımsınız ve işlerin yürümesi için birbirinize yardım etmelisiniz.
Gerekirse, size rehberlik etmesi ve tavsiyeler sunması için bir profesyonelden yardım alabilirsiniz. Yavaş yavaş, daha fazla kendine saygı ve güven hissedecek.
Sorumluluklarını yerine getirebildiğini ve her şeyden önce, çocuğunuzu birlikte yetiştirmekten zevk almasını sağlayacak doğuştan gelen bir babalık içgüdüsünden yararlanabileceğini anlayacaktır.
Tüm alıntı yapılan kaynaklar, kalitelerini, güvenilirliklerini, güncelliklerini ve geçerliliklerini sağlamak için ekibimiz tarafından derinlemesine incelendi. Bu makalenin bibliyografisi güvenilir ve akademik veya bilimsel doğruluğa sahip olarak kabul edildi.
- Cantero, A., Fiuri, L., Furfaro, K., Jankovic, M. P., Llompart, V., & San Martín, M. E. (2010). Acompañamiento en sala de partos: regla o excepción. Rev. Hosp. Matern. Infant. Ramon Sarda
- Soediono, B. (1989). Técnicas psicoprofilacticas de preparación para el parto, percepción de mujeres atendidas en la maternidad del hospital Paillaco entre septimebre 2007 y feberero 2008. Journal of Chemical Information and Modeling. https://doi.org/10.1017/CBO9781107415324.004
- Villalón, H., Toro, R., Riesco, I., Pinto, M., & Silva, C. (2014). Participación paterna en la experiencia del parto. Revista chilena de pediatría, 85(5), 554-560. https://scielo.conicyt.cl/scielo.php?pid=S0370-41062014000500005&script=sci_arttext
- Abad, M. L., Martos, J. S., Cazalilla, M. C. G., Chica, A. B., Rivera, M. D. C. O., Guijosa, A. B. R., & Lorite, M. P. G. (1999). El padre en la experiencia del parto: valoración del acompañamiento a su pareja. Revista de Enfermería, (10), 5-11. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=6612216
- Serrano, M. M., Torres, C. U., & Hoga, L. A. (2018). Padre preparado y comprometido en su rol de acompañante durante el proceso de parto. Aquichan, 18(4), 415-425. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=7004529