Bebeğime evde bakmayı seviyorum
Pek çok kadın, ailelerinin maddi refahı ve profesyonel kariyerlerinin gelişmesi için her gün işe gider. Ancak, yine de çoğu, bebeklerine evde bakmayı sevdiklerini söyler. Annelik rolü genellikle ev hanımını rolü ile bağdaştırılır. Ev hanımı rolü bazen kulağa hoş gelmeyebilir, ancak her zaman için sosyal hayatta önemi büyüktür.
Her gün işe gitmek zorunda kalan anneler, ailelerinde çok önemli bir rol üstleniyorlar ama elbette çoğu, çocuklarıyla evde kalmayı tercih eder. İş, emzirmeyi yarıda kesmenin temel nedenidir ve aynı zamanda anne ile çocuk arasındaki ayrılığın ilk nedenidir ve yine aynı zamanda kreş ve erken eğitimin var olmasının da sebebidir.
Buna rağmen, evde çocuklara bakmak, her toplumda kadının temel rolüdür. Kadınların iş gücüne katılımının artmasıyla bile öncelik evde ve ailede olmaya devam etmektedir. Çocuklara evde bakmak kişinin kendi kararıdır, fakat bazı durumlarda da pek çok annenin kaçamayacağı bir zorunluluk haline gelir. Diğer taraftan ise her açıdan çok tatmin edici bir iş olabilir.
Hiçbir şey çocuklara evde bakmaya benzemez
Annelerin çoğu, eğer mümkün olsaydı, sadece çocuklarını sonsuza dek gözetlemek uğruna herhangi bir işten vazgeçme veya etkinlik tarihini değiştirme konusunda aynı fikirde olurdu.
Kişisel hırslar, anneler tarafından, anneliğin doğası gereği kendisini geri plana atar. Bebek doğduğunda olaylara bakış açımız değişir. Çocuğumuzdan bir an bile ayrılmamak için elimizde hiçbir şey kalmayana kadar her şeyi yapma eğilimimiz vardır.
Bazen zorunlu ihtiyaçlarımız bizi çocuklarımızdan erken ayrılmaya zorlar, ancak bu çoğumuzun değiştirmek isteyeceği bir şeydir. Çocukların büyükanne ve büyükbabalarının yanında ya da kreşlerde, en iyi bakımı ve eğitimi almaları mümkün olsa da, anneler her zaman bu sorumluluğu kendi başlarına almak isterler.
Geç gelen annelik aynı zamanda çocuklar doğduktan sonra her şeyin değişeceği konusunda bizi uyaran kadınsı içgüdünün bir yansımasıdır. Anne olduğumuzda, evde kalmak ve anneliğin tadını çıkarmak için kaçınılmaz bir bağlılığa sahip olacağımızı biliriz. Bu nedenle birçok kadın çocuk sahibi olmaya karar vermeden önce kişisel düzeyde ellerinden gelen her şeyi yapma fırsatını değerlendirir.
Son zamanlarda bazı sosyal önyargılar, kadınları kendilerini özgürleştirmeye ve kişisel gelişimlerini aramaya itmiştir. Bu nedenle kadınların çoğu annelik görevlerini yerine getirmek için evde oturma fikrine pek sıcak bakmaz. Ancak bu, anneliklerinden hoşlanmadıkları ve evle daha fazla ilgilenmeyi özlemedikleri anlamına gelmez.
Buna karşı bir başka faktör de, anneler, çocuklarıyla ilgilenmek için bir başkasından yardım beklemez ya da onları kreşe vermek istemez. Bu nedenle kişisel hırslarını geri plana atarlar. Hayallerimiz yok edilmiş olsa da, çocuklar fikrimizi değiştirmemize ve onlarla her anın tadını çıkarmamıza izin verme gücüne sahiptir.
Eğleneceğinizin garantisini veriyoruz
Tüm gün evde çocuklarla ilgilenmek de bazen yorucu, bazen sinir bozucu ve bazen de hayal kırıklığı yaratabilen bir roldür. Olaylara pozitif tarafından bakmayı bıraktığımızda kendimizi çaresiz hissederiz. Hayatımız rutin bir hale girer ve buna değer verilmediğini düşünürüz. Ev hanımı olmamız, her şeyi dinlenmeden yapabileceğimiz ve hiçbir şeyin bizi alt edemeyeceği anlamına gelmez.
Bu açıdan, yaratıcılığımız kadar partnerimizin bize desteği de önemlidir. Kendimize biraz kişisel zaman ayırmak, çocukların bazı faaliyetlerde bağımsızlıklarını kazanmalarına izin veren kurallar oluşturmak, huzursuz veya güçsüz hissetmemize izin vermeyen bir çalışma ortamını oluşturmak bizim yararımıza olur.
Evde çocuklarıyla ilgilenen bir anne olarak yaptığımız işten zevk alabilmek için eğlenebilmemiz, dinlenebilmemiz ve kendimiz olabilmemiz gerekir. Hayatımızın her alanında dengeyi korumak bizim için çok önemlidir. Çocuklarımız bizi sadece varlıklarıyla mutlu etse de, aynı zamanda kadın olduğumuzu ve civcivlerin terk etme zamanı geldiğinde yuvadan gidebileceklerini aklımızda bulundurarak sağlam temeller inşa etmemiz gerektiğini unutmamalıyız.