Öfke Nöbeti Geçiren Çocukların Bize İhtiyacı Var

Hepimiz, dolaylı da olsa, biliyor ve kabul ediyoruz ki çocukların bize ihtiyacı vardır. Pek çok sebepten ötürü, onların dünyası biziz.

Çocuklar sadece fiziksel olarak değil, aynı zamanda zihinsel olarak da büyümeye ve gelişmeye ihtiyaç duyarlar. Özellikle de bir öfke nöbeti esnasında bize ihtiyaçları daha da artar.

Her çocuğun sahip olduğu değerler, duygusal zeka ve kişilik özellikleri kendiliğinden oluşmaz. Sorumlu yetişkinler olarak onlara örnek olup liderlik etmeliyiz.

Farkına varmadan, onlara günlük eylemlerimizi öğretiyoruz. Çocuklarımız bizi gözlemler, bizden öğrenir ve bizi kopyalar.

Bu nedenle, çocuğunuz bir öfke nöbetinin ortasındayken onu görmezden gelmek ona zarar verir. Bu muhtemelen sizi şaşırtmış olmalı! Ama gerçek budur.

Bu konu hakkında en azından bir fikir sahibi olmanız için bazı önemli nedenleri açıklayacağız. Öfke nöbeti geçiren küçük çocuğunuzu rahatlatmak, hayal edebileceğinizden daha önemlidir.

Çocuğum öfke nöbeti geçirdiğinde ne yapmalıyım?

Sakin bir şekilde ve sonsuz bir sabırla öfke nöbetini geçirmeye çalışın. Buradaki en büyük amaç, çocuğun duygularıyla bağlantı kurabilmesidir. Görünen o ki yaşadığı duygular ona fazla gelmektedir.

Çocuk kendisini nasıl kontrol edeceğini bilemez ve bu hisle başa çıkamaz. Bu yüzden düzgün bir şekilde iletişim kurması da imkansız hale gelir.

Bu duyguları doğru şekilde göstermenin bir yolu yoktur. Mantıklı bir şekilde gösterebileceği bir yöntem de bulunmaz. Böyle anlarda, çocukların duygularıyla bağlantı kurmak için bize ihtiyaçları vardır.

Çocuklar bize iyi zamanlarda da, kötü zamanlarda da ihtiyaç duyar

Çocuklar bize iyi zamanlarda ihtiyaç duyar. Ancak kötü zamanlarda bu ihtiyaçları daha da artar. İyi zamanlardaki rolümüz başarıları ve zaferleri tanımaktır. Bu şekilde, kişiliklerinin olumlu bir şekilde güçlendirilmesine katkıda bulunuruz.

İyi bir öz saygı, güven hissi ve kendine güven bu takviyenin sonuçlarıdır. Bu şekilde çocuk özerklik ve bağımsızlık kazanmayı öğrenir. Bunu yaparak çocuğunuza kanat vermiş olursunuz, ancak ne kadar yüksekte ve ne kadar uzağa uçacağını öğrenmesi gereken kişi odur.

Çocuklar kötü zamanlarda da bize ihtiyaç duyar. Bu bizim varlığımıza, yanında olmamıza ve desteğe en çok ihtiyaç duydukları zamandır. Bu nedenle, ebeveynler olarak öfke nöbetine karşı olumlu bir şekilde davranmamız esastır.

Bu süreç boyunca çocuğa yardım etmek önemlidir. Kontrol etmekte güçlük çektikleri o duygu gelgitlerini yönetmeyi onlara öğretmemiz gerekir.

Onlara sadece duygularını yönlendirmek için değil, aynı zamanda bu duyguların üstesinden gelmek için de doğru yolu göstermeliyiz. Nasıl hissettiklerini anlamalı ve onlara ağır gelen bu hislerin neler olduğunu onların da anlamasına yardımcı olmalıyız.

Bu, temelde duygusal zekalarını geliştirmektir. Bir başka deyişle onları kalpten ve olumlu bir şekilde eğitmek ve kendine güven, empati ve saygı ile yetiştirmektir.

Her şeyden önce, çocukların iyi bir insana dönüşmeleri için ihtiyaç duydukları şey sabır ve sevgidir.

Stres hormonu Kortizol

Ebeveynlerin yapabileceği en kötü şeylerden biri, bir öfke nöbetinin ortasında bulunan çocuğu terk etmektir. Durum sizi rahatsız ediyor olsa ve inanmakta zorlansanız bile, inkar edilemez bir gerçek var.

Çocuğun bu kadar üzgün olmasının arka planında gerçekten acı çeken ve mutsuz olan bir insan vardır.

Bu yaygın, ancak can sıkıcı çocukluk süreçlerinde, kortizol önemli bir rol oynar. Bu özel durumda, çocuğun vücudunda dolaşan ve beynini işgal eden şey stres hormonudur.

Peki, bütün bunlardan ne gibi bir çıkarımda bulunabiliriz? Durumu manipüle eden çocuklarla ilgili yanlış teorilerden uzak duracak olursak, aslında meydana gelen şey çocuğun duygu ve dürtüleri üzerindeki mutlak kontrolünün ortadan kalkmasıdır.

Bu duygular sadece onu istila etmekle kalmıyor, aynı zamanda onun iradesine de karşı geliyor. Eğer bu savaşı kaybedecek olurlarsa da, durum onlar için iki kat daha fazla sinir bozucu bir hal alıyor.

Öfke nöbeti esnasında ne yapmalıyız?

Çocuğunuz aciz hissedecek. Sakinleşememesi ya da kendini ifade edememesi onu çok endişelendirecektir. Çünkü çok acı çekiyor. Öfke, bedenini ve aklını kontrol ediyor. Bu, çocuğun bize çok ihtiyacı olduğunun bir kanıtıdır.

Sonuçta, aynı şey tipik bir çocukluk kazasından sonra bir fiziksel zarara uğranması durumunda da görülür. Çocuk bizi yanında istiyor, sadece onunla birlikte olmamızı istiyor.

Ebeveyn olarak bizim görevimiz nedir? Basitçe ona huzur ve konfor sağlamaktır.

Konu duygusal acıya geldiğinde, çocuklar da yardıma ihtiyaç duyar. Sadece ebeveynlerinin onlara verebileceği bir sakinlik, güvenlik ve koruma ihtiyacı hissederler. Onlara verebileceğimiz sevgi, şefkat, cesaret ve motivasyon hayati bir önem taşır.

Bu duygularla bağlantı kurabilmek için ufaklıkların gerçekten bize ihtiyaç duyduğu açıktır.

Kendilerine ne olduğunu ve neyi kontrol edemediklerini anlamaları ve nihayetinde ihtiyaçlarını belirtmeleri gerekiyor. Özetlemek gerekirse bu çocuklar, hislerini yönetme ve iletişim kurma ihtiyacı duyuyorlar.